Μια ασυνήθιστη πραγματική ιστορία

Βρε αλάνια πάτε να με συγχύσετε. Σιγά μην τα καταφέρετε. Γιάννη, άσκοπος ο διαξιφισμός «στ' αθεϊστής κι στο άθεος». Φράγκ, είναι άγιος κατ' ευφημισμό. Αρχιερέας της ψευδολογίας είναι. Βάλτε σ' εισαγωγικά το Άγιος και πατέρας. Είμαστε ικανοποιημένοι; Πάσα διαφωνία, αγαπητοί μου συνομιλητές είναι αποδεκτή και θεμιτή.

Και κάτω τα χέρια απ’ όλους τους εδωδιμοπώλες. Υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις. Ο πατέρας με τ’ επτά αδέρφια του στην αλησμόνητη πατρίδα του Πόντου, ήσαν κατασκευαστές γεωργικών εργαλείων, καροποιοί, αμαξοκατασκευαστές, βιοτέχνες και προμήθευαν τα πάντα στους πελάτες τους.

Ασκούσαν κοινωνική πολιτική. Τους πίστωναν και τους στήριζαν, έστω, κι' αν αδυνατούσαν να πληρώσουν. Και πλήρωναν με τις ετήσιες σοδειές που αντιμετώπιζαν και ισχές εσοδείες.

Στη Μεσουτιέ Καππαδοκίας είχαν νοικιάσει για 10.000 χρυσές λίρες, μια έκταση διακοσίων στρεμμάτων, για 99 χρόνια από τον Μπέη της περιοχής. Στο χώρο αυτό που βρίσκονταν στο κέντρο της πόλης δημιούργησαν μια αγορά βιοτεχνιών και εμπορικών καταστημάτων.

Στη γενέτειρα τους τη Φάλτατσια Νεοκαισσάρειας, βρίσκονταν το χωριό τους, ένας οικισμός τριάντα τριών οικογενειών, με 248 μέλη συνολικά που απάρτιζαν την μεγάλη οικογένεια του προ πάππου μου Αναστασίου.

Εκείνος και στη συνέχεια ο παππούς μου Σάββας έκαναν κουμάντο, για όλες αυτές τις οικογένειες. Είχαν αγοράσει από πρόγονο του ίδιου Μπέη έκταση γεωργική και δασική 2.500 στρεμμάτων το 1796.

Ζούσαν κοινοβιακά, με πλήρη τάξη και συνειδητή αυτοπειθαρχία, κάτω από τη σοφή διοίκηση και διαχείριση του εκάστοτε σοφότερου και ικανότερου.

Υπήρχε καταμερισμός εργασίας στην αγροτοδασοκτηνοτροφία, και στις βιοτεχνίες και στα εμπορικά καταστήματα. Υπήρχαν και πέντε κινητά συνεργεία πέντε σκεπαστών αμαξιών, και για τη στέγαση και για τη μεταφορά εργαλείων και δημητριακών που μάζευαν για τις παρεχόμενες υπηρεσίες και την πώληση ειδών, όπως υνίων άρωσης, σαγμάτων, ηνίων(χαλινών) και άλλων αναγκαίων γεωργοκτηνοτροφικών εξαρτημάτων. Είναι μια μεγάλη ιστορία που δεν είναι της στιγμής, του τώρα.