Δύο οι διεκδικητές της Παγκόσμιας Κυριαρχίας

Φίλτατε Βλαδίμηρε, πολλά θέματα μου βάζεις και παρά, την επιθυμία μου να ανταποκρίνομαι, πρέπει να σου ομολογήσω, ότι διαθέτω πολλές ώρες, με την ολοκλήρωση μιας δεκάτομης δημιουργίας με γενικό τίτλο η "Δίκη των θεών". Έτσι λίγος χρόνος μου περισσεύει, για τους αγαπημένους μου φίλους που έντονα θέλω να επικοινωνώ.

Εν πάσει περιπτώσει το θέμα των αλληλοβραβείων που μοιράζουν μεταξύ τους οι γήινοι θεοί, μ' ενδιαφέρει άμεσα. Γιατί προσωπικά, παρά το γεγονός, ότι δεν θέλω ν' ασχοληθώ με τους μεταφυσικούς θεούς και όποιες άλλες ανύπαρκτες υπερφυσικές υπάρξεις, οι "εκπρόσωποί" τους στη γη, έγιναν και αυτοί πανίσχυροι, γιατί με απόλυτη άνεση μαντρώνουν αφοσιωμένους πιστούς και με τον έλεγχό τους συγκεντρώνουν τεράστια δύναμη, όπως και πολιτικοί εξουσιαστές, μέσα από τους φανατισμένους κομματικούς οπαδούς τους.

Η Μέρκελ είναι αρχηγός ενός μεγάλου κράτους, για το οποίο η Αμερική επένδυσε άφθονα τρισεκατομμύρια, για την ανασυγκρότησή της, μετά τον Β΄π. πόλεμο και κάνει τα πάντα να την έχει υπό την κηδεμονία της.

Η Γερμανία, όμως στο πίσω μέρος του μυαλού της, επιδιώκει και ονειρεύεται μια δεσπόζουσα θέση στην παγκόσμια επικυριαρχία. Με την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία, δεν έχει καμιά ελπίδα σύμπραξης, γιατί η μεν Αγγλία έχει στενούς δεσμούς με την Αμερική, η Γαλλία δεν είναι διαθέσιμη, λόγω παρελθοντικών συνεχώς διενέξεων, όπως και με τη Ρωσία.

Δύο πόλοι που μπορούν να διεκδικήσουν την παγκόσμια κυριαρχία που θ' είχαν τη δυνατότητα, ν' αποτελέσουν βάσεις αφετηρίας, προς τον σκοπό αυτό, είναι τα ζεύγη Αμερική-Κίνα και Ρωσία-Γαλλία.

Διότι στόχος της Αμερικής είναι να κερδίσει την ανερχόμενη και πανίσχυρη Κίνα, με την οποία έχει τρομερά αμοιβαία συμφέροντα.

Αν γίνει κάτι τέτοιο, η Γερμανία θέλει δεν θέλει θα πέσει στην αγκαλιά της Αμερικής. Αυτός είναι ο λόγος που ο Ομπάμα τίμησε την Μέρκελ με την ανώτατη διάκριση που αναφέρεις. Αλλά και η Γαλλία προσβλέπει στην Ρωσία, που ομολογουμένως, αποτελεί μια απέραντη πλουτοπαραγωγική χώρα, σε κάθε είδους επίγειο και υπεδάφιο πλούτο, αλλά και πανίσχυρη στρατιωτικά, με σύγχρονα οπλικά συστήματα βαριάς δικής της βιομηχανικής παραγωγής.

Ακριβώς αυτές οι διακριτές τάσεις και επιδιώξεις ανακατεύουν την τράπουλα, χωρίς να ξέρουμε τί συμμαχίες θα εμφανιστούν, ποίος θα είναι ο επικρατέστερος και ποίοι θα είναι οι ηττημένοι.

Οι διαφορετικές προσδοκίες και επιδιώξεις των τριών μεγαλύτερων μελών κρατών Γερμανίας, Γαλλίας, Αγγλίας της Ε.Ε, ατονούν, αδυνατίζουν και υπονομεύουν τις ευοίωνες προοπτικές της Ευρωπαϊκής Κοινότητας που σας θυμίζω, ότι δεν είναι των Ένωση των λαών, αλλά του Χάλυβα και του Κεφαλαίου.