ΧΩΡΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΛΑΝΔΙΑ

Από τον φίλο μου crescenzio sangiglio, έλαβα την παρακάτω πληροφορία και την μοιράζομαι μαζί σας:
Σιωπή πληροφόρησης από την Ισλανδία. Γιατί; Αν κάποιος πιστεύει ότι δεν υπάρχει λογοκρισία σήμερα, ας μου πει πώς, ενώ έγινε γνωστό τι συνέβη στην Αίγυπτο, δεν γράφτηκε ποτέ τι συμβαίνει στην Ισλανδία:

Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν δημιουργήσει αυτές στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής οικονομικής πολιτικής τους και κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα, για την αναδιαμόρφωση του συντάγματος.

Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα στην εξουσία που μας οδήγησε στην παρούσα κρίση.

Εδώ, γιατί δεν μπορέσαμε να μάθουμε τίποτα γι' αυτά τα γεγονότα, εδώ και δύο χρόνια; Τι θα γινόταν αν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες έπαιρναν παράδειγμα; Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία: 2008.

Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα, σταματάει τη λειτουργία του το χρηματιστήριο. Η χώρα είναι σε πτώχευση.

2009. Οι διαμαρτυρίες του κόσμου μπρος στην Βουλή καταφέρνουν και κηρύσσονται πρόωρες εκλογές και προκαλούν την παραίτηση του πρωθυπουργού και όλης της κυβέρνησης.

Συνεχίζει η άθλια κατάσταση της οικονομίας της χώρας. Μέσω ενός νόμου προτείνεται να πληρωθεί το χρέος στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία, με την πληρωμή 3.500 εκ. ευρώ, που θα πληρώσουν όλες οι ισλανδικές οικογένειες μηνιαία για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο.

2010. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ζητάει δημοψήφισμα για το νόμο.

Τον Γενάρη του 2010 ο πρόεδρος αρνείται να θέσει τον νόμο σε ισχύ και ανακοινώνει ότι θα υπάρξει αίτημα για λαϊκή ετυμηγορία. Τον Μάρτιο γίνεται το δημοψήφισμα και σαρώνει το ΟΧΙ στην πληρωμή με 93% των ψήφων.

H κυβέρνηση αρχίζει δικαστική έρευνα για ευθύνες για την κρίση. Αρχίζουν οι συλλήψεις τραπεζιτών και υψηλόβαθμων στελεχών. Η Interpol εκδίδει διαταγή και όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες εγκαταλείπουν την χώρα. Στο πλαίσιο της κρίσης, εκλέγεται ένα σώμα από πολίτες για να συγγράψει το νέο Σύνταγμα. Εκλέγονται 25 πολίτες, χωρίς πολιτική εξάρτηση, από τους 522 που παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι.

Η προϋπόθεση υποψηφιότητας ήταν να είναι ενήλικοι και να έχουν προταθεί από 30 άτομα.

Το σώμα αρχίζει την εργασία του τον Φεβρουάριο του 2011 και θα παρουσιάσει μια carta magna λαμβάνοντας υπ' όψιν τις ομόφωνες συστάσεις διαφορετικών συνελεύσεων που θα πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα. Θα πρέπει να επικυρωθεί από την υπάρχουσα βουλή και από την επόμενη αναθεωρητική που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.

Αυτή είναι η σύντομη ιστορία της Ισλανδικής επανάστασης: Παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης, εθνικοποίηση της τράπεζας, δημοψήφισμα για τις κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις, φυλάκιση των υπεύθυνων της κρίσης και ξαναγράψιμο του συντάγματος από τους πολίτες.

Μίλησαν για όλ' αυτά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ? Φυσικά ΟΧΙ!

Ο ισλανδικός λαός έδωσε ένα μάθημα δημοκρατίας σ' όλον τον κόσμο. SI TE PARECE, DIFUNDE ESTE MENSAJE, PUEDE QUE HAYA ALGUIEN QUE NO LO SEPA.

Μια μορφή-μοντέλο κομμουνιστικής διαβίωσης

Το παρακάτω κείμενο είναι αντίγραφο από ο δεκάλογο με τίτλο: «Η Δίκη των Θεών» που αναφέρεται στη ζωή των προγόνων μας Ποντίων

……..………15. Εξαγωγές στην Ευρώπη από το1760 έως το 1915 στον Πόντο:

«Οι 35 οικογένειες που αποτελούσαν το δικό μας τζάκι, έκαναν αυστηρό καταμερισμό εργασίας: άλλοι από αυτούς ασχολούνταν με τη γεωργία, άλλοι με τη κτηνοτροφία μικρών, μεγάλων και αλόγων, άλλοι με τη δενδροκομία, άλλοι με τη σαγματοποιία, άλλοι με τη μελισσουργία, άλλοι με την καροποιία και την κατασκευή ξύλινων εργαλείων και ξυλόγλυπτων κομψοτεχνημάτων, άλλοι με την κατασκευή ξυλοκατοικιών, άλλοι με την πτηνοτροφία, σηροτροφία και άλλοι με τη σιδηρουργία. Όλοι δούλευαν, αγόγγυστα, και ανάλογα με τις ανάγκες τους απολάμβαναν, ότι χρειάζονταν, από το κοινό, αδιαίρετο, κινητό, ακίνητο και διαθέσιμο προς χρήση κι’ ανάλωση βιος τους. Όταν χρειάζονταν χρήματα, γι’ όποιες κοινωνικές τους ανάγκες γάμου, βαπτίσια κλπ, έπαιρναν από το κοινό ταμείο που διαχειρίζονταν ο παππούς μου. Ήταν ο άτυπος Διευθύνων Σύμβουλος μιας κοινωνικής ομάδας που δεν θα ζήλευε και δεν θα υπολείπονταν σε τίποτε, από μια σύγχρονη Ανώνυμη Εταιρία.

Το ταμείο χρεώνονταν, όλα τα ποσά που προέρχονταν από την πώληση, όποιας εκμετάλλευσης, όλων των κλάδων παραγωγής και πιστώνονταν, μ’ όλες τις πληρωμές που καταβάλλονταν και γι’ εξόφληση υποχρεώσεων σε πιστωτές, για λειτουργικές δαπάνες των εκμεταλλεύσεων και αναλήψεις ποσών για την κάλυψη των αναγκαίων δαπανών διαβίωσης των μελών-οικογενειαρχών.

Τη διαχείριση των οικονομικών και τη διοίκηση της ευρύτερης αυτής ομάδας, την είχε ο προπάππος μου Αναστάσης, τον οποίο διαδέχθηκε ο υιός του Σάββας, ο πρωτότοκος γιός του, ο δικός μου παππούς.

Στο κέντρο της αγοράς της μεγαλούπολης Μεσσουτιέ, είχαν ιδιόκτητο κτήμα, νοικιασμένο, για εκατό χρόνια από τον Μπέη της επαρχίας, έναντι τριών χιλιάδων χρυσών λιρών με την εικόνα του πορθητή της Πόλης Μωάμεθ Σουλεϊμάν. Και τα 3500 στρέμματα του χωριού τους Φάλτατσα τα νοίκιασαν για εκατό χρόνια αντί 10.000 χρυσών λιρών της ίδια κοπής.

Στη Μεσουτιέ μεγαλούπολη, με 45.000 κατοίκους, είχαν την βιοτεχνική επαγγελματική και εμπορική τους έδρα. Είχαν και ένα μεγάλο κατάστημα που προωθούσαν, εκτός από τα γεωργικά, κτηνοτροφικά εργαλεία και όλα τα προϊόντα τροφίμων που παρήγαν τα υπόλοιπα νοικοκυριά των συγχωριανών μαζί με τα δικά τους προϊόντα. Πωλούσαν υφάσματα και όλα τα είδη γενικού εμπορίου. Είχαν συστήσει ένα άτυπο συνεταιρισμό.

Οι ονομαστές άμαξές τους, με τη φίρμα Καραμιχαϊλίδη(επώνυμο των παππούδων μου) και ως εμπορικό σήμα, τ’ ολόξανθο πρόσωπο μιας ξανθής αμαζόνας καλλονής της προγιαγιάς μου Σεμέλης που στραγγαλίστηκε, ύστερα από απαγωγή και βιασμό, άγνωστου-γνωστού σατράπη διοικητού Μπέη. Οι επίσημες αρχές ανακοίνωσαν ότι αυτοκτόνησε, μπήγοντας μαχαίρι στο λαιμό!

Μέσα από αντιπρόσωπο στη Μασσαλία έφθαναν σε βασιλικούς και αρχοντικούς οίκους της Ευρώπης. Η ένωση των οικισμών αποτελούσαν το χωριό Φάλτατσα και βρισκόταν στο μέσον της απόστασης Κοτυώρων- Μεσουτιέ, περίπου. Διαθέτανε τις 8 ώρες και προς τη μια και προς την άλλη πόλη με τα άλογα.

Στον οντά του παππού μου Σάββα υπήρχε ημερολόγιο, ένα χοντρό τεφτέρι, στ’ οποίο καταχωρούνταν όλες οι μεταβολές των γεννήσεων και των θανάτων των αγαπημένων μελών της ευρύτερης οικογένειας..

Στον ανατολικό τοίχο του μεγάλου οντά φιγουράριζε η ζωγραφιά ενός πελώριου δρύινου δέντρου που απεικόνιζε όλες τις γενιές των προγόνων από το 1638. Το παραπάνω αναφερόμενο βιβλίο, με τ’ ελάχιστα κειμήλια που κατάφεραν να φέρουν οι πρόσφυγες γονείς μου, στην ανταλλαγή του 1922, κάηκαν το 43, όταν οι γερμανοί κατακάψανε, μ’ άλλα 74 χωριά και το δικό μας στην επαρχία Ελασσόνας που βρίσκονταν στην περιοχή του Νότιου Όλυμπου.

Ο παραπάνω, λοιπόν, οικονομικός, κοινωνικός και πολιτιστικός θησαυρός, αρπάχτηκε βάναυσα, μετά την άγρια δολοφονία του 50% των συγγενών των γονιών μου, από παθιασμένους και εξαγριωμένους Νεότουρκους που ανταπέδωσαν τα ίσα, κατά τους ισχυρισμούς τους, με τις προκλητικές και θηριώδεις κακοποιήσεις τούρκων πολιτών στην κατεχόμενη παράλια Μικρασιατική περιοχή της Σμύρνης και περιχώρων, απ’ ανεγκέφαλους ομοεθνείς μας. Εδώ στην Ελλάδα κατέληξαν εξουθενωμένοι, ελεεινοί, ρακένδυτοι και τρισάθλιοι, με τον καραμπινάτο ξεριζωμό τους.

Άρχισαν να κτίζουν απ’ αρχής το νέο νοικοκυριό τους, με αίμα και θυσίες και πριν προλάβουν να συνέλθουν, βίωσαν τον όλεθρο και τις νέες συμφορές, με τον Αλβανικό, την εισβολή των τριών κατακτητών και τον καταραμένο εμφύλιο. Και πίσω από αυτό το φονικό, τις αρπαγές και τις εξαθλιώσεις πάντα βρίσκονται οι ίδιοι καιροσκόποι που θησαυρίζουν, χωρίς κανένα κόστος κι απολογισμό. Τους ξέρουμε, τους γνωρίζουμε και όμως διχασμένοι από τους ίδιους, δεν μπορούμε να τους αγγίξουμε.

Ακόμη και τώρα με τη στημένη υπερχρέωση θα ξαναθησαυρίσουν, χρεώνοντας μας σε βάθος απογόνων, την εξόφληση δανείων και «νομίμων επιβαρύνσεων» που το 70% καρπώθηκαν οι ίδιοι.

Τις παθογένειες, αγαπημένοι μου φίλοι που αναζητούμε, πρέπει να τις χρεώσουμε στους γνωστούς υπαίτιους όλων των συμφορών μας, αλλά και στο ίδιο το εκλογικό σώμα που, ενώ συνέχεια εμπαίζεται, «με το εδώ παπάς, εκεί παπάς π’ ούναι ο παπάς», τους επανεκλέγει, αντί να σπάσει την κεφαλή των αναιδών και αμετανόητων-ανυποχώρητων, μονίμως, σφαγέων μας».

---

Διήμερη πολιτιστική εκδήλωση Συλλόγου Λόφου Ελασσόνος

Ανακοίνωση διήμερης πολιτιστικής εκδήλωσης

Στα πόδια του Μύτικα και στον πρώτο χαμηλότερο από τους τρεις λόφους, βρίσκεται η πανέμορφη γενέτειρά μου, ο Λόφος Ολύμπου. Στο διήμερο της 29ης και 30ης Ιουλίου τρέχοντος, γίνονται οι ετήσιες εορταστικές εκδηλώσεις του Μορφωτικού Πολιτιστικού Ποντιακού Συλλόγου Λόφου Ελασσόνας του Δήμου Ολύμπου.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, χορό και τραγούδια, όλων των προτιμήσεων, από τις εννέα το βράδυ, μέχρι την έκτη πρωινή, για το διήμερο που αναφέραμε, Παρασκευής και Σάββατου.

Η παρούσα ανακοίνωση απευθύνεται σ' όλα τα μέλη του Φόρουμ και της Ένωσης Αθεΐας, καθώς και στους φίλους μου του Facebooc, διακριτικά και χωρίς να τονίσουμε τις αθεϊστικές μας κοσμοαντιλήψεις.

Παρακαλώ, μέχρι τις 22-7-2011 να δηλωθούν οι συμμετοχές των ενδιαφερομένων, για να κρατηθούν οι ανάλογες θέσεις και τα τραπέζια.

Το Σάββατο στις 10 το πρωί θα εκδράμουμε οι άθεοι και "κολασμένοι" στο Μοναστήρι του Αγίου Διονυσίου Σπαρμού Ολύμπου και στην Μεγάλη Λάκα Ολύμπου, έδρα των ΛΟΚ. Το μεσημέρι θα γευματίσουμε στην ορεινή Καριά Κισσάβου.

Την δε Κυριακή 31-7-2011 θα επισκεφθούμε το Φράγμα του Αλιάκμονα στα Σέρβια Κοζάνης και το μεσημέρι θα γευματίσουμε στην πανοραματική Νεράιδα Βελβενδού, απ' όπου θα δούμε ολόκληρη την ομώνυμη Λίμνη με τα νερά του Αλιάκμονα, οι πηγές του οποίου ξεκινούν από το Γράμμο και το Βίτσι από τα Νοτιοδυτικά της λίμνης της Καστοριάς.

Για παραπάνω πληροφορίες στο τηλέφωνο 6979350702 και 2310/319908.

Αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Εκκλησίας

Οι θρησκείες είναι επιχειρήσεις των εκπροσώπων των κατασκευασμένων θεών. Πωλούν προϊόντα απάτης. Κατακλέβουν τα αμνοερίφια και συσσωρεύουν πακτωλούς πλούτου.

Οι μητροπολίτες έχουν προνόμια ανώτερα των πολιτικών. Οι πολιτικοί άρχοντες επανεκλέγονται κάθε τετραετία, ενώ οι μητροπολίτες χρήζονται ισόβιοι εκκλησιαστικού μονάρχες!

Όταν ένας καφετζής-περιπτεράς φορολογείται, γιατί δεν πρέπει να φορολογούνται οι θρησκευτικοί άρχοντες;

Η παραπάνω αυθαιρεσία πρέπει πάραυτα να σταματήσει, με τα παρακάτω άμεσα πολιτειακά μέτρα.

1. Να δημοσιοποιηθεί η εκκλησιαστική περιουσία σε κτήρια, δάση, καλλιεργήσιμη γη,

2. Να σταματήσει η μισθοδοσία του κλήρου,

3. Οι ναοί να γίνουν αίθουσες λαϊκών διαβουλεύσεων και επιμορφώσεων, μ' επιμορφωτές τους "αετούς των μεταφυσικών κηρυγμάτων" που θα προσφέρουν χρήσιμο κοινωνικό έργο στο ποίμνιο, στηρίζοντάς το στα καθημερινά προβλήματα επιβίωσης, ανάπτυξης και ολικής απασχόλησης.

Γιατί να ξοδεύουμε τα διακόσια εκατομμύρια ευρώ σε μισθούς κι' υπερδιπλάσια άλλα χαράτσια σε θρησκευτικές τελετουργίες σωτηρολογίας που αποσπώνται από τους πιστούς, έλληνες συμπολίτες μας, για λήψη υπηρεσιών, χωρίς καμιά ανταποδοτικότητα;

Επικοινωνία με πολιτευτή του Σύριζα

Αγαπητέ συναγωνιστή Δημήτρη Παπαδημούλη, ευχαρίστως αποδέχομαι τη φιλία ενός αληθινά αγωνιστή. Έχουμε τις ίδιες κοινωνικοπολιτικές και οικονομικές καταβολές, προβληματισμούς κι' ανησυχίες.

Εκεί που διαφωνώ, μ' όλα τα αριστερά κόμματα, είναι το κενό ενότητας που επέβαλε η αρρώστια του πολυκερματισμού των εαμογενών δυνάμεων.

Αυτ' η αδυναμία ανασύνθεσης και ανασυγκρότησης των εγκλωβισμένων αριστερών ψηφοφόρων στα ψευτοδημοκρατικά και ψευτοσοσιαλιστικά κόμματα του ψευτοφιλελευθερισμού και του πασόκ, μόνο μ' ένα Ενιαίο Μεγάλο Κόμμα, με τις προϋποθέσεις που είχε η ΕΔΑ, θα μπορούσε, να δώσει το φως και την ελπίδα στο τόπο και το λαό, ότι θα δει άσπρη 'μέρα. Και χρειάζεται πολλή και σκληρή δουλειά να το πετύχουμε.

Πρέπει να στηρίξουμε τους αδύναμους του λαού μας, π' αποτελούν το 95% του πληθυσμού και που ελέγχει μόνο το 20% του πλούτου, έναντι του 5% των καπιταλιστών και που ελέγχουν το 80% του πλούτου.

Πώς θα το πράξουμε; Μα με το να δημιουργήσουμε οάσεις αξιοποίησης και μεταποίησης της πρωτογενούς παραγωγής, καθοδηγώντας τους ίδιους τους αγρότες, κτηνοτρόφους κλπ.

Να οργανώσουμε μεγάλες ομάδες καταναλωτών που θα επιλέξουν προϊόντα παραγωγών, με τους οποίους θα συμβληθούν.

Να ενημερώνουμε και να προστατεύουμε το πολύπαθο λαό μας από κάθε θρησκευτική, πολιτική, οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ομηρία και να τους διδάξουμε την τέχνη και τη λειτουργία της συλλογικής σύμπραξης. Ν' οργανώσουμε, με προσοχή και μεράκι υποδειγματικούς συνεταιρισμούς σ' οικισμούς, χωριά και κεφαλοχώρια.
Να σπάσουμε τη φοβία του λαού από τις συλλογικές συνεργασίες. Να διαψεύσουμε τη μαύρη προπαγάνδα του "μοναχός σου χόρευε και όσο θέλεις πήδα".

Ν' είμαστε δίπλα κι' επικεφαλής των συμπολιτών μας. Τότε θα βρισκόμαστε προς την σωστή κατεύθυνση, προς την Ιθάκη.

Τί λέτε φίλοι 'γαπημένοι, μπορούμε να δοκιμάσουμε πρακτικές χρήσιμης κι' ωφέλιμης προσέγγισης των συμπολιτών μας; Τότε περνούμε το στάδιο της απλής φιλίας και προχωρούμε στ' επίπεδο της δημιουργικής συντροφικότητας.

Μεταμορφωνόμαστε σε σφόδρα ελκυστικό κοινωνικό και οικονομικό φόρουμ. Ξεπερνούμε το φτιαχτό φάντασμα της ουτοπίας που με χίλιους τρόπους μας βομβαρδίζουν οι δυνάμεις της μαύρης εκμετάλλευσης, επειδή μας θέλουν μοναχικούς και ευάλωτους, μακριά από τους χώρους της όποιας συλλογικής σύμπραξης και συνεργασίας. Γειάσου παλιόφιλε Δημήτρη, καλό μας βόλι.

Τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς στο συλλογικό 'γωνιστικό μέτωπο.

Γιάννης Αναστασιάδης. (Στο φόρουμ και την Ένωση Αθεΐας Επικουρίδης)