Κάποια
φίλη μου διατυπώνει μια διαπίστωσή της, ότι «ό.τι αγαπάς πρέπει να το
κυνηγάς και να το πιστεύεις! Γιατί τα όνειρα είναι σαν τα
θαύματα..Βγαίνουν αληθινά μόνο όταν τα πιστεύεις! 1000 φορές να
ρισκάρεις..Kαι ας χάσεις..Παρά να αναρωτιέσαι μια ζωή..Τι θα
γινόταν..Άν...»
Καλή μου φίλη, κι' όταν ενεργείς ζημιογόνα και
βασανίζεσαι μια ζωή, γιατί το έκανες, τότε τι κάνεις, δεν μετανοείς που
το έκανες; Κατά τ' άλλα, αν δεν ρισκάρεις και δεν επιμένεις δεν μπορείς
να πραγματοποιήσεις αυτά που ονειρεύεσαι και θες.
Όμως πρέπει να
επιλέξεις στόχους εφικτούς και που δεν βλάπτουν το κοινωνικό σου
περίγυρο. Έχε ακόμα υπόψη σου, ότι «ουδέν καλόν αμιγές κακού» και τ'
ανάπαλιν.
Αλλά πάλιν, οι
καιροσκόποι συσσωρευτές παράνομου πλούτου, συνήθως, ευημερούν και μας
πεταλώνουν προκλητικά. Μ' αυτούς τι κάνουμε; Αντί την ανατροπή και τη
τιμωρία τους, που είναι δύσκολη, γιατί απολαμβάνουν την ατιμωρησία τους
και μάλιστα νομοτύπως, είθισται, ν' αδρανούμε, να σιωπούμε, να τους
ανεχόμαστε και το χείριστο, να τους στηρίζουμε, διαιωνίζοντας την
εξάρτηση, την καταπίεση και την άγρια εκμετάλλευσή μας.
Τώρα
δε τελευταία, με πρόσχημα την σκόπιμη υπερχρέωση, ξεπουλούν τη δημόσια
και την ιδιωτική περιουσία κι‘ εμάς τους ίδιους, ως σκλάβους στους
ντόπιους και ξένους «επενδυτές» με μεσαιωνικές άγριες συνθήκες και
μεταχείριση κάτεργου, στην ίδια μας τη χώρα.
Το φασισταριό
νομίζει, ότι γαϊδαρόδεσε. Γιατί δεν σκέφτεται, ότι οι αυτόχειρες,
μπορούν να πάρουν μαζί τους και κάποιον ή κάποιους κι’ από αυτούς;
Αυτοκτονούν που αυτοκτονούν εξ αιτίας τους….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου