Άλλο πράγμα δημιουργώ αξίες κι' άλλο πράγμα παράγω αξίες.

Το 1913 οι τραπεζίτες απέσπασαν από την Αμερικάνικη Γερουσία απόφαση, με την οποία καταργείτο το άρθρο ένα του Συντάγματος, με τ' οποίο, προνόμιο έκδοσης νομισμάτων είχε μόνον ο Αμερικάνικος λαός, μέσα από τη Βουλή των Γερουσιαστών.

Με την απόφαση εκείνη που ήταν προϊόν μακροχρόνιας προσπάθειας εξαγοράς συνειδήσεων και προπαγάνδας, η εκτύπωση κι' έκδοση χρήματος ανατίθεται σ' ιδιωτική εταιρία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Τραπεζιτών. Ξέρετε, όταν εκδίδεις χρήματα, δημιουργείς αξίες από το πουθενά, με μηδενικό σχεδόν κόστος.

Αν κατασκευάζεις οποιοδήποτε προϊόν, δεν δημιουργείς, αλλά με τη χρησιμοποίηση πρωτογενών υλικών παράγεις προϊόντα με κόστος πάνω στο οποίο προσθέτεις ένα ποσοστό κέρδους. Το κόστος, όποιου προϊόντος, αποτελείται από τις πρώτες ύλες, σταθερά διοικητικά έξοδα και εργασία.

Μ' ένα χαρτονόμισμα των πεντακοσίων ευρώ, μηδενικού σχεδόν κόστους για τους εκδότες, αγοράζουν χοντρικώς 200 λίτρα ελαιόλαδο, ή δύο ποδήλατα, ή πληρώνουν ένα μηνιαίο μισθό στον κηπουρό τους. Αυτό το προνόμιο το έχουν μόνον αυτοί. Για το λαό η απόκτηση χρήματος κοστίζει, όσο κι' ονομαστική του αξία.

Μ' αυτό τ' αποκλειστικό δικαίωμα που τ’ έκλεψαν, στην κυριολεξία οι τραπεζίτες, από τον Αμερικάνικο λαό και τους λαούς όλου του κόσμου, ελέγχουν κυβερνήσεις, στρατούς, βιομηχανίες, αγορές κι’ υπέταξαν την Υφήλιο.

Εάν τα χρήματα τα εξέδιδε το κράτος μας και δεν το δανειζόμασταν από τους τραπεζίτες( το ΔΝΤ- Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα), δεν θα υπερχρεωνόμαστε τα κολοσσιαία ποσά, με τ' οποία υποθηκεύτηκε η εθνική μας κυριαρχία και οι πλουτοπαραγωγικές μας πηγές, εδάφους, υπεδάφους.

Με το εθνικό μας νόμισμα θα καλύπταμε τις κρατικές μας δαπάνες και θα δανείζαμε στην αγορά μας, χωρίς τόκους, αφού ο κάθε επαγγελματίας θα είχε την υποχρέωση να επιστρέψει τη συνολική ονομαστική αξία των δανειζομένων ποσών.

Τονίζουμε, ότι το χρήμα έχει μηδενικό σχεδόν κόστος παραγωγής. Από τη φύση του είναι μια δημιουργία του ανθρώπου και πρέπει να το διαχειρίζεται κάθε λαός, μέσα από τις νόμιμες κυβερνήσεις του.

Δεν χρειαζόμαστε τους νταβατζήδες που με την έκδοση και τη διαχείριση του χρήματος, μας καταδυναστεύουν.