Το δάμα της εθνοπροδοσίας συνεχίζεται

Με αφορμή το http://tro-mpa-xtiko.blogspot.gr/2012/07/blog-post_31.html?utm_source=twitterfeed&utm_medium=facebook

 Έγραψα επανειλημμένα, ότι οι Χρυσαυγίτες, είναι η ιδεολογική συνέχεια των ταγμασφαλιτών που εθνοπροδοτικά έδρασαν πιο χιτλερικά από τους αφιονισμένους ρατσιστές που αιματοκύλησαν την ανθρωπότητα και στήριξαν τους αποτρόπαιους Ναζιστές που τους ξεπέρασαν σε βιαιότητα εγκληματική, σε βάρος της ζωής αθώων συμπατριωτών μας.

                                                     

Από επίσημα υπόδικοι, για την εθνική τους προδοσία, αμνηστεύθηκαν από τον Τσόρτσιλ και μια σειρά κεντρώων Πρωθυπουργών, όπως Τσουδερός, Σοφούλης, Γ. Παπανδρέου, Βενιζέλου, Πλαστήρα κλπ, χάριν της αντικομμουνιστικής υστερίας κατά των εαμοελασιτών που συμπολέμησαν τον ναζισμό με όλους τους συμμάχους

Πάνω από 160 συμμορίες με αρχηγούς αξιωματικών γερμανοτσολιάδων, ηγήθηκαν κάτω από την συγκυβέρνηση άγγλων αξιωματικών κι' υπαξιωματικών, στη δίωξη και εξόντωση μαχητών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, όπως, Σούρλας, Καλαμπαλίκης, Μαγγανάς,Τσαούς Αντών, Μιχάλαγας κλπ. Είναι μια μεγάλη και θλιβερή ιστορία.

Συνεργούς στη μεταστροφή των εγκληματιών πολέμου ταγμασφαλιτών σε πατριώτες εθνικόφρονες, θεωρώ και τις ηγεσίες των ιδρυτών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ που συναπεδέχθησαν τις κατάπτυστες εκείνες συμφωνίες του Λιβάνου, Καζέρτας και της Βάρκιζας, υπηρετώντας τα σχέδια Στάλιν-Τσόρτσιλ στη μοιρασιά του κόσμου.

Το ΚΚΕ υπάκουσε στα κελεύσματα της ιδεολογικής του πατρίδας, αδιαφορώντας για την τύχη των πραγματικών μαχητών της εθνικής αντίστασης και τη μοίρα των ελλήνων. Το επίμονο αλάθητό του, κατακερμάτισε τις δυνάμεις της ευρύτερης Αριστεράς.

Για ν’ αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, πρέπει να σημειώσουμε, σ’ αυτή την σύντομη ιστορική αναδρομή, ότι όλες οι πολιτικές ηγεσίες ευθύνονται, για το μαύρο κατάντημα της χώρας. Αναφέρομαι στην υπερχρέωση της χώρας, συνεπεία των κακοδιαχειρήσεων και της λεηλασίας, από εκείνους που κυβέρνησαν τον τόπο και από εκείνους που ανέχτηκαν την κυβερνητική εκτροπή της φαυλότητας, της διαρπαγής και της λαμωγιάς.  

Μια ασυνήθιστη πραγματική ιστορία

Βρε αλάνια πάτε να με συγχύσετε. Σιγά μην τα καταφέρετε. Γιάννη, άσκοπος ο διαξιφισμός «στ' αθεϊστής κι στο άθεος». Φράγκ, είναι άγιος κατ' ευφημισμό. Αρχιερέας της ψευδολογίας είναι. Βάλτε σ' εισαγωγικά το Άγιος και πατέρας. Είμαστε ικανοποιημένοι; Πάσα διαφωνία, αγαπητοί μου συνομιλητές είναι αποδεκτή και θεμιτή.

Και κάτω τα χέρια απ’ όλους τους εδωδιμοπώλες. Υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις. Ο πατέρας με τ’ επτά αδέρφια του στην αλησμόνητη πατρίδα του Πόντου, ήσαν κατασκευαστές γεωργικών εργαλείων, καροποιοί, αμαξοκατασκευαστές, βιοτέχνες και προμήθευαν τα πάντα στους πελάτες τους.

Ασκούσαν κοινωνική πολιτική. Τους πίστωναν και τους στήριζαν, έστω, κι' αν αδυνατούσαν να πληρώσουν. Και πλήρωναν με τις ετήσιες σοδειές που αντιμετώπιζαν και ισχές εσοδείες.

Στη Μεσουτιέ Καππαδοκίας είχαν νοικιάσει για 10.000 χρυσές λίρες, μια έκταση διακοσίων στρεμμάτων, για 99 χρόνια από τον Μπέη της περιοχής. Στο χώρο αυτό που βρίσκονταν στο κέντρο της πόλης δημιούργησαν μια αγορά βιοτεχνιών και εμπορικών καταστημάτων.

Στη γενέτειρα τους τη Φάλτατσια Νεοκαισσάρειας, βρίσκονταν το χωριό τους, ένας οικισμός τριάντα τριών οικογενειών, με 248 μέλη συνολικά που απάρτιζαν την μεγάλη οικογένεια του προ πάππου μου Αναστασίου.

Εκείνος και στη συνέχεια ο παππούς μου Σάββας έκαναν κουμάντο, για όλες αυτές τις οικογένειες. Είχαν αγοράσει από πρόγονο του ίδιου Μπέη έκταση γεωργική και δασική 2.500 στρεμμάτων το 1796.

Ζούσαν κοινοβιακά, με πλήρη τάξη και συνειδητή αυτοπειθαρχία, κάτω από τη σοφή διοίκηση και διαχείριση του εκάστοτε σοφότερου και ικανότερου.

Υπήρχε καταμερισμός εργασίας στην αγροτοδασοκτηνοτροφία, και στις βιοτεχνίες και στα εμπορικά καταστήματα. Υπήρχαν και πέντε κινητά συνεργεία πέντε σκεπαστών αμαξιών, και για τη στέγαση και για τη μεταφορά εργαλείων και δημητριακών που μάζευαν για τις παρεχόμενες υπηρεσίες και την πώληση ειδών, όπως υνίων άρωσης, σαγμάτων, ηνίων(χαλινών) και άλλων αναγκαίων γεωργοκτηνοτροφικών εξαρτημάτων. Είναι μια μεγάλη ιστορία που δεν είναι της στιγμής, του τώρα.

Τα τιμημένα χέρια, ως εργαλεία παραγωγής και η προστασία τους

Είναι μια ψαγμένη και βαθυστόχαστη διαπίστωση. Καλώς θα πράξουμε, αν απαιτήσουμε από τους ιερούς πατέρες, να στηρίξουν το ποίμνιό τους, στα καθημερινά προβλήματα επιβίωσής τους.

Αντί να καμώνονται ότι προσεύχονται υπέρ της ευημερίας και την πρόοδο των πιστών τους. Όπως επίσης είναι μάταιο να μας οδηγούν σε επίμονες γονυκλησίες και σπασικάρδιες προσευχές και υμνολόγια εις δόξαν ανύπαρκτων πνευματικών ασώματων Οντοτήτων, για τη σωτηρία της "αθάνατης" ψυχής μας.

Στη Φύση και σ' ολόκληρο το Σύμπαν, συναντάμε μι' ασυναίσθητη ψυχρή κι' αδιάφορη ύλη, με τις ιδιαιτερότητές της και τη λειτουργικές και πολύμορφες νομοτέλειές της.

Καθήκον μας, ως φιλοξενούμενοί της, είναι να τη σεβόμαστε, να την προστατεύουμε, να τη μελετούμε, ν' απολαμβάνουμε τ' αγαθά που μας παρέχει και να προστατευόμαστε από τις όποιες βλαπτικές εκφάνσεις κι' επιδράσεις της.

Τα χέρια των ανθρώπων αποτελούν εργαλεία παραγωγής υλικών αγαθών κι’ υπερησιών. Αυτά τα τιμημένα εργαλεία είναι απολύτως σεβαστά.

Είναι ανεπίτρεπτο, απεχθές και ειδεχθές, σε βάρος της αρμονικής, ανθρωποκεντρικής Συμπαντικής Νομοτέλειας, οι ελάχιστοι έτσι-θε-ληστές, ν’ εκμεταλλεύονται προκλητικά και ξεδιάντροπα, ποίμνια-πιστούς και συμπολίτες μας οπαδούς. Να μας διχάζουν και να μας μακελλεύουν.

Για το καλό και τη σωτηρία του λαού και της χώρας, ας σαλπίσουμε αφύπνιση, διαρκή αγώνα, αντίσταση κι αποκατάσταση κοινωνικών, οικονομικών, πολιτικών και πολιτιστικών ισορροπιών.
Και αυτός ο στόχος επιτυγχάνεται με τη δημιουργία ενός καθολικού Παλλαϊκού. Αγωνιστικού Μετώπου.

Δολοφονημένος ή δολοφόνος;

Μην συγχέουμε τον άκρατο φασιστικό ρατσισμό, με το δικαίωμα αυτοάμυνας κι' αυτοπροστασίας.

Αυτός που παραβιάζει το άσυλο του σπιτιού σου είναι επικίνδυνος. Δολοφόνος ή δολοφονημένος; Διλημματική συγκυρία.

Θα προτιμούσα μια πολιτειακή πολιτική πρόληψης και εκμηδένισης των αιτίων που οδηγούν τους συνανθρώπους μας στην, όποια προσφυγιά κι' εγκληματική παραβατικότητα. Η Υφήλιος ανήκει σ' όλόκληρη την ανθρωπότητα.

Η συστημική άγρια καταπίεση, εκμετάλλευση, η νόμιμη διαρπαγή και εξαθλίωση και γενικά οι κοινωνικές και πολιτικοοικονομικές οξύνσεις, οδηγούν στην απόγνωση, στο εμφυλιοπολεμικό χάος και σόποια σύγκρουση.

Οψόμεθα εις Φιλίππους

Σας θυμίζω, ότι στο δημοψήφισμα της Χούντας, το 77-78 υπέρ ή κατά της βασιλείας, οι βασιλικοί πιάσανε το 30%.

Στους κόλπους της Ν. Δημοκρατίας και των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Καμμένου βρίσκεται το υπόλοιπο 23%, μετά το 7% που ανέδειξε κι' ενεργοποίησε τη Χρυσή Αυγή.

Αυτοί ακόμα επιμένουν "τα κομμούνια να γίνουνε σαπούνια".

Σε περίπτωση που η τριαδική κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη αποτύχει και πιστεύω ότι δεν θα ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις της κατά της αφόρητης λιτότητας, τα ποσοστά της Ν.Δ θα εκτοξευθούν προς τον Καμμένο και τον Μιχαλολιάκο. Ο δε Σύριζα θα ξεπεράσει το 40%, σε βάρος των άλλων αριστερών κομμάτων , του Πασόκ και της ΝουΔού. «Οψόμεθα εις Φιλίππους»....

Εν δυνάμει αιματοκυλιστές

                                                                                                                                                                    Γιατί απορούμε για το φαινόμενο των Χρυσαυγητών;

Δεν είναι η συνεχιστές των ταγματασφαλιτών που όχι μόνον δεν τιμωρήθηκαν, για τον καραμπινάτο δοσιλογισμό τους και τ' αντεθνικά ολοκαυτόματα Διστόμου, Καλαβρύτων, Κλεισόρειας, Χορτιάτη, Γιαννιτσών κλπ, αλλά καθ' υπόδειξη του Τσόρτσιλ, χρησιμοποιήθηκαν ενάντια του παλλαϊκού οικονομικό-κοινωνικό-πολιτικού εθνοαπελευθερωτικού κινήματος το 43-49 και 49-74, στηρίζοντας την τοπική και ξένη οικονομική ολιγαρχία;

Ο κ Ψωμιάδης τους ονομάζει ομοϊδεάτες αδελφούς. Αποτελούν εφεδρείες της εθνικής ασφαλείας, άριστα και παράλληλα εργαλεία τρομοκρατίας και καταστολής.

Και βέβαια ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό κι' η Αριστερά που αποδυναμώθηκε επικίνδυνα με τον πολυμερισμό της και την αδυναμία ν' αντιμετωπίσει συλλογικά αυτές τις αυτόκλητες εξτρεμιστικές ομάδες τρομοκρατία και καταστολής των λαϊκών διεκδικήσεων.

Οι φαύλοι μετέτρεψαν σε φανατισμένα γενιτσαράκια, εν δυνάμει αιματοκυλιστές σε βάρος της ζωής των συνελλήνων της διπλανής πόρτας.

Ομόσπονδη Λαϊκή Δημοκρατία

Με αφορμή τις Ιστορικές σημειώσεις, στο Ανορθόδοξο Μπλοκ, σχετικά με τον Αναρχισμό στην Ελλάδα των παλαιότερων χρόνων, σημειώνω τα παρακάτω:

 Στο πλατύ κοινό η λέξη αναρχισμός ή αντιεξουσιαστισμός συνδέεται με την άποψη των κρατούντων. Ότι δηλαδή αποτελούν δυνάμεις αντικοινωνικής συστράτευσης.

 Αντίθετα από την πραγματική τους ερμηνεία, ότι δηλαδή οι αναρχιστές-αντιεξουσιαστές συστρατεύονται ενάντια πάσης αυθαίρετης εξουσιαστικής Αρχής που δρα αντιλαϊκά υπέρ της οικονομικής εκμεταλλεύτριας Ολιγαρχικής Τάξης.

 Έχουν ως στόχο να πάρει ο ίδιος ο λαός την εξουσία στα χέρια του. Ν' απελευθερωθεί από την άγρια καταδυνάστευση της πλουτοκρατίας, ν' αυτοδιοικηθεί- αυτοδιαχειριστεί τα του οίκου της, με τοπικούς αιρετούς κι ανακλητούς άρχοντες, βάσει των αρχών της Άμεσης Δημοκρατίας.

 Και όλες μαζί οι τοπικές κοινωνίες, ν' αποτελέσουν μια Ομόσπονδη Λαϊκή Δημοκρατία, απαλλαγμένη από τις εγωπαθείς εσωστρέφειες και με Κώδικες ανθρωποκεντρικών στόχων και προσανατολισμών.

Παλλαϊκή συστράτευση

"Όλοι μαζί μπορούμε να σωθούμε! Ο καθένας μόνος του θα χαθεί..."                                                                                                                                                                                             Η επιστημονική προπαγάνδα διαμορφώνει τη κοινή γνώμη και χειραγωγεί το εκλογικό σώμα.                                                                                                                                                                                             

Οι ομαδικές υστερικές κρίσεις είναι κατευθυνόμενες. Οι ψυχικές διαταραχές είναι αποτέλεσμα των προ βλημάτων ζωής και επιβίωσης. Μόνον με μια προσπάθεια παλλαϊκής συστράτευσης μπορούμε να ξεφύγουμε από τη μαύρη κι’ ανελεή τυραννία που ασκεί η πλουτοκρατία των αμετανόητων ετσιθε-ληστών.  

Μηνυτήρια αναφορά κατά της Ιεράς Συνόδου

Σκέπτομαι να υποβάλλω μηνυτήρια αναφορά, κατά της Ιεράς Συνόδου, γιατί με βάπτισαν ορθόδοξο χριστιανό, σ' ηλικία ενάμιση έτους, χωρίς να ενηλικιωθώ και χωρίς να με ρωτήσουν.

 Θα βρω καμιά δικαίωση ή θα με περάσουν για φαιδρό; Θα προσέλθει κανείς εκ των συνομιλητών μου, ως μάρτυρας κατηγορίας;

 Βρήκα δικηγόρο αξιόλογο που μ' αναλαμβάνει δωρεάν. Να βαρέσω ή ν΄ αδρανήσω; Ιδού το δίλημμά μου. Εσείς τι λέτε;