Τα τιμημένα χέρια, ως εργαλεία παραγωγής και η προστασία τους

Είναι μια ψαγμένη και βαθυστόχαστη διαπίστωση. Καλώς θα πράξουμε, αν απαιτήσουμε από τους ιερούς πατέρες, να στηρίξουν το ποίμνιό τους, στα καθημερινά προβλήματα επιβίωσής τους.

Αντί να καμώνονται ότι προσεύχονται υπέρ της ευημερίας και την πρόοδο των πιστών τους. Όπως επίσης είναι μάταιο να μας οδηγούν σε επίμονες γονυκλησίες και σπασικάρδιες προσευχές και υμνολόγια εις δόξαν ανύπαρκτων πνευματικών ασώματων Οντοτήτων, για τη σωτηρία της "αθάνατης" ψυχής μας.

Στη Φύση και σ' ολόκληρο το Σύμπαν, συναντάμε μι' ασυναίσθητη ψυχρή κι' αδιάφορη ύλη, με τις ιδιαιτερότητές της και τη λειτουργικές και πολύμορφες νομοτέλειές της.

Καθήκον μας, ως φιλοξενούμενοί της, είναι να τη σεβόμαστε, να την προστατεύουμε, να τη μελετούμε, ν' απολαμβάνουμε τ' αγαθά που μας παρέχει και να προστατευόμαστε από τις όποιες βλαπτικές εκφάνσεις κι' επιδράσεις της.

Τα χέρια των ανθρώπων αποτελούν εργαλεία παραγωγής υλικών αγαθών κι’ υπερησιών. Αυτά τα τιμημένα εργαλεία είναι απολύτως σεβαστά.

Είναι ανεπίτρεπτο, απεχθές και ειδεχθές, σε βάρος της αρμονικής, ανθρωποκεντρικής Συμπαντικής Νομοτέλειας, οι ελάχιστοι έτσι-θε-ληστές, ν’ εκμεταλλεύονται προκλητικά και ξεδιάντροπα, ποίμνια-πιστούς και συμπολίτες μας οπαδούς. Να μας διχάζουν και να μας μακελλεύουν.

Για το καλό και τη σωτηρία του λαού και της χώρας, ας σαλπίσουμε αφύπνιση, διαρκή αγώνα, αντίσταση κι αποκατάσταση κοινωνικών, οικονομικών, πολιτικών και πολιτιστικών ισορροπιών.
Και αυτός ο στόχος επιτυγχάνεται με τη δημιουργία ενός καθολικού Παλλαϊκού. Αγωνιστικού Μετώπου.