Η ανατροπή μ' επανάσταση, ή άλλη εναλλακτική λύση;

"Ορισμένοι προτείνουν την βιαία ανατροπή του επικρατούντος στον τόπο μας κοινωνικού-οικονομικοπολιτικού καθεστωτικού μοντέλου.

Βαρύ το τίμημα, μ' αμφίβολο αποτέλεσμα. Κι' όταν σπάνια επικρατούν οι επαναστάτες, δεν τα καταφέρνουν στην αυτοδιαχείριση, την αυτοδιοίκηση και τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.

Τους τρώει η διχαστική εσωστρέφεια και η βαριά ασυνεννοησία. Δεν βλέπετε τ' αριστερά κόμματα, στο σύνολό τους, ενώ μπορούν να πάρουν την εκλογική πρωτιά και την πριμοδότηση των πενήντα βουλευτικών εδρών, κι' όμως δεν τα καταφέρνουν, ν' ενωθούν σ' Ένα Πλατύ Ενιαίο Αγωνιστικό Δημοκρατικό Μέτωπο.

Κατά τ’ άλλα, τί κι’ αν ξεσχίζουν τ’ ιμάτιά τους ισχυριζόμενοι, ότι είναι φιλολαϊκής έντασης;

Δεν το αποδεικνύουν στην πράξη. Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, αν και συννικητές, με τους συμμάχους, κατά του φύρερ, κατάντησαν νικημένοι με βαρύτατες, για τους πραγματικούς αγωνιστές και τη χώρα μας, συνέπειες.

Μια κραταιά Ένωση Σοβιετικών, Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, έπεσε σε μια νύχτα.

Υπάρχει Ένα ανυπέρβλητο Μεγάλο Κενό στην Παλλαϊκή Συλλογική Δημοκρατική Διακυβέρνηση των Λαών.

Ας αποδείξουν τ’ αντίθετο οι λαλούντες Φιλολαϊκές Διαλέκτους. Ή, οι ξεφωνίζοντες αντιμνημονιακές κορώνες, ας ενωθούν σ’ Ένα Αντιμνημονιακό Ενιαίο Μέτωπο, αν διαθέτουν το μπόι που καμώνονται, ότι έχουν.

Είναι πιο συνακόλουθοι, εκείνοι που στηρίζουν και στηρίζονται στην άρχουσα τάξη. Το ξεκαθαρίζουν οι άνθρωποι, ως καλοί και συνεπείς χριστιανοί. Οι αρχιερείς κι' οι πολιτική εξουσία μας θέλουν πειθήνιους στο "πάσα εξουσία άνωθεν εστί δοσμένη". Ξέρει ο θεός ο φιλόστοργος Πατέρας μας, ποίους επιλέγει να μας κυβερνήσουν!

Η Αραβησσός του Νομού Πέλλας, η Κρύα Βρύση, η Καλαμάτα, κι άλλες πόλεις προτίμησαν τη σύμπραξη με τις δυνάμεις κατοχής. Είχαν ενταχθεί στα ένοπλα σώματα Ασφαλείας, έγιναν οι γνωστοί ταγματασφαλίτες. Αμέσως μετά τους χρησιμοποίησαν οι Άγγλοι κατά των κομμουνιστών κι από δοσίλογοι βαπτίστηκαν σ’ Εθνικόφρονες κυνηγούς Εαμοελασιτών.

Ρώτησα κάποιους από τους ταγματασφαλίτες, γιατί στήριξαν τις δυνάμεις κατοχής. Οι απαντήσεις τους εμένα με προβλημάτισαν.

Ισχυρίστηκαν, ότι αν οι γερμανοί κέρδιζαν, η μοίρα των Ελλήνων θα ήταν άψογη, σ’ αντίθεση προς τους άγγλους συμμάχους που πούλησαν επανειλημμένα τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού. Πάντως η συμπεριφορά της σύγχρονης Γερμανίας, δεν τους δικαιώνει προφανώς.

Επομένως το συμπέρασμα που εξάγεται από τα παραπάνω, οι πολιτικές μας ηγεσίες, ας μην μας διχάζουν πρόχειρα και βιαστικά, να γίνουμε σύμμαχοι ή ν’ αντιπαραταθούμε με τους εκάστοτε δυνατούς.

Και ας έχουμε υπ' όψη μας τη μεγάλη διαχρονική αλήθεια που εμπεριέχονται στο αμέσως παρακάτω τετράστιχο του Ν. Καζαντζάκη:

"Αν λαχταράς τη λευτεριά, σε ξένους μην ελπίζεις. Μόνος πάρτην, αν μπορείς, αλλοιώς δεν την αξίζεις".