Κάντε κουβέντα προβληματιστείτε

Κάντε κουβέντα, προβληματιστείτε. Πρέπει να παρέμβουμε, όλοι μαζί, ν' αλλάξουμε τα πράγματα υπέρ της νέας γενιάς. Δεν πάει άλλο. Αφήστε τα παιδιαρίσματα και τους στείρους χλευασμούς. Σας δήλωσα, εμένα δεν με πτοείτε. Δεν μπορείτε. Έχω υψηλό δείκτη αυτογνωσίας.

Βασίλη, πέρα από το πείραμα που αναφέρεις, οι Αγαρηνοί επί χίλια χρόνια διέπρεψαν με δικό τους νόμισμα. Και ο Χίτλερ, διέρρηξε το εμπάργκο των νικητριών δυνάμεων του Α΄ Π. Π, με δικό του νόμισμα.

Αυτά που σας μαθαίνουν-ακούτε, ελέγξτε τα, μην τα καταπίνετε. Ο δυτικός παράδεισος, χρεοκόπησε, κι' ο ανατολικός έχει μετατραπεί σε κρανίου τόπο. Όταν οι διαχειριστές του συστήματος είναι ανίκανοι και αρπακτικοί, δεν έχει να κάνει το σύστημα, αλλά οι εξουσιαστές.

Τι να τα κάνω τα συστήματα, όποιου χρώματος, όταν μεταμορφώνουν τους πολίτες-ανθρώπους σε τετράποδα; Από την άλλη, τι να τον κάνω τον πολίτη, όταν δεν περιφρουρεί και δεν διεκδικεί, με παρρησία, τα δικαιώματά του;

Από εκεί και πέρα, το δεξιός κι αριστερός είναι οι δύο κύριοι χώροι που δημιούργησε η ταξική διαπάλη. Στον δεύτερο χώρο οι Αριστεροί είναι σκέτα περιμανδρωμένα κι’ υποταγμένα αμνοερίφια, ανοργάνωτα κι’ ανήμπορα, να προστατεύσουν την εργασία και τα όποια προϊόντα τους. Ο σπουδαιότερος λόγος της ανημπόριας των Αριστερών είναι, ότι δεν μπορούν να συνεννοηθούν, ν’ αξιολογήσουν κι’ αξιοποιήσουν τη δύναμή τους που είναι η εργασία, η παραγωγική τους δυνατότητα κι’ η καταναλωτική τους δύναμη.

Την εργασία και τ’ όποια προϊόντα τους τα αγοράζουν πίρ μπαρά οι Δεξιοί. Αυτοί εκμεταλλεύονται και τις καταναλωτικές ανάγκες κάθε μορφής. Είναι οι κεφαλαιοκράτες, οι τραπεζίτες κι οι μεσάζοντες συσσωρευτές του πλούτου.

Οι Δεξιοί είναι οργανωμένοι και παντοδύναμοι, ελέγχουν, εκπαιδεύουν πολιτευτές από τις τάξεις τους και ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Ελέγχουν στρατούς, σώματα ασφαλείας, θρησκευτικούς, εκπαιδευτικούς, αθλητικούς ομίλους, σχεδόν τους πάντες. Δεν αφήνουν τίποτε στην τύχη. Οι δεξιοί με τους εξαπατημένους οπαδούς που αλιεύουν από τον απέραντο ανοργάνωτο χώρο-όχλο της Αριστεράς φροντίζουν με κάθε θεμιτό κι’ αθέμιτο μέσο, να διατηρήσουν τα προνόμια εύκολου πλουτισμού και μάλιστα πολύ δικαιολογημένα. Είναι πρώτιστος στόχος και μέριμνά τους.

Πνίγουν κι’ έπνιγαν όλα τα κινήματα, όπως των εργατών του Σικάγου και των αγροτών στο Κιλελέρ στο αίμα και δολοφονούν, όσους δεν συμβιβάζονται, όπως τον ιατρό Μαρίνο Αντύπα, με πληρωμένους ξυπόλυτους φονιάδες.

Στο σημείο αυτό μπορούμε να θυμηθούμε την μητρόπολη του καπιταλισμού Αμερική που εν ονόματι του κομμουνιστικού κινδύνου και κυρίως τον οικονομικοπολιτικό επεκτατισμό τους, με το δόγμα Μονρόε και το σχέδιο Μάρσαλ αποφάσισαν να προστατεύσουν την Ελευθερία λαών υποταγμένων σε ντόπιους ή ξένους τυράννους, όπως ο Χουσεϊν, στο Ιράκ και πρόσφατα τον Καντάφι στη Λιβύη. Άλλος στόχος της Αμερικής ήταν η προστασία των χωρών κομμουνιστικής καταδυνάστευσης κι’ επικυριαρχίας, όπως το Αφγανιστάν, το Β. Βιετνάμ κι’ Β. Κορέα.

Σ’ αυτές τις εξωφρενικές αυθαίρετες παρεμβάσεις της Αμερικής και των Άγγλων, ανάγεται κι υποδούλωση της χώρας μας στους Αγγλοαμερικάνους, και μάλιστα, ύστερα απ’ έναν αιματηρό εμφύλιο που δίχασε και κατασπάραξε το λαό μας. Κομμάτι του οποίου έγιναν πειραματόζωα, στη δοκιμή νέας τεχνολογίας αεροπλάνων και των βομβών ναπάλμ.

Αυτό είναι ένα άλλο παράδειγμα κινήματος, εκτός του Κιλελέρ, του λαού μας που πνίγηκε στο αδικοχυμένο αδελφικό αίμα. Γιατί έτσι αποφάσισαν οι δύο παράσπονδοι ηγέτες Στάλιν και Τσόρτσιλ, των αποφάσεων των πέντε νικητών ηγετών της Μάλτας στις 8/2/1945, σύμφωνα με τις οποίες οι σύμμαχοι νικητές λαοί κατά των δυνάμεων του Άξονα, μόνοι τους και με δημοκρατικές διαδικασίες θα επέλεγαν τη μορφή του πολιτεύματος που θα κυβερνιόνταν.