Μ’ αφορμή ότι κι οι Χρυσαυγήτες κινούνται δραστήρια και βρίσκουν θερμή ανταπόκριση από τους οπαδούς τους, εξωτερικεύω τις παρακάτω σκέψεις μου:
Αυθεντική αναβίωση κι' εκπροσώπηση του εθνικοσοσιαλισμού, όπως τον αναλύει στο βιβλίο του "Ο Αγών μου", ο Αδόλφος Χίτλερ, αποτελεί η παρουσία της Χρυσής Αυγής.
Ο κόσμος έχει κουραστεί από την ανικανότητα, ή τη συνειδητή εθνική μειοδοσία των δύο κομμάτων πασοκ και νδ που όχι μόνον δεν υλοποίησαν τον παράδεισο που υπόσχονταν με γιορταστικές τυμπανοκρουσίες, αλλά αντίθετα, μας οδήγησαν στην πιο εφιαλτική κατάμαυρη Κόλαση. Για το λόγο λοιπόν αυτόν, ίσως μέρος του εκλογικού σώματος να τσιμπήσει και ν' αποδεχθεί στα μηνύματα εθνοσωτηρίας που εκπέμπει κι' υπόσχεται η οργάνωση της Χρυσής Αυγής.
Μην ξεχνάτε άλλωστε, ότι στους χώρους της ευρύτερης κεντροδεξιάς φιλοξενούνται και κινούνται οι φίλοι κι' οπαδοί του Γ΄ Ράιχ και δεν είναι λίγοι κι' οι φιλομεταξικοί, φιλοβασιλικοί, όλοι ιδεολογικοί γείτονες.
Δημοκρατία ελαστική έχουμε κι' έχουν δικαίωμα να διεκδικούν ζωτικό πολιτικό χώρο δράσης που τους αναλογεί.
Και ξέρετε κάτι, αν οι Χρυσαυγήτες, δημιουργήσουν φιλολαϊκές οάσεις ευημερίας κι' αποφύγουν να επιβάλλουν με τη βία καθεστώς φασιστικό, όπως έπραξαν ο Χίτλερ, ο Μουσολίνη, Πινοσέτ και κάποια άλλα ολοκληρωτικά καθεστώτα του κομμουνισμού και του υπαρκτού σοσιαλισμού, τότε θα είναι πολύ πιο ευπρόσδεκτοι από τ' απαξιωμένα κόμματα, τα δήθεν δημοκρατικά, εκ των οποίων τα μεν δύο κυβέρνησαν τον τόπο επί δεκαετίες, όχι μόνον αναποτελεσματικά, αλλά και ζημιογόνα, τα δ' άλλα της αριστεράς περιορίζονται σε φανφαρονισμούς και κομματικές κορώνες, χωρίς να χρησιμοποιήσουν την δυνατότητα με την σύμπραξή τους να δώσουν φιλολαϊκές, όπως ισχυρίζονται, λύσεις ανάπτυξης και προόδου.
Δεν πιστεύω ότι οι Χρυσαυγήτες, διαφέρουν στην νοοτροπία από τους άλλους πολιτικούς μας και μακάρι να διαψευστώ, αλλά προσπαθώ να δώσω, αφορμές για διάλογους αναζήτησης κεντρικών στόχων ανασυγκρότησης κι' επανίδρυσης μιας γνήσιας Δημοκρατικής Ελλάδας, από την οποία θ' απουσιάζουν οι γνωστοί μαστροχαλαστάδες και εθνοσωτήρες.
Εκείνο που είναι πανοραματικό στον καθένα μας, και μόνον οι πολιτικές μας ηγεσίες θέλουν να παραβλέπουν, είναι η αδήριτη αναγκαιότητα, να σοβαρευτούν, να κάνουν τις αυτοκριτικές τους και να προχωρήσουν σ’ αναθεωρήσεις των ολέθριων νοοτροπιών που μας οδήγησαν στις οδυνηρές εξαθλιώσεις κι’ εξουθενωτικές ταπεινώσεις, χωρίς ίχνος τσίπας.
Και συνεχίζουν αδιάντροπα, να μας προκαλούν την νοημοσύνη μας και την οργή. Εξακολουθούν αμετανόητοι, να μας παραπληροφορούν, να παραπλανούν, ν’ εξαπατούν και να μας παραμυθιάζουν.
Μόνιμο εργαλείο τους η επίμονη σοφιστική προπαγάνδα. Λυπάμαι, αλλά εξαναγκάζουν το λαός μας, σ’ ένα από τα μεγαλύτερα διλήμματα και μοναδικό, στην μακραίωνα ιστορική διαπάλη των ταξικών αγώνων που είναι: ή η απόλυτη υποταγή στην αφόρητη μονομερή φτώχεια, ή στην πιο αιματηρή επανάσταση. Διαλέγετε και παίρνετε.
Η τρίτη επιλογή που υπαγορεύεται από το κόκκινο της κρισιμότητας και τη στοιχειώδη ΣΥΝΕΣΗ υπάρχει, κι’ είναι η μοναδική.
Να περιορίσουν οι φαύλοι τα υπερκέρδη τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου