Εναλλακτική Λύση

Στα χρόνια της απόλυτης μοναρχίας, των ευγενών, των ιπποτών που οργίαζε η αυθαίρετη σατραπεία, η άγρια καταπίεση και όλα εξαρτώνταν από τη καλή θέληση κι' ευαρέσκεια των αρχόντων διαχειριστών της εξουσίας που "όλα τ' έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά", με το λυκαυγές της δημιουργίας της Αστικής Τάξης των επαγγελματιών, εμπόρων, της διανόησης και των μικροϊδιοκτητών γης και μετρητών, δια την άσκηση, όποιου επιτηδεύματος, άρχισε να γίνεται λόγος και εν συνεχεία, να διεκδικείται η ελευθερία άσκησης και λειτουργίας των διάφορων επαγγελματικών δραστηριοτήτων.

Από εκεί ξεκινούν οι αρχές του φιλελευθερισμού. Και βέβαια ήταν σπουδαίο επίτευγμα, για την περίοδο εκείνη.

Στην Ελλάδα οι φιλελεύθεροι ήταν εκείνοι που αντιπολιτεύονταν τους μοναρχικούς του Λαϊκού κόμματος. Οι της Ενώσεως Κέντρου. Ο φιλελευθερισμός διασύρθηκε, κακοποιήθηκε και τον απαξίωσαν οι ίδιοι οι εκφραστές του. Γιατί ξεπέρασαν σε αυθαιρεσίες, σε κοινωνικές, οικονομικές ανισότητες και διαφθορές τους μοναρχικούς.

Και σήμερα με τον δικομματισμό ΠΑΣΟΚ και Νου-Δου μας οδήγησαν στον γνωστό οδυνηρό προβληματισμό της υπερχρέωσης και του γενικού ξεπουλήματος. Μας περιμένουν πείνα, εξαθλίωση και ταπείνωση εθνική και ατομική, με θύματα το λαό και τη νεολαία μας.

Η λύση είναι η Αριστερά. Μια αναβαπτισμένη Αριστερά που θα εκφράζει τα λαϊκά όνειρα και τον πόθο, για γνήσια κι ακηδεμόνευτη λαϊκή κυριαρχία, αυτοδιοίκηση, με αιρετούς τοπικούς περιφερειακούς και κεντρικούς άρχοντες, άμεσα ανακλητούς, στην παραμικρή εκτροπή.