Από 235 συγγενείς μου ήρθαν στην Πατρίδα μόνο 89

Ευθύνη κατηγορώντας και ευτελίζοντας αριστερούς και την Αριστερά, μπορείς να αμνηστεύσεις τα "κατορθώματα" του καπιταλισμού; Πλανάσαι και ματαιοπονείς αγαπητέ μου.

Τη μόνη ευθύνη που μπορείς, ν' αποδόσεις στην Αριστερά, είναι η απαράδεκτ' ηπιότητα, υποχωρητικότητα κι' ανοχή που επέδειξε, μπροστά στ' αμέτρτ' εγκλήματα που διέπραξαν οι εκπρόσωποι της δική σου κοσμοαντίληψης και ιδεολογίας, παγκοσμίως και κυρίως εδώ στη χώρα μας, μ' ανυπολόγιστο κόστος σε βάρος των δημοκρατικών πολιτών και κατά παντός μη δεξιού, τους οποίους υπερασπίζεσαι, μ' ένα τυφλό μισαλλόδοξο πάθος.

Αγνοώντας και καταστρατηγώντας κανόνες λογικής, ιστορικής ευπρέπειας κι' εποικοδομητικού διαλόγου.

Δεν θέλω να σ' επηρεάσω, αλλά κράτα και κάποιες ισορροπίες. Φοβάμαι ότι θ' αδικήσεις πάνω απ' όλα εσένα τον ίδιο. Σε βλέπω να πάλλεσαι, έντονα και υπέρμετρα απ' ένα αδικαιολόγητο μένος, στις ιδεολογικές σου αντιπαραθέσεις. Χωρίς κέρδος κέρατα. Νισάφι.

Εκτός και αν θέλεις να μπεις στην εξοντωτική αρένα της πολιτικής. Να θυμάσαι ο κοινοβουλευτισμός έφαγε τα ψωμιά του.

Οι αδίστακτοι εθνοκτόνοι θα μας πολώσουν και θα μας αιματοκυλήσουν. Ίσως ακολουθήσουν πονηρές και ύπουλες μέρες. Θυμήσου το " Λάθρα βιώσας" του Επίκουρου. Αυτό το απευθύνω, σ' όλους τους συμμαχητές μας συνομιλητές. Μακάρι να πέφτω έξω. Εγώ έχω γράψει πάρα πολλά και μάλιστα επωνύμως. Είμαι στην μπούκα. Είμαι παλιός αγανακτισμένος, από ιστορική παράδοση. Μια ζωή κι' εγώ και οι γονείς μου οι πρόσφυγες του 22 και οι παπούδες- προπαπούδες, γευτήκαμε τον άδικο κατατρεγμό αυτών που οργανώνουν τις εντάσεις και τους φρικτούς πολέμους. Στον εμφύλιο έχασα κοντινούς και από τις δύο μεριές.

Από τα 235 μέλη των στενών μου συγγενών του 1911, στον Πόντο, το 22 κατάφεραν να φθάσουν στην Ελλάδα μόνον οι 89.

Οι υπόλοιποι κατακρεουργήθηκαν από τους Σουλτανικούς και Κεμαλικούς. Και ξέρεις γιατί; Η πολιτική μας ηγεσία διχασμένη, όπως κατάντησε, δίχασε και το λαό μας και τον ταλάνισε, από το 12 έως το 22. Δεν είχε χρόνο ασχοληθεί με το λαό και να τον προστατέψει. Δεν μιλάμε για λάθη και παραλήψεις.

Μιλάμε για πολλαπλές εθνικές μειοδοσίες. Και δεν πυροβολώ προς μίαν κατεύθυνση. Χρεώνω τους υπαίτιους συμφορών, όποιας κοινωνικής πολιτικής και οικονομικής ομάδας. Κατά παντός φταίχτη. Αν διαβάσεις το βιβλίο "Το τελευταίο κράτος των Ελλήνων του Πόντου, θ' αντιληφθείς το διαχρονικό δράμα του ελληνικού λαού και τον καημό του συγγραφέα και του πατρός του, στα απομνημονεύματα του οποίου βασίστηκε η έκδοση κι’ η κυκλοφορία του ιστορικού αυτού βιβλίου.

Πάλλομαι απ' οργή κι' αγανάκτηση. Οι πολιτικές και θρησκευτικές μας ηγεσίες είναι συστρατευμένες, μ' εκείνους που ελέγχουν το 80% του παγκόσμιου παράνομου πλουτισμού. Ανήκουν στ' αντιλαϊκό μέτωπο. Τουτέστιν ούκουν δηλαδή ταλανίζουν και ξεπουλούν λαό και εθνικό πλούτο.