Η Δικη των Θεων: Άμεση Προεδρευόμενη Δημοκρατία με δέκα περιφερειακά Κυβερνεία Κοινοπολιτείας.

Τρόπος υλοποίησης: Καταργούμε τα κόμματα και το Κοινοβούλιο. Γιατί απαξιώθηκαν. Χωρίζουμε την Ελλάδα σε δέκα διοικητικά διαμερίσματα, με έναν Κυβερνήτη, για κάθε ένα από αυτά. Κάθε διαμέρισμα εκλέγει τριάντα έναν Δημάρχους, ως διαχειριστές τριάντα πέντε χιλιάδων κατοίκων ανά Δημαρχία. Τουτέστιν ούκουν δηλαδή έχουμε συνολικά δέκα περιφέρειες επί τριάντα δήμους ίσον τριακόσιοι δήμοι επί 35.000 κατοίκους ίσον με 10.500.000 κατοίκους. Έχουμε στο νου μας την εθνική αποκέντρωση. Η αστυφιλία ερήμωσε την ύπαιθρο και η αναγκαστική απαστυκοφιλίαση θα την αναζωογονήσει.

Οι εκλογές θα διενεργούνται κάθε πέντε χρόνια. Κυβερνήτης κάθε περιφέρειας θα επιλέγεται ο πλειοψηφών δήμαρχος από τους τριάντα ένα υποψήφιους Δημάρχους της περιφέρειας. Με τις ίδιες εκλογές ανά πενταετία των αρχόντων της τοπικής αυτοδιοίκησης, θα εκλέγεται και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας που θα είναι ο πλειοψηφών από τη λίστα των εκλεγμένων Κυβερνητών. Ο Πρόεδρος με τους δέκα Κυβερνήτες θ’ αποτελέσουν το Υπουργικό Συμβούλιο της Κεντρικής Κυβέρνησης. Και οι τριακόσιοι δήμαρχοι θ’ αποτελέσουν και τη Νέα Βουλή των Ελλήνων. Οι οποίοι, ως τοπικοί άρχοντες των δήμων τους, γνωρίζουν επακριβώς τα προβλήματα των δημοτών τους, τα’ οποία θα επιλύουν με τον αποτελεσματικότερο τρόπο. Με τον πρόεδρο και τους δέκα Κυβερνήτες θ’ απαρτίζουν και την Νομοθετική Εξουσία. Θα παίρνουν ένα μισθό που δεν θα υπερβαίνει το τριπλάσιο του κατώτατου μισθού, ύψους 1.500 ευρώΧ340,75 δραχμών, ανειδίκευτου εργαζόμενου.

Το Υπουργικό Συμβούλιο θα αναθέσει σε ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή, η οποία θα ανασχεδιάσει το νέο Σύνταγμα της χώρας. Ο κάθε Κυβερνήτης θα είναι υπεύθυνος της τήρησης και πιστής εφαρμογής του. Ως πρόεδρος της Βουλής θα αναλαμβάνει ο πρώτος σε ψήφους δήμαρχος, σε όλη την Επικράτεια κι’ οι εννέα αντιπρόεδροι της Βουλής θα είναι οι εννέα επόμενοι πλειοψηφούντες, μετά τον πρόεδρο της Βουλής.

Οι θρησκείες διαχωρίζονται από το κράτος. Παύουν να μισθοδοτούνται από τη πολιτεία οι θρησκευτικοί λειτουργοί τους. Άκουσα ότι είναι 11.000 συνολικά όλων των βαθμών του κλήρου. Θα λειτουργούν αυτόνομα και χωριστά από το κράτος. Έχουμε λύση και για τους κληρικούς. Μπορούν να αναλάβουν την προσφορά χρήσιμων υπηρεσιών στο ποίμνιο και τους άλλους έλληνες πολίτες. Οι εκκλησίες θα είναι χώροι επιμόρφωσης και Γενικών Συνελεύσεων. Οπότε μπορούμε να τους χαλαλίσουμε το κόστος των μισθών που παίρνουν, να συνεχίσουν να παίρνουν και στο μοντέλο διακυβέρνησης που σχεδιάζουμε. Η εκκλησιαστική περιουσία ανατίθεται στο κράτος προς αξιοποίηση.

Στο νέο μοντέλο κράτους που προτείνουμε τα Υπουργεία είναι δέκα οκτώ:

1.Της Εθνικής Άμυνας, 2. της Εθνικής Παιδείας, 3. του Υπουργείου Εσωτερικών και Εθνικής Ασφαλείας, 4. του Υπουργείου Εξωτερικών και Διπλωματίας, 5. της Εθνικής Οικονομίας, 6.της Εθνικής Ανάπτυξης, 7. της Ναυτιλίας, 8. του Υπουργείου Δικαιοσύνης, 9. του Υπουργείου Βιομηχανίας, 10. του Υπουργείου Γεωργίας και Συνεταιριστικής Βιοτεχνικής και Οικοτεχνικής Παραγωγής, 11. του Υπουργείου Εμπορίου-Διακίνησης προϊόντων και υπηρεσιών, 12. του Υπουργείου Μεταφορών, 13. του Υπουργείου Ενέργειας και Υδάτινων Πόρων, 14. του Υπουργείου Τεχνογνωσίας-Τεχνολογίας-Μmanagement, 15. του Υπουργείου Τουρισμού και Πολιτισμού, 16. του Υπουργείου Οικονομικών, 17. του Υπουργείου νέας Γενιάς ή Διαχείρισης Ανθρώπινων Πόρων και Απασχόλησης και 18. του Υπουργείου Υγείας.

Θα τυπώσουμε το εθνικό νόμισμα τη δραχμή μας, για εσωτερική συναλλαγή και δικό μας ευρωδολάριο, για τις συναλλαγές μας με τις χώρες του εξωτερικού. Δεν θα πάρουμε στο εξής δάνεια από τοκογλύφους και από τράπεζες.

Τα χρήματα που τυπώνει το εθνικό μας τυπογραφείο, θα τα διαχειρίζεται κατ’ ευθείαν το Υπουργείο Ανάπτυξης, το οποίο θα τα δανείζει χωρίς κανέναν τόκο. Ο δανειζόμενος έμπορος, επιχειρηματίας ή ιδιώτης θα έχει την υποχρέωση, να τα επιστρέψει μετά από έξι μήνες, για κάθε φορά που δανείζεται.

Ο χρόνος αυτός είναι αρκετός, ώστε οι επιχειρήσεις να ανακυκλώσουν το χρήμα-εμπόρευμα, εμπόρευμα-χρήμα, για να έχουν τη δυνατότητα να επιστρέψουν το δάνειο.

Τα δάνεια αυτά θα παραδίδονται στους επιχειρηματίες από τα κατά τόπους καταστήματα Εφοριών του Υπουργείου Οικονομικών και εκεί θα επιστρέφονται. Από τα καθαρά κέρδη που θα πραγματοποιούντα θα φροντιστεί από την πολιτεία να μοιραστεί στις εξής αναλογίες: το 15% να κρατήσουν οι εργοδότες, το 35% οι εργαζόμενοι, 30% να παραχωρηθεί στο κράτος και 20% , να αποταμιευτούν , ως εργοδοτικές εισφορές. Το ΦΠΑ να καταργηθεί.

Τα χρήματα του Τυπογραφείου, ως δαπάνη εκτύπωσης, χάρτου, μετάλλου κλπ δεν μπορεί να ξεπεράσει το 5% της αξίας του νομίσματος, το οποίο επιστρέφεται από τους επιχειρηματίες 100%, αφού προηγουμένως ο μηχανισμός παραγωγής πώλησης είσπραξης κινήθηκε δημιουργικά, προσφέροντας επιχειρησιακό κέρδος.

Το κέρδος αυτό στους έξι μήνες παραγωγής-πώλησης με δύο ανακυκλώσεις το μήνα προς είκοσι τοις εκατό καθαρό κέρδος, έχουμε 2Χ6Χ2Ο= 24Ο%!

Φυσικά πρέπει να ολοκληρώσουμε την υπόθεσή μας με το τι κάνουμε σχετικά με τους μισθούς και τις συντάξεις. Συνεχίζουμε να τα καλύπτουμε με το εθνικό νόμισμά μας και μάλιστα με μισθούς και συντάξεις όχι κάτω των 1.500 ευρώ καθαρά, εκφρασμένων σε δραχμές. Ανώτατος μισθός, για τους ανώτατους δημόσιους ή ιδιωτικά στελέχη, όχι πάνω από το τριπλάσιο του κατώτατου μισθού.

Θα δηλώσουμε αδυναμία πληρωμών, για τα χρέη μας προς τους τοκογλύφους πιστωτές μας, γιατί ευθύνονται και οι ίδιοι, για το φαγοπότι που έπεφτε πριν φθάσουν στα ταμεία του ελληνικού δημοσίου. Επίσης οι υπερχρεωμένες επιχειρήσεις που έκλεισαν ή κινδυνεύουν, να κλείσουν, ελλείψει ρευστού, διότι αρνούνται οι τραπεζίτες, να χορηγήσουν, να τους δοθεί προθεσμία πέντε ετών, άτοκα και να χρηματοδοτηθούν με τον τρόπο που αναλύσαμε πιο πάνω.

Έτσι γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια τον βραχνά της κρίσης και του μνημονίου. Αγαπητέ Υφυπουργέ Φίλιππα Σαχινίδη, δεν σηκώνω καμιά αντίρρηση στη πρότασή μου αυτή. Διότι το προτεινόμενο μοντέλο είναι βιώσιμο και υλοποιείται εύκολα.

Επικαλούμαι τον μεγάλο τραπεζίτη Εμράι Στέντον, ο οποίος με σπαραγμό σε μια έκρηξη μεταμέλειάς του, στο βιβλίο του "Δισεκατομμύρια κέρδη για τους τραπεζίτες και φτώχια για τους λαούς", ομολογεί, ότι δύο χιλιάδες, περίπου, τραπεζίτες στο κόσμο, αρνηθήκαμε πεισμαζτικά, να πολεμήσουμε την αμάθεια, τις αρώστειες και την εξαθλίωση των γήινων συμπολιτών μας, "ενώ μπορούσαμε να το πραγματοποιήσουμε".

Αυτό έκανε η χιτλερική Γερμανία, και παρά το εξουθενωτικό εμπάργκο που της είχε επιβληθεί, από τις νικήτριες συμμαχικές δυνάμεις, στο τέλος του πρώτου π. π, κατάφερε να αναθερμάνει την οικονομία της χώρας της, με την οποία απείλησε την παγκόσμια ελευθερία. Επίσης και οι Σαρακηνοί, για μια χιλιετία, κυριάρχησαν με το δικό τους νόμισμα.

Τα χρήματα των τοκογλύφων θα τα επιστρέφαμε με τόκους και πανωτόκια. Ενώ τώρα παίρνουν μαμούκαλα οι τοκογλύφοι και το προτεινόμενο, στη νέα μορφή κράτους μας, παίρνει 100% το κεφάλαιο των χορηγουμένων δανείων, που, όπως είπαμε δεν ξεπερνά το 5% η δαπάνη εκτύπωσης και τα υλικά των νομισμάτων του Εθνικού μας Νομισματοκοπείου. Ο επιχειρηματικός κόσμος μας δεν πληρώνει ίχνος επιτοκίου, τόκους και άλλα κερατιλίκια. Και το σπουδαιότερο γίνεται ανταγωνιστικός στη σύγχρονη διεθνή ανοικτή αγορά.

Διάβασα στην εφημερίδα Αντίκτυπος που εκδίδεται από την Διακλαδική Πρωτοβουλία Εργαζομένων-Ανέργων στα ΜΜΕ το παρακάτω πίνακα εργαζομένων στο δημόσιο τομέα:

Μόνιμοι Δημόσιοι υπάλληλοι

Μόνιμοι Δημόσιοι υπάλληλοι 631.738 άτομα και 56.262 υπάλληλοι αορίστου χρόνου

Αναλυτικότερα, από τους μονίμους απασχολούνται στους παρακάτω τομείς:

1. Στις υπηρεσίες των Υπουργείων και της περιφέρειας 93.000

2. Στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης 90.000

3. Στους τρεις βαθμούς της Εθνικής Εκπαίδευσης 203.000

4. Στα Δημόσια Νοσοκομεία διοικητικοί, νος/τές, ιατροί 95.000

5. Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου 47.000

6. Στρατιωτικοί 83.000

7. Σώματα Εθνικής Ασφαλείας………………………………………… 66.000

8. Κληρικοί ……………………………………….. 11.000

Από τους ανωτέρω το 49% είναι πτυχιούχοι πανεπιστημίου και ανωτέρων σπουδών. Το 80% αμείβεται με μηνιαίο μισθό από 800 έως 1500 ευρώ και είναι μικρότεροι από το μέσο όρο των μισθών της Ε.Ε που αντιστοιχεί στο 11% του ΑΕΠ της χώρας. Η Δανία δίδει το 18,9% του ΑΕΠ στους δημόσιους υπαλλήλους της, η Γαλλία το 12,8%, η Φιλανδία το 13%, η Σουηδία το 15,1%.

Οι παραπάνω χώρες υπερέχουν στο κοινωνικό κράτος, στην υγεία, στη παιδεία, τις κοινωνικές υποδομές, για τους φτωχούς, τους άνεργους και τους κοινωνικά αποκλεισμένους.