Η πολιτική αθλιότητα και η αποκατάσταση της άμεσης δημοκρατίας και της γνήσιας λαϊκής κυριαρχίας.

Είναι πολυσύνθετο και πολύεδρο το θέμα που συζητάμε. Η κατάντια μας είναι αποτέλεσμα του απαίσιου πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού συστήματος. Είναι γνωστό και παμπάλαιο το σύστημα του ελέγχου, της εκμετάλλευσης και της εξαχρείωσης των λαών.

Ο γενιτσαρισμός είναι ένα παμπάλαιο προσφιλές εργαλείο τρομοκρατίας και καταστολής, για τον απόλυτο έλεγχο και την ασφάλεια κατοχής και νομής των αμετανόητων αρπακτικών, σε βάρος των λαών.

Το θέμα είναι να καταπολεμηθούν οι αιτίες και όχι τ' αποτελέσματα. Η υπαιτιότητα είναι γνωστή, είναι ο άκρατος καπιταλιστικός φιλελευθερισμός που στηρίζεται στη συσσώρευση πλούτου μ’ απάνθρωπες μεθοδεύσεις. Κι’ για να επιτευχθεί αυτό πρέπει, να ενώσουμε τους συμπολίτες μας. Κι’ αυτό επιτυγχάνεται δύσκολα. Γιατί ο εχθρός διαιρεί και βασιλεύει.

Μ' άρεσε η ανάλυση του Θερσίτη.

Με νεκρούς τους μπάτσους δεν λύνεται το πρόβλημα. Όσο διαιωνίζεται η ανεργία αντικαθιστούν τους νεκρούς μπάτσους με ζωντανούς και πεινασμένους νέους και τους προσλαμβάνουν από εσάς τους ίδιους που είσθε παιδιά μας. Και ούτε λύνεται το πρόβλημα της απελευθέρωσής μας, δολοφονώντας κάποιους από τους υπαιτίους. Απέθανε ο βασιλεύς, ζήτω ο βασιλεύς.

Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η τροποποίηση του συνταγματικού κώδικα και αυτό μπορεί να γίνει με μια αναθεωρητική βουλή. Αλλά για να συμβεί αυτό χρειαζόμαστε την άμεση δημοκρατία και γνήσια λαϊκή κυριαρχία. Θέλει σκληρή δουλεία, να ξεπεράσεις το ακατόρθωτο. Ίσως υπάρχει μια ελπίδα, αν συσπειρωθείτε, εσείς οι νεώτεροι, γύρω από τη Σπίθα, την κίνηση του Θεοδωράκη.

Η δολοφονία του τυραννικού κρατισμού είναι όνειρο θερινής νυκτός, όπως και η μετάβαση από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό και τον κομουνισμό.

Ο Ατρόπωφ δολοφονήθηκε από τα σοσιαλιστικά εξουσιαστικά μορφώματα ληστών, όταν άρχισε να μεταφέρει τα συσσωρευμένα χρυσά δεκάρουβλα, με υπέρβαρα φορτία αυτοκινήτων στα κρατικά ταμεία. Η αρπακτικότητα ευδοκιμεί σ’ όλα τα ιδεολογικά μήκη και πλάτη των ανθρώπων, όταν κατέχουν, όποια εξουσία και τους δοθεί, όποια ευκαιρία. Ας μην είμαστε υποκριτές.

Βλέπετε ότι άλλες τοποθετήσεις-συμπεριφορές έχουμε σε θεωρητικά και λεκτικά σοφίσματα. Ενώ διαφορετικά φερόμαστε στη πράξη και τη ζωή. Και μάλιστα όταν αναφερόμαστε σε τρίτους. Αυτά που κατακρίνουμε σ’ αυτούς, στη θέση τους πολλές φορές τους ξεπερνούμε στο χειρότερο.