Ευθύνες για τον ρατσισμό

Μ' αρέσει η αναρχία του Μακόιν. Όμως πρέπει να επικρατήσουν δέσμες κανώνων απόλυτης ειρηνικής συνύπαρξης των λαών.

Θα πρότεινα την άμεσοδημοκρτία με αιρετούς κι' ανακλητούς διαχειριστές εξουσίας , ως γέφυρα μετάβασης στην απόλυτη αναρχία(διοίκηση χωρίς άρχοντες και αρχόμενους).

Εμείς οι έλληνες είμαστε λαός μεταναστεύσεων κι αναζητήσεων καλύτερης μοίρας απ' αρχαιότατους χρόνους. Τα φαινόμενα της αναγκαστικής προσφυγιάς, όπως ο ξεριζωμός των Ελλήνων της Μικρασίας που τον ονόμασαν ανταλλαγή.

Ο αναγκαστικός ξενητεμός μας που δεν σταμάτησε ποτέ, μέχρι και επί των ημερών μας που τον βιώνουμε ανατριχιαστικά.
Όλα αυτά έπρεπε πράγματι να μας συνετίσουν και να στεκόμαστε μακριά από κάθε σκέψη και πράξη ρατσισμού.

Σ' εκείνο όμως που δεν συμφωνώ, είναι ότι δεν είναι μόνον ο λαός μας υπεύθυνος, για όποιο ρατσισμό, αλλά μεγαλύτερη ευθύνη καταλογίζω σ' αυτούς που τον καλλιεργούν. Αναφέρομαι στους ποιμενάρχες όλων των θρησκευτικών δογμάτων, τους πολιτικούς, συντεχνίες, αθλητικούς σχηματισμούς κλπ.

Εκπαίδευση του Χριστού, για την επιτυχία της νεκρανάστασής του

Τα εννιά πρόσωπα-σώματα του Χριστού.

Ο Χριστός στη προετοιμασία Του, για την υπέρτατη θυσία, υπέρ του «αμαρτωλού γένους των ανθρώπων», μαθήτευσε από τα πέντε του χρόνια στα ιερά θρησκευτικά μυστήρια των Εσσαίων, των Βαβυλωνίων και των Αιγυπτίων. Εξεταζόμενος, λοιπόν, στο μεγαλοπρεπή ναό του Άμμωνος Διός και ενώπιον αντιπροσώπων της Παγκόσμιας Θρησκευτικής Κοινότητας στην Αίγυπτο, το 30 μΧ, τρία χρόνια πριν από τη σταύρωσή Του, περιγράφοντας και αναλύοντας τα εννέα πρόσωπα του ανθρώπου, όπως αυτά λειτουργούν στη πολυσύνθετη ανθρώπινη φύση είπε τα παρακάτω: «Αγαπημένοι μου φωτισμένοι διδάσκαλοι, όλων των θρησκευτικών αδελφοτήτων, όλοι εσείς που αναλάβατε τη μύησή μου στις κρυφές ιερές γνώσεις, ακούστε με προσοχή και αποφασίστε, εάν είμαι άξιος της εμπιστοσύνης και της ιεράς κρίσης σας, για να περάσω και τις τελευταίες σκληρές δοκιμασίες, στις οποίες με υποβάλλετε. Συνεχίζω λοιπόν τονίζοντας ότι:  Οι περισσότερες θρησκείες δέχονται την ύπαρξη μόνο εφτά σωμάτων της ανθρώπινης υπόστασης, αλλά η Ιερά Αδελφότητα της Αιγύπτου που θεωρείται η μητέρα των θρησκειών διατείνεται, ότι είναι εννέα. Κά­θε σώμα έχει μια ιδιαίτερη λειτουργία και, παράλληλα, μια σχέση με όλα τα άλλα σώματα. Αυτά τα εννέα σώματα σχη­ματίζουν τρεις τριάδες και, όπως θα δείτε, αποσκοπούν στη δημιουργία, προοδευτικά, ενός απόλυτα τέλειου σώματος, ε­νός φωτεινού θεού που μπορεί να κατοικήσει με τους θεούς στον ουρανό.

»Το Ρεν, ή αλλιώς το όνομα, είναι το πρώτο από τα τρία σώματα που απαρτίζουν τη σωματική ή φυσική τριάδα. Είναι καθοριστικής σημασίας για το άτομο, γιατί όταν προφέρεται(το όνομα) έχει δημιουργική δύναμη. Το όνομα, κατά συνέπεια, πρέπει να διατηρείται, γιατί κάθε φορά που προφέρεται παρέχει στο άτομο νέα ενέργεια ζωής.

»Το Κατ είναι το δεύτερο από τα τρία φυσικά σώματα. Εί­ναι η ολότητα της σωματικής ουσίας του ατόμου, με όλες τις πρωτογενείς, ακατέργαστες και ανυπόταχτες δυνάμεις της δημιουργικότητας. Αυτό υπόκειται σε φθορά. Ωστόσο, απο­τελεί, επίσης, την πηγή ενός ανώτερου σώματος. Γι' αυτό πρέπει να προστατεύεται σαν ναός απ' όπου αναπτύσσεται κάποια στιγμή το ανώτερο σώμα.

»Το Κα είναι το τρίτο από τα τρία φυσικά σώματα. Είναι ο αυλός σωσίας του φυσικού σώματος κι αποτελεί την αφηρη­μένη προσωπικότητα του ατόμου. Περιέχει όλες τις πράξεις και ενέργειες της ζωής του, καθώς και τ' όνομα του. Μπορεί να κατοικεί στον τάφο, στη μούμια ή στο ζωντανό σώμα. Μπορεί να περιπλανάται κατά βούληση ή ακόμα και να κα­τοικεί σε κάποιο άγαλμα του ατόμου. Νομίζω ότι αργότερα προστέθηκε η άποψη ότι μπορεί να φάει ή να πιει κι άρχισαν να προσφέρουν εδέσματα και νερό στις διάφορες τελετές, σαν μέρος της ιεροτελεστίας.

«Αυτά τα τρία σώματα συγκροτούν το φυσικό σώμα. Απο­τελούνται από την ιδέα του πατέρα (το όνομα), την ιδέα της μητέρας (το σώμα ή γη), και το Άγιο Πνεύμα, τον αυλό σω­σία. Τα τρία αυτά είναι ένα. Κι αυτό το ένα είναι η βάση για τα ανώτερα σώματα.

»Η δεύτερη τριάδα σωμάτων αφορά τις συγκινήσεις, τη διανοητικο-συναισθηματική ιδιοσυγκρασία του ατόμου, δη­λαδή την καρδιά.

»Το Οχ, το πρώτο από τα συναισθηματικο-διανοητικά σώ­ματα, είναι απλά η καρδιά. Είναι το κέντρο της πνευματικής σκέψης. Σύμφωνα με την αιγυπτιακή αντίληψη, οποιαδήποτε ενέργεια του ατόμου, είτε καλή είτε κακή, καταγράφεται στο βιβλίο κρίσης της καρδιάς. Η κρίση αφορά το πόσο βάρος φέρει η καρδιά απέναντι στον Πατέρα της τέλειας αλήθειας, γιατί κάθε κακή πράξη στη ζωή του ατόμου βαραίνει την καρδιά αθροιστικά.

»Το Μπα, το δεύτερο από τα συναισθηματικό-διανοητικά σώματα, εί­ναι η ψυχή της καρδιάς. Αυτό μπορεί όποτε θέλει να παίρνει υλική μορφή, κάτι που συμβολίζεται με τη φιγούρα του ανθρωπόμορφου γερακιού. Η ψυχή της καρδιάς αναπτύσσε­ται μέσα από την ψυχή του σώματος, μέσα από το κα ή Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα στηρίζει την ψυχή της καρδιάς δί­νοντας της υπόσταση και κατοικία.

»Το Καϊμπίτ, που σημαίνει σκιά, είναι το τρίτο σώμα αυτής της ομάδας. Αντλεί την ουσία του από την καρδιά κι είναι ένα αντίγραφο, ένας αυλός σωσίας ή Άγιο Πνεύμα των συναισθηματικο-διανοητικών σωμάτων. Αυτό, όπως και το κα, μπορεί να έρχεται και να φεύγει όποτε θέλει. Πρέπει να ση­μειώσουμε ότι μέχρι εδώ έχουμε τρία σώματα που μπορούν να ανυψωθούν από τα φυσικά ή συναισθηματικο-διανοητικά σώματα του ανθρώπου και να κινηθούν ή να ενεργήσουν α­νεξάρτητα. Επίσης, πρέπει να σημειώσουμε ότι όλα τα σώ­ματα, ως εδώ, είναι θνητά και υπόκεινται στο θάνατο, όταν καταστραφεί το σώμα ή η καρδιά του ατόμου.

»Ας πάμε τώρα στα αιθέρια σώματα, αυτά που δεν καταστρέφονται παρά μόνο από τις αιώνιες δυνάμεις των θεών. Αυτά τα σώματα μπορούν να παραμείνουν αθάνατα, αν το άτομο τους δώσει αυτή την ευκαιρία ζώντας μια αγνή ζωή.

»Το Σεκέμ, ή ζωτική δύναμη, είναι το πρώτο απ' αυτά τα πνευματικά σώματα. Είναι η ζωτική δύναμη του ατόμου, που συγκροτεί μια άυλη οντότητα, μια προσωποποίηση, σε πνευ­ματικό επίπεδο, της ανθρώπινης ζωτικότητας και ενέργειας. Αυτή η ζωτική δύναμη, αναγόμενη σε πνεύμα, ζει στον ουρα­νό μαζί με τους ακτινοβόλους θεούς - αλλά δεν είναι η ίδια θεός. Αυτό πρέπει να το υπογραμμίσουμε!

»Το Οάχου, ή πνευματικό σώμα, είναι το δεύτερο της πνευματικής ομάδας. Αναπτύσσεται μέσα από το φυσικό σώμα, δηλαδή τη χαμηλότερη τριάδα σωμάτων που αποτε­λούν τη φυσική, σωματική ομάδα. Αναπτύσσεται με τα λόγια της δύναμης, τις προσευχές και τις σκέψεις του ατόμου σ' όλη τη διάρκεια της ζωής του, καθώς και τις προσευχές ή σκέψεις των άλλων που το αφορούν. Όμως, από τη στιγμή που θα δημιουργηθεί πια, αποκτά μια υπόσταση δική του και παύει να είναι υπόλογο στο φυσικό σώμα απ' όπου προήλθε και υπόκειται μόνο στη δικαιοσύνη των θεών. Ενώ συναποτελείται και δημιουργείται απ' όλες τις διανοητικές και πνευματικές ιδιότητες του ατόμου, από τη στιγμή που αποκτά τις δικές του δυνάμεις, τη δική του καινούρια ζωή, παράλληλα αποκτά και μια δική του φύση. Αυτό το πνευμα­τικό σώμα γίνεται με τη σειρά του ο ναός ή η κατοικία ενός ανώτερου ακόμα σώματος.

»Το Κου, ή πνευματική ψυχή, είναι το τρίτο από τα πνευματικά σώματα. Είναι μια άυλη ύπαρξη, μια οντότητα καθ' ομοίωση των θεών, ένα φωτεινό όν. Κατοικεί στο πνευματικό σώμα και δεν πεθαίνει ποτέ, μολονότι μπορεί να καταστραφεί. Έτσι, η πνευματική ψυχή είναι το τελευταίο, ανώτατο σε τελειότητα, ακτινοβόλο σώμα που αναδύεται μέσα στον άν­θρωπο. Αυτή φαίνεται να αποτελεί το σκοπό της ανθρώπινης ύπαρξης. Αναπτύσσεται και κατοικεί μέσα στα άλλα σώματα, που με τη σειρά τους αναπτύχθηκαν απ' τις ομάδες των φυ­σικών και συναισθηματικο-διανοητικών σωμάτων. Αυτό είναι το μέρος του ανθρώπου που γίνεται αιώνιος θεός και κατοι­κεί στον ουρανό μαζί με τους υπόλοιπους θεούς.

»Θα μπορούσαμε να πούμε, λοιπόν, ότι σκοπός της ύπαρ­ξης του σώματος στη γη φαίνεται να είναι η προετοιμασία της αθάνατης κι αιώνιας πνευματικής ψυχής. Κάθε πράξη, κάθε σκέψη, κάθε λέξη και κάθε συγκίνηση στη ζωή του ατό­μου δείχνουν να συμβάλλουν σ' αυτό το σκοπό. Είτε βοηθώ­ντας είτε εμποδίζοντας. Τι άλλο είναι αυτή η ομολογία αρνή­σεων που αναφέραμε (οι επαναληπτικές δηλώσεις του τι δεν έκανε το άτομο), παρά ένας λαμπρός απολογισμός του συμ­βιβασμού του με όλα τα ήθη και έθιμα της κοινωνίας του; Υπήρξε ένας ηθικός, καλός, υπάκουος, ευγενικός άνθρωπος. Έτσι προετοίμασε το φυσικό και το διανοητικο-συναισθηματικό του σώμα για την ανάπτυξη των ανώτερων σωμάτων του.

»Τώρα φτάνουμε μπροστά σε κάτι αστάθμητο. Το άτομο έχει προετοιμάσει τα ανώτερα σώματα, αλλά ίσως αυτά να μην μπορέσουν να περάσουν το φράγμα, τη θανάσιμη νύχτα ή κρίση. Κι αν δεν περάσουν αυτή τη δοκιμασία, δεν μπο­ρούν να γίνουν αθάνατα και να ζήσουν σε αιώνια μακαριότη­τα στον ουρανό. Θα καταστραφούν από κείνο το αδυσώπητο πράγμα που καταβροχθίζει τις κακές καρδιές. Τι είναι αυτό το αδυσώπητο πράγμα, αυτό που προξενεί τον αιώνιο θάνα­το, τόσο στην πνευματική ψυχή, όσο και στο φυσικό σώμα; Είναι ένας θεός που αντιπροσωπεύει το χρόνο, τον περιορι­σμό με όρια και τη σωματική φθορά — έτσι δεν είναι; Αυτό δεν υποδηλώνει, συμβολικά, ότι στον κακό άνθρωπο η πνευ­ματική ψυχή πεθαίνει, επειδή δεν μπορεί να ξεφύγει από τη φυσική ομάδα σωμάτων;» (βιβλίο του Ευγένιου Ουίτγουερθ: Τα εννέα πρόσωπα του Χριστού)

Οι μεγάλες βιβλικές απάτες

Οι μεγάλες βιβλικές απάτες. Η νεκρανάσταση του Μελχισεδέκ, αρχιερέα του Ύψιστου Κυρίου

Ο Μελxισεδέκ, σύγχρονος του πατριάρχη των Εβραίων, ταυτόχρονα δε οικονομικός και θρησκευτικός συνεταίρος του Αβραάμ του ίδιου Θεού( Ύψιστου Κυρίου), έδωσε τέλος στη κυριαρχία του ειδωλολάτρη ανταγωνιστή του, σε μια μεγάλη πολιτεία- κράτος, τη Σαλήμ, κατά τη προεβραϊκή αρχαιότατη εποχή. Ο Μελχισεδέκ βρισκόταν στην πολιτική και θρησκευτική αντιπαλότητα στη Σαλήμ. Πιθανολογείται ότι η Σαλήμ ήταν η προϊστορική Ιερουσαλήμ. Ο Μελχισεδέκ θεωρείται θρησκευτικός μέντορας του Αβραάμ. Για τη θρησκευτική και τη πολεμική στήριξή του ο Αβραάμ κατέβαλε το δέκατο των πολεμικών  λαφύρων στον Μελχισεδέκ. Ο δεύτερος, όταν έχρησε τον πρώτο αρχιερέα του Υψίστου Κυρίου στους υπηκόους του Αβραάμ, του χάρισε μια περίλαμπρη και φαντασμαγορική χρυσοκέντητη αρχιερατική στολή. Οι αρχιερατικές στολές εφευρέθηκαν από τους θρησκευτικούς ηγέτες της αρχαιότατης  Βαβυλωνίας, για λόγους επιβολής και ελέγχου των εκπροσώπων των θεών στους πιστούς υπηκόους. Ο εθελούσιος θάνατος και η ανάσταση του Μελχισεδέκ μετά από τρεις ημέρες που κατά μίαν άποψη δηλώνει τη πρώτη έλευση του Χριστού, έγινε ως εξής: Έπρεπε να εξουδετερώσει τη κρατούσα ειδωλολατρική θρησκεία του θεού της φωτιάς. Ο αρχιερέας και βασιλιάς της Σαλήμ διοργάνωνε μια ετήσια μεγάλη γιορτή, κατά την οποία, στο τέλος ανάβανε μια μεγάλη φωτιά, στην οποία καίγανε τα ιερά σφάγια. Ο Μελχισεδέκ δήλωσε ότι ήταν εντολή  του Υψίστου Κυρίου του, να πηδήξει στη μεγάλη φωτιά, να καεί και σε τρεις ημέρες να νεκραναστηθεί. Μ’ αυτό τον τρόπο ο Ύψιστος Θεός του Μελχισεδέκ, θα αποδεικνύονταν ο πραγματικός Θεός και ότι ο θεός  της φωτιάς ήταν ψεύτικος και έπρεπε να καταργηθεί. Όλα δε τα ιερά και η περιουσία του βασιλέα-αρχιερέα θα περνούσαν στον αντιπρόσωπο του Θεού του Ύψιστου. Το στοίχημα των δύο αντίπαλων αρχιερέων δούλεψε υπέρ του Μελχισεδέκ που έπεσε στη φωτιά και μετά από τρεις μέρες εμφανίστηκε σώος και αβλαβής. Στο κέντρο της ιεράς φωτιάς υπήρχε μια καταπακτή που άνοιγε την είσοδο σε μια πελώρια υπόγεια υδάτινη μυστική δεξαμενή. Η ογκωδέστατη κυκλική ξύλο στοίβαξη έγινε από αφοσιωμένους οπαδούς του εκπροσώπου του Ύψιστου Θεού, οι οποίοι επιμελήθηκαν την ακίνδυνη και ασφαλή πτώση του αρχιερέα τους. Στην είσοδο της δεξαμενής, όπου βρίσκονταν και το κέντρο της φωτιάς, είχαν καεί οι ελάχιστες ξηρές κληματσίδες, όσο ο Μελχισεδέκ, με μεγαλοπρεπή ενδυμασία και περίτεχνη υποκρισία, για την πρωτάκουστη αυτό ανθρωποθυσία, ανέβαινε στην εξέδρα της πτώσης, παρακολουθούμενος, με κομμένη την αναπνοή, από το ανώνυμο διαιρημένο πλήθος, σε οπαδούς-θύματα των δύο θεών.

Την ιστορία αυτή της μεγαλύτερης θρησκευτικής απάτης του Μελχισεδέκ, όπως και την παρουσίαση του βίου και της πολιτείας του Χαλδαίου στη καταγωγή γενάρχη των εβραίων Αβραάμ, παρουσιάζει ο συγγραφέας και ερευνητής των Βιβλικών θρησκευμάτων Μιχάλης Καλόπουλος, με περίσσεια ζωντάνια, τέχνη και σαφήνεια, με βασικές πηγές τη Παλαιά Διαθήκη, τον απόστολο Παύλο, άλλους εκκλησιαστικούς πατέρες, εβραίους και δυτικούς  ιστορικούς. Ο Αβραάμ εμφανίζεται μεγάλος πολέμαρχος και μάγος αλχημιστής,  ειδικός βοτανολόγος-δηλητηριολόγος, από οικογενειακή παράδοση, εμπορεύεται θεραπευτικά και μαγικά φίλτρα, εισβάλει, εξοντώνει, λεηλατεί και αιχμαλωτίζει γυναικόπαιδα, σε  πολιτείες και  χωριά, δε διστάζει να παντρεύει τη πανέμορφη γυναίκα του και αδελφή Σάρα, προβάλλοντάς την ως αδελφή του, με βασιλείς και προύχοντες, με τη συναίνεσή της, και εκβιαστικά, να αποσπά αμύθητους θησαυρούς. Η απόσπαση αποζημίωσης από τα θύματα που ζευγάρωναν με τη   Σάρα που εμφανίζονταν ως αδελφή του, αποτελούσε τη τιμωρία, για το μεγάλο έγκλημα μοιχείας, με παντρεμένη γυναίκα που συνιστούσε παράβαση αυστηρότατου πολιτικού και θρησκευτικού-θεϊκού νόμου. Ο πανούργος, αδίστακτος και παραδόπιστος Αβραάμ, από τη μια μεριά ενθάρρυνε την ερωτική συνεύρεση της θελκτικότατης και προκλητικής αδελφής του  Σάρας και από την άλλη απαιτούσε αποζημίωση, για τη προσβολή και την ατίμωση της γυναίκας του Σάρας. Και όταν τα θύματα του τον ρωτούσαν, γιατί μας τη σύσταινες σαν αδελφή σου και δεν μας ενημέρωνες, ότι ήταν γυναίκα σου, ο μέγας γενάρχης των Εβραίων απαντούσε: μα είναι αδελφή μου, φοβόμουνα να σας πω, πως είναι και γυναίκα μου, μη με εξοντώσετε. Τα συμπεράσματα δικά σας.           

Και απεταξάμην την θρησκευτική ομηρία και απάτη

Λάθε Βιώσας, Θέωση, Εξαγνισμός

Εις το όνομα του ενός και μοναδικού θεού οι μονοθεϊστικές θρησκείες καταδιώκουν το sex σε κάθε του έκφραση, ενώ οι πολυθεϊστικές θρησκείες της ανατολής ενθαρρύνουν την ερωτική επαφή και αναδεικνύουν την πράξη της διαιώνισης σε ιεροπραξία! Κατά συνέπεια η πολυθεΐα βρίσκεται πιο κοντά στην φύση του ανθρώπου.

Ωστόσο, οι σύγχρονες πολιτικές καπιταλιστικές αντιλήψεις παραμένουν σεμνότυφες και αντί σεξουαλικές. Η καταπίεση της γενετήσιας ορμής τους εξωθεί να συσσωρεύουν όπλα μαζικής δολοφονίας, να πλουτίζουν τους πλούσιους, να εξαθλιώνουν τους φτωχούς, να επιβάλλουν στους καταναλωτές άχρηστα προϊόντα και να μην δίνουν δεκάρα για την ευημερία της ανθρωπότητας.

Πώς ξεπερνιούνται όλα αυτά; Μήπως με την υιοθέτηση των πολυθεϊστικών θρησκειών της ανατολής, μεταξύ των οποίων και το δωδεκάθεο των αρχαίων πρόγονών μας που επέτρεπαν τις χαρές τις ζωής και της ερωτικής συνεύρεσης; Ή μήπως με την απόρριψη όλων των θρησκειών και όλων των πολιτικών δογμάτων-συστημάτων;

Το επικούρειο Λάθε Βιώσας(ζήσε διακριτικά χωρίς να φαίνεσαι-προκαλείς) είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρο παρά ποτέ. Ο φιλόσοφος Επίκουρος διακήρυξε την ανάγκη της απαλλαγής του ανθρώπου από την ομηρία-απάτη των θρησκειών και των πολιτικοκοινωνικών και οικονομικών πολιτευμάτων. Η επιδίωξη της θρησκευτικής και πολιτικής απεξάρτησης απελευθερώνει και οδηγεί τον άνθρωπο στις  απολαύσεις της υλικής και πνευματικής ομορφιάς.

Αυτό το προνόμιο βρίσκεται στη διακριτική ευχέρεια όλων. Αρκεί να γίνει ατομική και κυρίως συλλογική συνείδηση των παραπλανημένων και εξαπατημένων πιστών-πολιτών. Πρέπει να βάλουμε τέρμα στις ψεύτικες υποσχέσεις βελτίωσης των όρων ζωής που αφειδώς υπόσχονται οι πολιτικοί και στις ανύπαρκτες ουράνιες σωτηρίες των αθάνατων ψυχών μας που μας προσφέρουν οι ιεράρχες μας.

Γιατί στόχος των πολιτικών είναι η εξασφάλιση οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών ανισορροπιών υπέρ των ισχυρών της Γής. Στόχος δε των ιεραρχών μας είναι να μας προσφέρουν ψεύτικα πνευματικά αγαθά. Δεν υπάρχει αθανασία ψυχής και καμιά ανάσταση νεκρών των κεκοιμωμένων δούλων κανενός θεού. Αυτό που λέμε ψυχή(=πνοή) είναι προϊόν σωματικών και πνευματικών ιδιοτήτων που προκαλούνται από υλικές μηχανικές και χημικές επεξεργασίες. Αν δεν υπάρχουν οργανικές σωματικές μηχανικές και χημικές λειτουργικές διεργασίες δεν μπορεί να υπάρξει ψυχική παρουσία. Η ψυχή δεν είναι θεϊκή δωρεά προς το θνητό υλικό κι’ αμαρτωλό σώμα του ανθρώπου, όπως ισχυρίζεται τοιερατείο, για να υπάρχει ανάγκη εξαγνισμού της με τη διαδικασία της νηστείας, της προσευχής, οι οποίες ενεργοποιούν τη χάρη του αγίου πνεύματος και του ενσαρκωμένου υιού του θεού Χριστού, με τη βοήθεια των οποίων φθάνουμε στην εξασφάλιση της ουράνιας βασιλείας και τη θέωση.

Θέωση κατά τη Πατερική Θεολογία σημαίνει μια συνταγή-διαδικασία του «αμαρτωλού» ανθρώπου, με την οποία μπορεί να σχηματίσει μια ιδέα γύρω από τη έννοια της ουσίας του ασύλληπτου άκτιστου, αγέννητου και «προϋπάρχοντος  θεού», έξω από χώρο και χρόνο. Η ιεροτελεστία της σωτηριολογίας της χριστιανοσύνης έχει τις ρίζες της σε όλες σχεδόν τις αρχαίες πολυθεϊστικές-μονοθεϊστικές θρησκείες, όπως ο πυθαγόρειος ορφισμός, οι πιστοί του Κρίσνα, οι βραχμάνες, οι ισλαμιστές κ.ά. Πάντοτε θυσιάζεται κάποιος απεσταλμένος του ασύλληπτου στον ανθρώπινο νου Θεού και σώζει τον αμαρτωλό άνθρωπο. Δεν έχω τη δυνατότητα να κατανοήσω, γιατί ο άνθρωπος και κυρίως ο μη έχων πού την κεφαλήν κλίναι που αποτελεί τη συντριπτική πλειοψηφία των λαών είναι αμαρτωλοί και οφείλουν-προσπαθούν να εξαγνιστούνε, ενώ οι έχοντες και κατέχοντες που βαρύνονται με τα ειδεχθέστερα εγκλήματα, τα οποία διαπράττουν συνειδητά, όπως οι πόλεμοι, η αρπακτικότητα, ο βιασμός, η λαιμαργία, ο φθόνος, η άγρια καταπίεση και ασύστολη εκμετάλλευση ανήμπορων συνανθρώπων, ο εξαναγκασμός στη πορνεία και τα ναρκωτικά αγνών κοριτσιών και αγοριών, η σκόπιμη εξαχρείωση και εξαθλίωση λαών από τους αδίστακτους εξουσιαστές, μένουν αμετανόητοι, απλούστατα, γιατί δεν πιστεύουν στην ανάγκη του εξαγνισμού.

Μια συνταγή αντικαρκινική του Ιπποκράτη

Η ισόμετρη και ισορροπημένη χρήση και λήψη των τεσσάρων γεύσεων του πικρού, ξυνού, γλυκού και αρμυρού, μεταξύ άλλων θετικών αποτελεσμάτων, αποτρέπουν τον καρκίνο  

http://gr.news.yahoo.com/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B1-%CE%BF-%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%AC%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7-120112931--finance.html