"Είστε η ελπίδα, η προσμονή, ξεθώριασ’ η υπομονή"

 Πολλές πράξεις και παραλείψεις εγκληματικές χρεώθηκε το ΚΚΕ, γιατί δεν ενήργησε ως Ελληνικό κόμμα, αλλά ως κόμμα της ιδεολογικής του πατρίδας. Που είχαν ως αποτέλεσμα, την μή αξιοποίηση της Νίκης, υπέρ των δημοκρατικών δυνάμεων, κατά
των τριών δυνάμεων κατοχής από το 41 έως τον Οκτώβριο του 45, την πλήρη κατάρρευση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και την εξόντωση των μαχητών του ΕΛΑΣ και των οπαδών του.

Όφειλε το ΚΚΕ να ριχτεί πρώτο και καλλίτερο στην προσπάθεια, να συνενώσει, όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις, σ' ένα Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο, αλλά ούτε την επιχειρεί, ούτε συμμετέχει στην πρωτοβουλία αυτή που την προωθεί ο Σύριζα.

Επιμένει στ' ιδεολογικό του ΑΛΑΘΗΤΟ πεισματικά. Και καλεί τους αριστερούς να διορθώσουν την ψήφο τους. Άκουσον, άκουσον!!

Οι αλάθητοι κάνουν τραγικό ιστορικό λάθος. Γιατί, αντίθετα, ο λαός περίμενε, με προσμονή και λαχτάρα, 60 ολόκληρα χρόνια, να βγει από τη μοιραία πλάνη του. Εξαντλήθηκε η υπομονή του και στηρίζει τον Σύριζα, ο οποίος ακροάστηκε τον διακαή πόθο της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης του Ελληνικού λαού και τον οδηγεί απτόητα και θαρραλέα, στον ανήφορο σκληρών αγώνων, για να διεκδικήσει και ν’ αποσπάσει, όλα εκείνα που του αρπάζουν οι ανελέητοι φαύλοι.

Και ο Φώτης Κουβέλης, αντί να επιμένει γι’ ένα αρραγές Παλλαϊκό Μέτωπο, εξαντλώντας κάθε προσπάθεια να πείσει και το ΚΚΕ, αποδυνάμωσε το κάστρο των συνιστωσών δυνάμεων της Αριστεράς, προ διετίας, και δημιούργησε ξεχωριστό καπετανάτο, την ΔΗΑΡ. Φώτη ήσουνα ανώτατο ηγετικό στέλεχος του Συνασπισμού. Ποια μύγα σε κέντρισε, εσένα και τ’ άλλα αξιόλογα κι’ αξιόμαχα στελέχη;

Η διχαστική εσωστρέφεια σας οδήγησε σ’ ενέργειες ζημιογόνες για το παλλαϊκό αμεσοδημοκρατικό κίνημα κι’ ευνόησε τα δύο αστικά κόμματα που υπερασπίζονται την ασύδοτη καιροσκοπική λωποδυσία.

Σταματήστε την διχαστική κατρακύλα της ασυνεννοησίας. Δέστε τι κάνουν Σαμαράς, Ντόρα, Ψωμιάδης και Σια. Ετοιμάζουν τη συσπείρωση της Κεντροδεξιάς.

Εσείς που στη συνείδηση του πονεμένου και καταφρονημένου λαού μας εκφράζετε τον σωτήρα Προμηθέα, τι στο διάβολο παθαίνετε; Συνέλθετε κι’ ανασυγκροτηθείτε. Έχετε υποχρέωση, μην το λησμονείτε. Είστε η ελπίδα, η προσμονή, ξεθώριασ’ η υπομονή.