Επιστροφή στη δραχμή

Μιχάλη Ρούσσε, "Του φεύγα η μάνα δεν έκλαψε ποτέ, του κάτσε κλέει ακόμα".

Φίλε η ανάλυση που κάνεις, για τις κατεργαριές των τραπεζιτών και των άλλων αδίστακτων τρωκτικών, άλλων καιροσκοπικών ομάδων, γενικά των αμετανόητων συσσωρευτών πλούτου και τους σκοπούς, για παγκόσμια κυριαρχία, με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο.

Ο Εμράι Στέλντον, κορυφαίος τραπεζίτης του 20ου αιώνα, σ' ένα βιβλιαράκι των 80 σελίδων, με τίτλο "Δισεκατομμύρια κέρδη για τους τραπεζίτες, χρέη για τους λαούς", ομολογεί, ότι με δόλο κατάφεραν ν' αποσπάσουν διεθνώς το αποκλειστικό δικαίωμα, να δανείζουν με τόκο και να θησαυρίζουν μια χούφτα αρπαχτικά, εξαγοράζοντας πολιτικούς.  Και αυτό άρχισε στην Αμερική, το 1913, το καλοκαίρι στη μικρή Βουλή των γερουσιαστών.

Το δικαίωμα αυτό, ισχυρίζεται ο παραπάνω συγγραφέας τραπεζίτης, σε μια στιγμή συναισθηματικής κρίσης, ανήκει, δικαιωματικά στις Κυβερνήσεις που εκλέγονται άμεσα και δημοκρατικά από το Εκλογικό Σώμα, το Λαό.

Η εκτύπωση χρήματος, για τις ανταλλακτικές ανάγκες ενός λαού, αποτελεί Δημιουργία, δωρεάν, χωρίς κανένα σχεδόν κόστος, παρά μόνον το μέταλλο κι’ η κατεργασία του, το χαρτί, χρώματα, τ’ απαραίτητα μηχανήματα κι’ η εργασία. Το κόστος αυτό δεν μπορεί να ξεπεράσει ούτε το τρία τοις εκατό της ονομαστικής συνολικής αξία των νομισμάτων.

Ας υποθέσουμε, ότι αποφασίστηκε να βγάλουν τη χώρα μας εκτός ευρωζώνης κι’ είμαστε υποχρεωμένοι να καταφύγουμε σε ίδιον ελληνικό νόμισμα, τη δραχμή.

Ας υποθέσουμε και πάλι, ότι η νέα κυβέρνηση που θα εκλεγεί:

1) τυπώνει πεντακόσια δισεκατομμύρια δραχμές.

2) Οργανώνει ένα πλάνο ανάπτυξης,

3) Απασχολεί όλο το εργασιακό δυναμικό της χώρας,

4) Δανείζει μ’ ένα τοις εκατό ετήσιο τόκο  στις επιχειρήσεις που μπορούν και θέλουν να παράγουν προϊόντα κι’ υπηρεσίες.

5) Πληρώνει συνταξιούχους και τους απαραίτητους δημόσιους και δημοτικούς υπαλλήλους.

6) Ρίχνουμε βάρος στη γεωργία, κτηνοτροφία, αλυία κι άλλες εκμεταλλεύσεις πρωτογενών προϊόντων.

7) Ανταλλάσσουμε με δραχμές τις αποταμιεύσεις των μικρομεσαίων καταναλωτών- συμπολιτών μας, για τις αναγκαίες εισαγωγές μας.

8) Συστρατεύουμε τον ενεργό πληθυσμό κι’ Επιστρατεύουμε τη γνώση, την τεχνογνωσία, το επιστημονικό μάνασμεντ οργάνωσης και παραγωγής κι’ όλα εκείνα τ’ αναγκαία μέτρα που θα μας εξασφαλίσουν την επιβίωση, την ολόπλευρη ανάπτυξη, πλήρη απασχόληση κι’ ευημερία.

Αυτό τον μετασχηματισμό από εξαρτημένο, σ’ ανεξάρτητο κράτος, τ’ οφείλουμε στην ιστορική μας μνήμη και τον πολιτισμό των φωτισμένων προγόνων μας κι’ ιδίως στην νεολαία, σ’ εμάς του ιδίους και τις επερχόμενες γενιές.

Να διδάξουμε, στους απογόνους εκείνων των προγόνων τους που κοιμόντουσαν στα δέντρα κι’ έτρωγαν βελανίδια, σ’ αυτούς που τώρα προσπαθούν να μας πνίξουν, ότι ο λαός μας είναι αδούλωτος, τιμωρεί τους όποιους κακοποιητές τυράννους ντόπιους και ξένους, κι’ ανοίγουν δρόμους απελευθέρωσης στους υποταγμένους λαούς.