Η ανατροπή μ' επανάσταση, ή άλλη εναλλακτική λύση;

"Ορισμένοι προτείνουν την βιαία ανατροπή του επικρατούντος στον τόπο μας κοινωνικού-οικονομικοπολιτικού καθεστωτικού μοντέλου.

Βαρύ το τίμημα, μ' αμφίβολο αποτέλεσμα. Κι' όταν σπάνια επικρατούν οι επαναστάτες, δεν τα καταφέρνουν στην αυτοδιαχείριση, την αυτοδιοίκηση και τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.

Τους τρώει η διχαστική εσωστρέφεια και η βαριά ασυνεννοησία. Δεν βλέπετε τ' αριστερά κόμματα, στο σύνολό τους, ενώ μπορούν να πάρουν την εκλογική πρωτιά και την πριμοδότηση των πενήντα βουλευτικών εδρών, κι' όμως δεν τα καταφέρνουν, ν' ενωθούν σ' Ένα Πλατύ Ενιαίο Αγωνιστικό Δημοκρατικό Μέτωπο.

Κατά τ’ άλλα, τί κι’ αν ξεσχίζουν τ’ ιμάτιά τους ισχυριζόμενοι, ότι είναι φιλολαϊκής έντασης;

Δεν το αποδεικνύουν στην πράξη. Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, αν και συννικητές, με τους συμμάχους, κατά του φύρερ, κατάντησαν νικημένοι με βαρύτατες, για τους πραγματικούς αγωνιστές και τη χώρα μας, συνέπειες.

Μια κραταιά Ένωση Σοβιετικών, Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, έπεσε σε μια νύχτα.

Υπάρχει Ένα ανυπέρβλητο Μεγάλο Κενό στην Παλλαϊκή Συλλογική Δημοκρατική Διακυβέρνηση των Λαών.

Ας αποδείξουν τ’ αντίθετο οι λαλούντες Φιλολαϊκές Διαλέκτους. Ή, οι ξεφωνίζοντες αντιμνημονιακές κορώνες, ας ενωθούν σ’ Ένα Αντιμνημονιακό Ενιαίο Μέτωπο, αν διαθέτουν το μπόι που καμώνονται, ότι έχουν.

Είναι πιο συνακόλουθοι, εκείνοι που στηρίζουν και στηρίζονται στην άρχουσα τάξη. Το ξεκαθαρίζουν οι άνθρωποι, ως καλοί και συνεπείς χριστιανοί. Οι αρχιερείς κι' οι πολιτική εξουσία μας θέλουν πειθήνιους στο "πάσα εξουσία άνωθεν εστί δοσμένη". Ξέρει ο θεός ο φιλόστοργος Πατέρας μας, ποίους επιλέγει να μας κυβερνήσουν!

Η Αραβησσός του Νομού Πέλλας, η Κρύα Βρύση, η Καλαμάτα, κι άλλες πόλεις προτίμησαν τη σύμπραξη με τις δυνάμεις κατοχής. Είχαν ενταχθεί στα ένοπλα σώματα Ασφαλείας, έγιναν οι γνωστοί ταγματασφαλίτες. Αμέσως μετά τους χρησιμοποίησαν οι Άγγλοι κατά των κομμουνιστών κι από δοσίλογοι βαπτίστηκαν σ’ Εθνικόφρονες κυνηγούς Εαμοελασιτών.

Ρώτησα κάποιους από τους ταγματασφαλίτες, γιατί στήριξαν τις δυνάμεις κατοχής. Οι απαντήσεις τους εμένα με προβλημάτισαν.

Ισχυρίστηκαν, ότι αν οι γερμανοί κέρδιζαν, η μοίρα των Ελλήνων θα ήταν άψογη, σ’ αντίθεση προς τους άγγλους συμμάχους που πούλησαν επανειλημμένα τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού. Πάντως η συμπεριφορά της σύγχρονης Γερμανίας, δεν τους δικαιώνει προφανώς.

Επομένως το συμπέρασμα που εξάγεται από τα παραπάνω, οι πολιτικές μας ηγεσίες, ας μην μας διχάζουν πρόχειρα και βιαστικά, να γίνουμε σύμμαχοι ή ν’ αντιπαραταθούμε με τους εκάστοτε δυνατούς.

Και ας έχουμε υπ' όψη μας τη μεγάλη διαχρονική αλήθεια που εμπεριέχονται στο αμέσως παρακάτω τετράστιχο του Ν. Καζαντζάκη:

"Αν λαχταράς τη λευτεριά, σε ξένους μην ελπίζεις. Μόνος πάρτην, αν μπορείς, αλλοιώς δεν την αξίζεις".

Εφιαλτική η δυάδα Βενιζέλου-Σαμαρά

Πάνε να μας εγκλωβίσουν στον ολέθριο εναγκαλισμό της δικομματικής σύμπραξης. Εφιαλτική η δυάδα Βενιζέλου-Σαμαρά. Αποτελεί εγγύηση και λύση υλοποίησης του περιεχομένου των μνημονίων ένα και δύο που η εφαρμογή τους, για τη χώρα, γι’ εμάς και το γένος των Ελλήνων, αποτελούν εφιάλτη, εξαθλίωση και εξαχρείωση.

Και τα δύο είναι Αστικά κόμματα, θιασώτες του περιβόητου νεοφιλελεύθερου άκρατου καπιταλισμού. Αλλά και τα δήθεν φιλολαϊκά, δεν θα κάνουν τίποτ' απολύτως, αν δεν ενεργήσουν μέσα απ' ένα Ενιαίο Δημοκρατικό Μέτωπο.

Το λιγότερο που θα κέρδιζε ο λαός, από μια πρωτιά των γνήσιων ανθρωποκεντρικών δυνάμεων της χώρας, θα ήταν οι αθρόες υποχωρήσεις και παροχές υπέρ των αδύναμων τάξεων που πάνε ν' εξαθλιώσουν τώρα με αφορμή την υπερχρέωση.

Είναι υποχρεωμένοι να το πράξουν. Αν δεν το κάνουν στις εκλογές που έρχονται, να ψηφίσουμε τον Καρατζαφέρ' Αγά και τη Χρυσή Αυγή, θ' αποσπάσουν περισσότερα, επικαλούμενοι «κομμουνιστικούς κινδύνους».

Κι' επί πλέον, θ’ έπαιρναν ένα καλό μάθημα και θ' αποφάσιζαν να παραμερίσουν τις όποιες εσωστρεφείς διχαστικές εγωπάθειες, σε βάρος της χώρας και των δεινοπαθούντων κατοίκων της, οι οποίοι οδηγούνται απ΄ ένα δυσοίωνο χτες στο ζοφερό τώρα και το εφιαλτικό αύριο.

Μας ξεζουμίζουν ξεπουλώντας μας, ως δουλοπάροικους στ’ ασύνορα κι αδυσώπητα σκλαβοπάζαρα της νέας τάξης πραγμάτων. Ξευτίλα τους και δική μας ντροπή, αν τους ξαναψηφίσουμε. Μην μασάτε τα ψευτοδιλήμματα που μας επισείουν.

Είδατε την γερμανίδα καγκελάριο; Αφού μας εξανάγκασε να πέσουμε στο λούκι των μνημονίων, από την οποία κερδίζει δεκάδες δισεκατομμύρια ετησίως, τώρα τονίζει, ότι την «Ελλάδα ουδέποτε θα μπορούσαμε να την αποβάλλουμε από την Ευρωζώνη».

Και κλείνω με το τετράστιχο του φίλου Άναρχου:

«Αν λαχταράς τη Λευτεριά, σε ξένους μην ελπίζεις.

Μόνος σου πάρτην, αν μπορείς, αλλιώς δεν την αξίζεις».

Καπιταλισμός-ΚΚΕ και τ’ άλλα Κόμματα της Αριστεράς

Το κίνημα της πατάτας πρέπει να το μιμηθούν οι γεωργοκτηνοτρόφοι κι’ άλλων προϊόντων πρωτογενούς παραγωγής, καθώς και οι παραγωγοί προϊόντων κι’ υπηρεσιών μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Αλλά για να πετύχει αυτό πρέπει και οι ίδιοι οι καταναλωτές, να οργανώσουν ομαδικές αγορές και παραγγελιοληψίες, σε επίπεδα τετραγώνων πολυκατοικιών, Δήμων και Κοινοτήτων. Προς το σκοπό αυτό πρέπει να έχουν συμμετοχή και οι Φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Η συμμετοχή κι’ εκπροσώπων της φιλολαϊκής πολιτικής, πνευματικής, κι’ επιστημονικής κοινότητας, όσοι πραγματικά νοιάζονται για την μείωση του κόστους άμεσης επαφής-επικοινωνίας παραγωγών και καταναλωτών, είναι αναγκαία κι’ απαραίτητη.

1/ Για την καθοδήγηση, εφαρμογή και την υλοποίηση αυτής της τεχνογνωσίας.

2/ Για την αξιοποίηση- δημιουργία ειδικών αποθηκευτικών αγορών, ώστε να εξασφαλισθούν οι απαραίτητες υποδομές υγιεινούς διακίνησης, στοίβαξης, συντήρησης κι’ εξασφάλισης ευχέρειας παρκαρίσματος, εκφόρτωσης και φόρτωσης. Αναφέρομαι στ’ ευπαθή προϊόντα, κι’ όχι μόνον.

Αυτά μπορούσαν να γίνουν από καιρό, εν πάσει περιπτώσει δεν είναι αργά και σήμερα, εν πλήρει αναπτύξει κι’ επικυριαρχία των δεσποτικών καπιταλιστικών περιορισμών.

Είναι αδύνατο, για την εφαρμογή τους να περιμένεις την πτώση της «φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής» της εξαθλίωσης και εξαχρείωσης ημών όλων συν γυναιξί και τέκνοις, όπως ονειρεύεται το ΚΚΕ και τα’ άλλα αριστερά ή ουμανιστικά κόμματα. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από μόνο του, ούτε βίαια.

Κατεβαίνουμε κοντά στο λαό και τον βοηθούμε με διαδικασίες πλήρους νομιμότητας, οργανώνοντας παραγωγούς και καταναλωτές, χωρίς την γάγγραινα των μεσαζόντων. Που αγοράζουν το στάρι με τιμές κοντά στο κόστος παραγωγής και το πουλάνε μεταποιημένο σε μορφή ψωμιού, άλλων αρτοσκευασμάτων σε κουλούρια, ρόξ κι’ άλλα γλυκά.

Αυτή η καθετοποίηση της πρωτογενούς παραγωγής πρέπει να γίνει από τους ίδιους τους παραγωγούς με τη σύμπραξη των καταναλωτών που είναι οι αφέντες και ρυθμιστές της αγοράς.

Σ’ αυτό το μετασχηματισμό είναι αναγκαία η τεχνογνωσία και η καθοδήγηση των παραγωγών και καταναλωτών. Αυτό το ρόλο καλούνται να υποδυθούν οι ηγεσίες των ανθρωποκεντρικών μετασχηματισμών κι’ ιδεοληψιών.

Οι πολιτικές δυνάμεις που θα στηρίξουν τις μαστιζόμενες κοινωνικές τάξεις, έμπρακτα κι’ όχι μόνον θεωρητικά και με ακάλυπτες υποσχέσεις, θα κερδίσουν την νόμιμη και παντοτινή εκπροσώπηση του λαού στο κοινοβούλιο. Ο μόνιμα κακοποιημένος λαός έχει αντιληφθεί πλέον το τι γίνεται και πώς.

Εκτελούν τους ομοφυλόφιλους

Οι θρησκόληπτοι κανίβαλοι, στις αραβικές χώρες, στην Περσία κι' άλλα κράτη θανατώνουν τους ομοφυλόφιλους. Διαβάστε την παραπομπή του φιλου μαχητή νεοφιλόσοφου Παναγιώτη Δήμητρα : http://www.petertatchellfoundati/...

ΚΙΝΗΜΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ

Με αφορμή τα κινήματα πατάτας κι' άλλων ειδών τροφίμων, για την προστασία παραγωγών και καταναλωτών, σας παρουσιάζω το παρακάτω μπίζνες πλάν σύμπραξης:

Από προσωπική μου εμπειρία σας γνωρίζω τις θέσεις των μεσαζόντων που ευεργετούνται και υποθάλπονται από το καθεστώς της Ελεύθερης Οικονομίας και του Άκρατου Φιλελεύθερου Καπιταλισμού από τη μια μεριά και από την άλλη τις θέσεις και τις αντιδράσεις του ΚΚΕ, για τους συνεταιρισμούς.

Το 1978, ήμουν Διευθύνων Σύμβουλος μιας μεγάλης συνεταιριστικής ΑΕΒΕ, με 3.000 και πλέον μέλη.

Από μεγάλο εισαγωγέα λοιδορήθηκα, γιατί λόγω της λειτουργίας του Κλαουδάτου και του Μαρινόπουλου, συνένωσα παραδοσιακούς παντοπώλες, γιατί τα πολυκαταστήματα των προαναφερθέντων πωλούσαν εμπορεύματα ακριβότερα από τιμές που αγόραζαν τα μικρομάγαζα.

Μ' αποκάλεσε θρασύτατο κομμούνι που συνένωσα μικρούς επαγγελματίες. Και διερωτήθηκε οργισμένος εις επήκοον παρισταμένων, "προς τί η νίκη μας στο Γράμμο και στο Βίστι, όταν ο κάθ' ένας μπορεί να οργανώνει κολχόζ και σοφλόζ.

Και ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ στη ΔΗΚΕΒΕ στη Θεσσαλονίκη, μου δήλωσε επιτιμητικά, ότι "Οι Συνεταιρισμοί κουβαλούν νερό στους μύλους του Καπιταλισμού". Βεβαίως σήμερα μ' έχουν δικαιώσει με δηλώσεις τους υπέρ των συνεταιριστικών συμπράξεων

1. Δύο οι δρόμοι, για την οριστική λύση της διακίνησης προϊόντων και υπηρεσιών, προκειμένου να χτυπηθούν ο παρασιτισμός, η αισχροκέρδεια και το υπερβολικό κέρδος. Προτείνουμε δύο συνταγές που μπορούν να προστατεύσουν τον παραγωγό και τον καταναλωτή.

2. Ο ένας είναι θεσμικός. Η ίδια η πολιτεία καθορίζει σταθερές τιμές, όπως γίνεται με τα διατιμημένα προϊόντα κι’ υπηρεσίες, πάνω στο κωδικό των οποίων, υπάρχει και η αναγραφόμενη τιμή, λάβε υπ’ όψη τα τσιγάρα και τα φάρμακα.

3. Με τον τρόπο αυτόν προστατεύουμε, εκτός από τον παραγωγό και τον καταναλωτή, και όλους τους καταστηματάρχες που δεν μπορούν ν’ ανταγωνισθούν του μεγάλους διαμεσολαβητές που πετυχαίνουν μεγάλες εκπτώσεις λόγω μεγάλων όγκων εμπορευμάτων.

4. Επειδή όμως η καπιταλιστική οικονομία του άκρατου ψευτοφιλελευθερισμού συντηρεί κανόνες υπεροχής υπέρ των κρατούντων, ο δρόμος αυτός έχει ανυπέρβλητες δυσχέρειες. Οι έχοντες και κατέχοντες με νύχια και με δόντια δεν θα το επέτρεπαν κάτι τέτοιο.

5. Μια δυνατότητα που θα έλυνε το πρόβλημα είναι, οι φιλολαϊκές δυνάμεις με κοινοβουλευτική πλειοψηφία και αναθεωρητική διαδικασία, να προστατέψουν παραγωγούς, διακινητές και καταναλωτές, δεν μπορεί να υλοποιηθεί, γιατί οι προοδευτικές αυτές δυνάμεις δεν «αθροίζονται πολιτικά», όπως διατείνεται η Αλέκα Παπαρρήγα.

6. Επομένως δεν απομένει καμιά ελπίδα από τις πολιτικές ηγεσίες, γιατί οι πλούσιοι του Βορρά δεν το θέλουν και οι δήθεν φιλολαϊκές ηγεσίες αδυνατούν να συμφωνήσουν σ’ ένα κοινό σχέδιο δράσης και δεν τ’ επιχειρούν.

7. Είναι γνωστό ότι το παρόν καθεστώς της Ελεύθερης Οικονομίας και του Φιλελεύθερου καπιταλισμού δεν είναι διατιθεμένοι ν’ υποχωρήσουν στην παρασιτική συσσώρευση του πλούτου. Και προκαλούν τις κοινωνικές ανισότητες κι’ οξύνσεις.

8. Ο ζητούμενος, λοιπόν, δρόμος που θα δώσει λύση στην απελευθέρωση και την προστασία των μεγάλων θυμάτων της αγοράς(παραγωγών, αναγκαίων διαμεσολαβητών, ως πρατήρια άμεσης τροφοδοσίας κι’ επαφής των οικοκυριών και καταναλωτών, είναι οι ίδιοι οι πληττόμενοι-τα θύματα.

9. Επιλέγουμε, επομένως, ένα αναγκαίο αρχικό εργαλείο που θα έχει ένα συμφωνημένο έμβλημα και συνεργατικό εμπορικό τίτλο τη λέξη ΟΣΠΕΚ που σχηματίζεται από τ’ αρχικά των λέξεων: Οργάνωση-Συνεργαζόμενων-Παραγωγών-Εμπόρων-Καταναλωτών.

10. Η ΟΣΠΕΚ αποτελεί την συνισταμένη τριών αποφασιστικών και καθοριστικών ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ. α. Των παραγωγών υλικών αγαθών και πάροχων υπηρεσιών, οι οποίοι θα χρεώνουν μ’ ανταγωνιστικότατες τιμές, σ’ όλα τα πρατήρια-γραφεία άμεσων επαφών με τα νοικοκυριά, ανεξάρτητα από την ποσότητα που θ’ αγοράζουν. Δεν θα παρέχουν εκπτώσεις κρυφές στα πολυκαταστήματα. β. Των συμβεβλημένων καταστημάτων-γραφείων με τους παραγωγούς, άμεσης επαφής των καταναλωτών και γ. των συμβεβλημένων νοικοκυριών-καταναλωτών. 11. Οι τιμές προς τα συμβεβλημένα νοικοκυριά, εμπεριέχουν, α΄ τον ΦΠΑ, για τη λειτουργία των υπηρεσιών μιας Πολιτείας με εκλεγμένους άρχοντες και καθεστώς Άμεσης Δημοκρατίας, ίσων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, β΄ τα σταθερά συν μεταβλητά συν μεταφορικά έξοδα των παραγωγών, γ΄ ένα λογικό κέρδος αυτών, και δ΄ ένα λογικό κέρδος των πρατηριούχων-γραφείων.

12. Στους παραγωγούς συμπεριλαμβάνουμε τους πρωτογενών προϊόντων, τους μεταποιητές και τους εισαγωγείς αναγκαίων προϊόντων. Με τους δύο άλλους συμβαλλόμενους παράγοντες εφαρμόζουν και τηρούν ευλαβικά τους όρους και τις συμφωνίες που απεδέχθησαν μεταξύ τους.

13. Και οι τρεις συνεργαζόμενοι αποτελούν ανεξάρτητες Ενώσεις με καταστατικά και τις αντίστοιχες ιδρυτικές πράξεις και λοιπούς λειτουργικούς όρους, όπως αυτές καθορίζονται από τους αντίστοιχους νόμους που προβλέπονται από τις αντίστοιχες μορφές κοινωνίας-εταιρίας.

14. Η Ένωση Παραγωγών διαθέτει αποθήκες τροφοδοσίας στα αναγκαία διαμερίσματα της χώρας, απ’ όπου τα μέλη των Ενώσεων καταστηματαρχών-γραφείων προμηθεύονται τα είδη και τις υπηρεσίες που χρειάζονται.

15. Οι Ενώσεις νοικοκυριών καταναλωτών, με συνελεύσεις πολυκατοικιών, συνοικιών και χωριών πραγματοποιούν ομαδικές παραγγελίες σε είδη πρώτης ανάγκης και ευρύτατης κατανάλωσης, μέχρι και τις μορφές ενέργειας, για τις οποίες διαπραγματεύονται οι ίδιοι.

16. Κι αυτός ο δρόμος αλληλοστήριξης παραγωγών, εμπόρων καταναλωτών έχει τρομερές δυσλειτουργίες, αλλά με αποφασιστικές και επίμονες προσπάθειες σιγά, σιγά θα στεφθεί από επιτυχίες.