Φιλία και Ιστορικές μνήμες

Νίκο ευχαριστώ για την αποδοχή της φιλίας. Καλή συνέχεια και παραγωγικές συζητήσεις. Πέρασα πολλές φορές από τη γενέτειρά σου.

Οι γονείς μου πρωτεγκαταστάθηκαν στο Μαυρoδένδρι Κοζάνης του 1922. Το 27 από τα τρία αδέλφια, ο Βαγγέλης έμεινε και πέθανε στο Καραγάτσι, ο Μιλτιάδης(πατέρας μου) μετακόμισε στον Λόφο Ελασσόνας που βρίσκεται στα ριζά του Μύτικα του νότιου Όλυμπου και ο Γεώργιος στην Κρύα Βρύση Γιαννιτσών.

Από τα επτά αδέλφια τα τέσσερα δολοφονήθηκαν πριν τον ξεριζωμό με τις δύο γενοκτονίες του 16 και του 22. Ο

Με τ' ανέκδοτα απομνημονεύματα του πατέρας μου, έγραψα το βιβλίο με τίτλο, «Το Τελευταίο κράτος των Ελλήνων του Πόντου». Ήταν οπλαρχηγός του Κολοκοτρώνη του Πόντου Τάσου Παπαδόπουλου, τ' επονομαζόμενου Γοτσά Αναστάς, στην κρίσιμη περίοδο 19-22 που έδρασαν στην ογκώδη ορεινή και αφιλόξενη οροσειρά του Τοπ Τσαμ, μακριά από την θαλπωρή των εγκαταλειμμένων σπιτιών τους, μέσα στο δριμύ ψύχος, την πείνα και των τρόμο.

Παρ' όλα αυτά δεν σώθηκαν μόνον περί τις 30.000 ψυχές, αλλά αιχμαλώτισαν και τον στρατηγό Τσεμάλ Τσεβήτ, του οποίου η τύχη αγνοείται κατά την επίσημε εγκυκλοπαιδική εκδοχή της Τουρκίας και τον οποίον εκτέλεσαν, ύστερα απ' έκτακτο ανταρτοδικείο με 18 άλλους αξιωματικούς του.

Στο βιβλίο τούτ’ αναφέρονται οι μίζερες κι' αδικαιολόγητες διχαστικές εκτροπές της πολιτικής μας ηγεσίας, συνεπεία των οποίων, οδηγηθήκαμε στις γνωστές συμφορές της περιόδου εκείνης, μ' αποκορύφωμα, την γενοκτονία και την Μικρασιατική Καταστροφή.

Επίσης αναφέρονται αναλυτικά τα παρασκήνια και οι παρασπονδίες των νικητριών συμμάχων μας, υπέρ των τούρκων κεμαλικών. Πως τα καταφέρνουν οι καλοί και ικανοί μας εθνοπατέρες κι’ οι ιεροί ποιμένες, και, πάντοτε οι καλοί μας σύμμαχοι μας επιφυλάσσουν την τύχη των ηττημένων, εξήγησέ μας Νικόλα εσύ.

Γιατί πάω να τρελαθώ. Δεν μπορώ να τους παρακολουθήσω. Ευτυχώς αυτό αποκαλύφθηκαν με τα βατοπεδινά και την κρίση της υπερχρέωσης και οι δύο, με την σκανδαλώδη σιωπηρά και ύποπτη συμμαχία Πολιτείας και Εκκλησίας.

Διότι η πρώτη στηρίζει συνταγματικά τον ορθόδοξο τριαδικό θεό, με αρχηγό τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό, με το τρίτο άρθρο του Συντάγματος και η δεύτερη υμνολογεί την όποια πολιτική εξουσία, προσευχόμενη για την μακροημέρευση της και τονίζοντας ότι «πάσα εξουσία άνωθεν εστί δοσμένη». Όποιος έχει αντίρρηση, ας μας το δηλώσει.