Κατηγορίες φιλελευθερισμού και Μέθοδος μείωσης της διπλής εκμετάλλευσης

………..Για την ακρίβεια έχω πει πολλές φορές ότι θεωρώ τον εαυτό μου φιλελεύθερο στο πεδίο της πολιτικής και της κοινωνίας..

Κατ’ αρχήν, δεν αμφιβάλω για την γνησιότητα του φιλελευθερισμού σου.

Φίλοι της ελευθερίας μπορούμε να διακρίνουμε δύο κατηγορίες, τουλάχιστον.

Οι πραγματικοί που σέβονται, πέρα από τη δική τους ελευθερία και των συμπολιτών τους την ελευθερία και τα δικαιώματα. Είναι όμως κι’ εκείνοι που παριστάνουν τους φιλελεύθερους και τη διαλαλούν, μ’ όλα τα μέσα που διαθέτουν, για να καλύψουν τις όποιες μαμουνιές παράνομης κι’ ανέντιμης συσσώρευσης πλούτου, σε βάρος των συνανθρώπων και του Δημόσιου. Οι τελευταίοι κακοποιούν τον φιλελευθερισμό και τον νεοφιλελευθερισμό.

Αυτούς πρέπει να λοιδορούμε και ν’ αφορίζουμε και όχι εκείνους που έχουν διαφορετική άποψη και θέλουν να την διατυπώσουν. Οι διαφορετικές απόψεις, όταν διατυπώνονται καλόπιστα είναι πολύ χρήσιμες.

Απόσεισε και πάρε από πάνω μου τον χαρακτηρισμό του βερμπαλιστή(=ρηχό στις ιδέες και το πνεύμα) κι’ εξωπραγματικό. Ας προσέχουμε τους ανεύθυνους χαρακτηρισμούς, γιατί οι λέξεις εμπεριέχουν βλαπτική μαγεία κι’ ενέργεια. Καθώς και ωφέλιμη κ’ ευεργετική.

Εμείς οι συνομιλητές του Φόρουμ και της Ένωσης, ας προσπαθήσουμε να βγούμε ωφελημένοι από τις ανταλλαγές των απόψεών μας και να δημιουργήσουμε ομόρροπες δυνάμεις λογικών διεκδικήσεων, έξω και μακριά από τις γνωστές κομματικές εττικέτες των άσκοπων και ζημιογόνων σοφιστικών αντιπαραθέσεων, οι οποίοι μας καταβαράθρωσαν και συνεχίζουν αμετανόητοι τ’ ιδιοτελή διχαστικά εμβατήρια.

Έχω βιωματικές συνεργατικές εμπειρίες, οργάνωσα και διεύθυνα αστικούς προμηθευτικούς και παραγωγικούς αστικούς συνεταιρισμούς, γνωρίζω καλά τη λειτουργία της Ασύνορης σύγχρονης Αγοράς των παγκοσμιοποιητών και θέλω να μοιρασθώ μαζί σας, χωρίς ίχνος ιδιοτέλειας, κάποιες πρακτικές, με τις οποίες, θα μπορούσαμε, να βγούμε από τη διπλή εκμετάλλευση, ως μικρομεσαίων βιοποριστών και καταναλωτών που από τη μια συμπιέζονται τα εισοδήματά μας κι από την άλλη μας συρρικνώνουν την αγοραστική μας δύναμη, με τις υπερτιμήσεις. Με την ευκαιρία, αυτόν τον φιλελευθερισμό επικρίνω και καταδικάζω. Πρέπει να τους κοπεί η ελευθερία, να κουτσουρεύουν μισθούς συντάξεις από τη μια κι από την άλλη να μας κλέβουν και με τον ανεξέλεγκτο τιμάριθμο.

Αυτήν την απαγόρευση δεν την κάνουν χάριν του Οικονομικού Φιλελευθερισμού. Αποτελεί αναφαίρετο και συνταγματικό δικαίωμα της κυρίαρχης τάξης.

Έχουμε όμως κι εμείς το συνταγματικό δικαίωμα ν’ οργανώσουμε μια συμμαχική συνεργασία αλληλοϋποστήριξης, ανάμεσα σε Παραγωγούς πρωτογενών προϊόντων κι’ άλλων εθελοντών βιοτεχνών και βιομηχάνων, για αμοιβαίο όφελος των ιδίων, των Καταναλωτών και του Κοινωνικού Συνόλου, για τους λόγους που εξηγώ κι’ αναπτύσσω στο νήμα που ανάρτησα με τίτλο «ΚΙΝΗΜΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ» στο δικό μας Forum Atheia, στο Facbooc και στο Ιστολόγιό μου «Η δίκη των Θεών».

Κρίνω σοβαρότατο το θέμα, κατά τη γνώμη μου αποτελεί τη Λυδία Λίθο, για την μοναδική δυνατότητα περιορισμού της εκμετάλλευσης. Η συνταγή είναι πολύ απλή, ανέξοδη κι αποτελεσματική.

Όλοι έχουμε τις ανάγκες αγαθών. Κατόπιν συνεννόησης με γειτονικά καταναλωτικά νοικοκυριά, προχωρούμε σε ομαδικές παραγγελίες. Τις λεπτομέρειες θα τις συζητήσουμε μαζί. Κανείς δεν επιβαρύνει κανέναν, αντίθετα ωφελούμεθα, όλοι. Αυξάνουμε την αγοραστική μας δύναμη, μέχρι και 40%.

Όσοι, από τους συνομιλητές του φόρουμ επιθυμούν, ας πάρουν θέση στους στόχους που μόλις τώρα συζητούμε.

Αφόρητη φτώχεια, αιματηρή επανάσταση ή να περιορίσουν οι φαύλοι τα υπερκέρδη τους.

Μ’ αφορμή ότι κι οι Χρυσαυγήτες κινούνται δραστήρια και βρίσκουν θερμή ανταπόκριση από τους οπαδούς τους, εξωτερικεύω τις παρακάτω σκέψεις μου:

Αυθεντική αναβίωση κι' εκπροσώπηση του εθνικοσοσιαλισμού, όπως τον αναλύει στο βιβλίο του "Ο Αγών μου", ο Αδόλφος Χίτλερ, αποτελεί η παρουσία της Χρυσής Αυγής.

Ο κόσμος έχει κουραστεί από την ανικανότητα, ή τη συνειδητή εθνική μειοδοσία των δύο κομμάτων πασοκ και νδ που όχι μόνον δεν υλοποίησαν τον παράδεισο που υπόσχονταν με γιορταστικές τυμπανοκρουσίες, αλλά αντίθετα, μας οδήγησαν στην πιο εφιαλτική κατάμαυρη Κόλαση. Για το λόγο λοιπόν αυτόν, ίσως μέρος του εκλογικού σώματος να τσιμπήσει και ν' αποδεχθεί στα μηνύματα εθνοσωτηρίας που εκπέμπει κι' υπόσχεται η οργάνωση της Χρυσής Αυγής.

Μην ξεχνάτε άλλωστε, ότι στους χώρους της ευρύτερης κεντροδεξιάς φιλοξενούνται και κινούνται οι φίλοι κι' οπαδοί του Γ΄ Ράιχ και δεν είναι λίγοι κι' οι φιλομεταξικοί, φιλοβασιλικοί, όλοι ιδεολογικοί γείτονες.

Δημοκρατία ελαστική έχουμε κι' έχουν δικαίωμα να διεκδικούν ζωτικό πολιτικό χώρο δράσης που τους αναλογεί.

Και ξέρετε κάτι, αν οι Χρυσαυγήτες, δημιουργήσουν φιλολαϊκές οάσεις ευημερίας κι' αποφύγουν να επιβάλλουν με τη βία καθεστώς φασιστικό, όπως έπραξαν ο Χίτλερ, ο Μουσολίνη, Πινοσέτ και κάποια άλλα ολοκληρωτικά καθεστώτα του κομμουνισμού και του υπαρκτού σοσιαλισμού, τότε θα είναι πολύ πιο ευπρόσδεκτοι από τ' απαξιωμένα κόμματα, τα δήθεν δημοκρατικά, εκ των οποίων τα μεν δύο κυβέρνησαν τον τόπο επί δεκαετίες, όχι μόνον αναποτελεσματικά, αλλά και ζημιογόνα, τα δ' άλλα της αριστεράς περιορίζονται σε φανφαρονισμούς και κομματικές κορώνες, χωρίς να χρησιμοποιήσουν την δυνατότητα με την σύμπραξή τους να δώσουν φιλολαϊκές, όπως ισχυρίζονται, λύσεις ανάπτυξης και προόδου.

Δεν πιστεύω ότι οι Χρυσαυγήτες, διαφέρουν στην νοοτροπία από τους άλλους πολιτικούς μας και μακάρι να διαψευστώ, αλλά προσπαθώ να δώσω, αφορμές για διάλογους αναζήτησης κεντρικών στόχων ανασυγκρότησης κι' επανίδρυσης μιας γνήσιας Δημοκρατικής Ελλάδας, από την οποία θ' απουσιάζουν οι γνωστοί μαστροχαλαστάδες και εθνοσωτήρες.

Εκείνο που είναι πανοραματικό στον καθένα μας, και μόνον οι πολιτικές μας ηγεσίες θέλουν να παραβλέπουν, είναι η αδήριτη αναγκαιότητα, να σοβαρευτούν, να κάνουν τις αυτοκριτικές τους και να προχωρήσουν σ’ αναθεωρήσεις των ολέθριων νοοτροπιών που μας οδήγησαν στις οδυνηρές εξαθλιώσεις κι’ εξουθενωτικές ταπεινώσεις, χωρίς ίχνος τσίπας.

Και συνεχίζουν αδιάντροπα, να μας προκαλούν την νοημοσύνη μας και την οργή. Εξακολουθούν αμετανόητοι, να μας παραπληροφορούν, να παραπλανούν, ν’ εξαπατούν και να μας παραμυθιάζουν.

Μόνιμο εργαλείο τους η επίμονη σοφιστική προπαγάνδα. Λυπάμαι, αλλά εξαναγκάζουν το λαός μας, σ’ ένα από τα μεγαλύτερα διλήμματα και μοναδικό, στην μακραίωνα ιστορική διαπάλη των ταξικών αγώνων που είναι: ή η απόλυτη υποταγή στην αφόρητη μονομερή φτώχεια, ή στην πιο αιματηρή επανάσταση. Διαλέγετε και παίρνετε.

Η τρίτη επιλογή που υπαγορεύεται από το κόκκινο της κρισιμότητας και τη στοιχειώδη ΣΥΝΕΣΗ υπάρχει, κι’ είναι η μοναδική.

Να περιορίσουν οι φαύλοι τα υπερκέρδη τους.

Ορθολογισμός και φιλελευθερισμός.

Ορθολογίζομαι σημαίνει στην κυριολεξία, ότι σκέπτομαι ορθά. Ορθά σκέπτομαι, αλλά ως προς ποιοι σημείο αναφοράς;

Με σημείο αναφοράς τον φιλελευθερισμό, όπως τέθηκε από τον κόμη, πρέπει να δούμε τις λογικές σκέψεις που μπορούμε να κάνουμε, όσον αφορά την φιλία-αγάπη προς την ελευθερία, προς ποία κατεύθυνση αναφέρεται, υπέρ της εργοδοσίας, υπέρ των φορέων της εργασίας ή υπέρ αμφοτέρων;

Σας θυμίζω το πείραμα του Άγγλου σοσιαλιστή βιομήχανου Όουεν, ο οποίος, αντίθετα προς τους συναδέλφους του που άφηναν τους εργαζόμενους και τα παιδιά τους σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης, σε τρώγλες και χωρίς τη δυνατότητα μόρφωσης, ο ίδιος, τους κατασκεύασε σπίτια, σχολεία, θέατρα και τους παραχώρησε εξαίρετες συνθήκες διαβίωσης.

Όμως, οι εργαζόμενοί του, δεν φρόντισαν να καταβάλλουν προσπάθειες, να ανεβάσουν την παραγωγικότητά και την αποδοτικότητα, σε ανάλογο επίπεδο, ώστε να υπερκαλύπτουν το κόστος των συνολικών δαπανών της παραγωγής και τ’ έξοδα διαβίωσής τους.

Μ’ αποτέλεσμα να χρεοκοπήσει ο σοσιαλιστής-κοινωνιστής εργοδότης βιομήχανος Όουεν. Λέγεται ότι το πείραμά του το επανέλαβε και στην Αμερική, με το ίδιο ατυχές αποτέλεσμα.

Στην πρώτη περίπτωση των ανάλγητων εργοδοτών βιομήχανων, δυστυχούσαν οι εργαζόμενοι κι οικογένειές τους, όμως ευημερούσαν οι ίδιοι. Με την περίπτωση του Όουεν δεν επιβίωσαν οι επιχειρήσεις του προς ζημία και των εργαζομένων και του ιδίου.

Σας την έσκασα. Δικαίωσα τον κόμη μας…. Όμως το μυστικό της συνταγής ισορροπίας, ανάμεσα στην εργοδοσία και τους εργαζόμενους μαντεύετε ποια είναι.

Να υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον, σεβασμός κι εμπιστοσύνη, ανάμεσα στην εργοδοσία του κεφαλαίου και τους φορείς της εργασίας.

Να προσέξουν ως κόρην οφθαλμού τις επιχειρήσεις, να τις δυναμώσουν και να τις καταστήσουν ανταγωνιστικές στην σημερινή παγκόσμια-ασύνορη αγορά. Δικαιώνται κι άλλοι συνομιλητές που δεν αποδέχονται τις ηχορευπάνσεις των αντιπαραθέσεων και των δύο μεροληπτικών Άκρων.

Πώς πετυχαίνει το ΚΙΝΗΜΑ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ

Στο ΚΙΝΗΜΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ, μπορούμε να δηλώσουμε τις προσφορές μας, με την προϋπόθεση, ότι προσφέρουμε προϊόντα και υπηρεσίες, σ' ανταγωνιστικότατες τιμές.

Και όταν οι ζητήσεις δηλώνονται από μέρους οργανωμένων καταναλωτών, για ποσότητες φορτίων, με συστήματα παραγγεληψιών, τότε το κίνημα πετυχαίνει.

Άρα πρέπει να οργανώσουμε συστήματα ομαδικών αγορών από οργανωμένους καταναλωτές, όπως γίνεται με το κίνημα πατάτες, ελαιολάδου κλπ.

Η λαϊκή θυμοσοφία "άνοιξε τα μάτια να φας κομμάτια" πρέπει να ξεσηκώσει τους καταναλωτές και παραγωγούς προϊόντων πρωτογενούς παραγωγής κι' άλλων που αποδέχονται τη σύμπραξη άμεσης επικοινωνίας και συναλλαγής.

Προς το σκοπό αυτό πρέπει να ενεργοποιηθούν τα νοικοκυριά των πολυκατοικιών, των οικισμών των χωριών, όλης της Ελλάδας, να προϋπολογίζουν ειδικές επιτροπές τις ανάγκες των νοικοκυριών καταναλωτών και να παραγγέλνουν τα ζητούμενα, τα οποία θα παραλαμβάνουν σε ειδικούς χώρους, σε συγκεκριμένες ημέρες και ώρες.

Με τον τρόπο αυτό, θα ωφελούνται τις υπεραξίες που καρπώνονται οι μεσάζοντες, οι συμπράττοντες σ' αυτή τη διαδικασία.

Είναι βαζούρα, αλλά τ' «αγαθά κόποις κτώνται».

Όλοι βγαίνουν σημαντικά κερδισμένοι. Οι παραγωγοί πρωτογενών προϊόντων, αντί σιτάρι που το πωλούν κοντά στο κόστος παραγωγής παρακάμπτοντας τους μεσάζοντες μεταπράτες, θα το πωλούν σε ψωμί και σ’ άλλα αρτοσκευάσματα, με τη σύμπραξη ανέργων.

Οι βιομήχανοι δεν θα δίνουν εκπτώσεις μέχρι και 40% κάτω από το τραπέζι, στους αδηφάγους πολυκαταστηματάρχες, σε βάρος των νοικοκυριών καταναλωτών.

Κι’ οι καταναλωτές που ήδη αμείβονται σε μισθούς πείνας, θα κερδίζουν σ’ αγοραστική δύναμη, μέχρι και το 40% που προσφέρεται, ως διόδια στις αλυσίδες των πολυκαταστημάτων που με τα φώτα και τη γοητεία τους, ξελογιάζουν τους καταναλωτές κι’ αγοράζουν πέρα από τα προγραμματισμένα.

Αυτά προς το παρόν.

Συνταγή αναίμακτης κι' επετυχημένης επανάστασης

Αγαπητέ συμπατριώτη και συμπολίτη μου, οι υπερχρεώσεις, τα μνημόνια, κουρέματα χρεών, ομολογιούχων, των ασφαλιστικών ταμείων και της βουλημικής πονηριάς τους το κάγκελο…….

Όλα τα παραπάνω κι' άλλα αρπακτικά συστήματα, όπως του πλαστικού χρήματος και της φουσκωτής οικονομικής συναλλακτικής αγοράς, αποτελούν εργαλεία ληστρικής συσσώρευσης πλούτου από μέρους της συστημικής κι' οργανωμένης πλουτοκρατίας.

Που όταν κερδίζει(σχεδόν πάντα), τα κέρδη της τα καρπούται η ίδια, κι' όταν χάνει, τη χασούρα της τη φορτώνει στις πλάτες των μισθωτών, των συνταξιούχων και γενικότερα στους μικρομεσαίους επαγγελματίες και τους καταναλωτές, γενικά στη φτωχολογιά.

Αυτή η μεγάλη κοινωνική αδικία δεν ανατρέπεται, για πάρα πολλούς λόγους, εκ των οποίων ο σπουδαιότερος είναι η ασυνεννοησία των αποκαλουμένων ανθρωπιστικών δημοκρατικών δυνάμεων.

Η συνέχεια της συνέχειας:

Κυνηγώντας τις χίμαιρες των επάρσεων, χάνουμε τις δυνατότητες συνεννοήσεων που οδηγούν στη σύνθεση απόψεων και των αναγκαίων συμπράξεων. Αναφέρομαι στο κκε που διακηρύσσει ότι οι αριστερές δυνάμεις δεν αθροίζονται.

Το κόμμα αυτό οφείλει συσσωρευμένες συγγνώμες κι' απολογίες, στους οπαδούς του και τον ελληνικό λαό, για τις εγκληματικές του παραλήψεις, υπέρ της ιδεολογικής του πατρίδας. Μην μας ζητά και τα ρέστα.

Οι αγώνες γίνονται για τον τόπο και το λαό μας. Και ακολουθούν οι έγνοιες για την διεθνή αλληλεγγύη των λαών.

Δεν μπορείς να πάρεις τα μέσα παραγωγής, ανατρέποντας την πλουτοκρατία. Δεν είναι εύκολος αντίπαλος. Την επανάσταση θα την ξεκινήσεις δημιουργώντας εστίες οάσεων σοσιαλιστικών προτύπων στους χώρους της πρωτογενούς παραγωγής και των φορέων εντάσεων εργασίας. Το σιτάρι πρέπει να γίνει ψωμί, αρτοσκευάσματα και είδη ζαχαροπλαστικής από τους ίδιους τους αγροτοκτηνοτρόφους και τους άνεργους φορείς εργασίας.

Θα μπορούν να μοιράζονται μεταξύ τους και υπέρ των καταναλωτών, τις υπεραξίες που καρπούνται οι μονοφάγοι μεσάζοντες.

Προσπάθεια που δεν καταβλήθηκε, μέχρι τώρα από τις ανθρωποκεντρικές ηγετικές δυνάμεις. Πώς θ’ ανατρέψεις τους ισχυρισμούς των μεσαζόντων, ότι χωρίς αυτούς πεινούν οι εργαζόμενοι κι’ οι πρωτογενείς παραγωγοί των οποίων τα προϊόντα αγοράζουν στο επίπεδο του κόστους παραγωγής τους;

Συνέλθετε εθνοπατέρες της Αριστεράς, των οικολόγων κι άλλων δημοκρατικών δυνάμεων. Συνενωθείτε, σ’ Ένα Παλλαϊκό Αγωνιστικό Μέτωπο κ’ ανατρέψτε τους αμετανόητους φαύλους.

Έχετε τη μοναδική ευκαιρία σ’ αυτές τις καθοριστικές κρίσιμες στιγμές για την Ελλάδα και τον πολύπαθο Λαό Της. Έχουν πέσει οι μάσκες. Αυτοαποκαλύφτηκαν κι απαξιώθηκαν στους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και σ’ ολόκληρο τον δεινοπαθούντα λαό μας.
Πολεμήστε τους Μνημονιακούς, τα τυφλά γενιτσαράκια των μεσαζόντων, τοκογλύφων και των κακών συναπαντημάτων.