Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

Δεν γινόμαστε λούηδες, αλλά αλλάζουμε τον επίορκο αρχηγό

Τη διάσπαση τη χρεώνω και στον Τσίπρα με ολόκληρο το κομματικό πυρήνα του Σύριζα. Και πονώ που βρέθηκαν εκτός αγωνιστικού Στίβου καταξιωμένοι συμμαχητές του Σύριζα, όπως η Ζωή, ο Λαφαζάνης, η Ραχήλ Μακρή, ο Γαρουφάκης και οι άλλοι.

Υποφέρω δε διπλά, γιατί η ηγεσία της Αριστερας δεν έμαθε να παίρνει συλλογικές αποφάσεις. Αυτή την έννοια έχουν οι από μέσα αγώνες που αναφέρω πιο πάνω. Δεν αρπάζεις τη κάπα σου που την έχεις κρεμασμένη στην Αλυγαριά και την κοπανάς, από τη κεντρική επιτροπή, για ψύλλου πήδημα. Συγκαλείς σε σύσκεψη την ομάδα, ψηφίζει και αποφασίζει κατά πλειοψηφία.

Κάθε φορά που παίρνει την λαϊκή εντολή η Αριστερα διχάζετα και τα κάνει μούσκεμμα, Το 45 διχάστηκε το εαμ και με τη συμφωνία της Βάρκυζας, ανάγκασαν τον ελας να ταπεινωθεί με τη παράδοση των όπλων τους, χωρίς καμιά εγγύηση και προστασία των εαμοελασιτών που δοκιμάστηκαν πανδείνως.

Είμαι ογδόντα ανοίξεων. Και κουράστηκα να περιμένω τα χελιδόνια. Εάν ένας πολιτικός αρχηγός είναι ανίκανος και προπάντων φαύλος ή μειοδότης, τότε αντί να γινόμαστε Λούηδες, να αντικαθιστούμε τον επίορκο αρχηγό

Δεν υπάρχουν σχόλια: