Συνταγές επιτυχούς λεςιτουργίας της Ένωσης Άθεων

[quote="Ιοκάστη"]Ευθύμη έτσι είναι. Κάποιοι βλέπουν παντού πολέμους ενώ άλλοι βλέπουν παντού συζητήσεις. Κάποιοι βλέπουν λάθη εκεί που άλλοι βλέπουν πιθανότητες βελτίωσης. Κάποιοι προτιμούν να βγάζουν αρνητισμό κι άλλοι να κάνουν απλά προτάσεις. Κάποιοι θεωρούν πως συμβάλλουν σε πράγματα με το να μην συμμετέχουν άλλοι με το να είναι όσο πιο ενεργοί μπορούν. Ο καθένας έχει δικαίωμα να επιλέγει τον τρόπο με τον οποίο θέλει να κάνει κάτι στην ζωή του :)[/quote]
Υποστηρίζοντας τις απόψεις της Ιοκάστης και του Ευθύμη σημειώνω τα παρακάτω:
Αγαπημένες/οι φίλες-φίλοι του Forum, Blog και Ένωσης Άθεων, δεν θα καταφέρουμε να κρατηθούμε μακριά από το κανόνα καπελώματος; Γιατί συνήθως, όλες οι συλλογικές προσπάθειες, με όποιο τίτλο-σκοπό και αν εμφανίζονται οι διάφορες ομάδες, καταλήγουν τελικά, σε ομηρίες και αποτελούνται από ποιμένες και ποίμνια, ή αν θέλετε από καιροσκόπους ηγέτες και πιστούς οπαδούς, αγελαδάρη και αγέλη, από πατριάρχες-αρχιεπισκόπους και μακαρίους σιωπηλούς αμνούς, από αυτοκράτορες και υπηκόους, από πολιτικά κόμματα και οπαδούς, από εκμεταλλευτές και εκμεταλλευομένους.
Ο Επικουρίδης πιστεύει, ότι εμείς οι άθεοι αποτελούμε μία ομάδα ξεχωριστών αφυπνισμένων και μαχόμενων ανθρωπιστών που μας ενώνουν τρία αξεπέραστα πολύτιμα και κορυφαία αγαθά, τα οποία υπέρκεινται χρήματος και του ατομικού μας συμφέροντος. Αυτά είναι η απεξάρτηση από όποιο θρήσκευμα, η αξιοπιστία και η αξιοπρέπειά μας.
Το Σύμβολο του Δικού μας Πιστεύω πρέπει να είναι: Ειρηνική Συνύπαρξη, Κατάκτηση Γνώσης, Αξιοποίηση του Γήινου Παραδείσου, χωρίς εκμετάλλευση και βασανιστικές επικυριαρχίες. Απόλυτη εμπιστοσύνη και ειλικρινή αγάπη ανάμεσα στα μέλη.
Με τίποτα δεν δεχόμαστε, από τη μια μεριά το καιροσκοπισμό και από την άλλη τη προκατάληψη και τη καχυποψία. Γνώρισμα κυρίαρχο του άθεου τίθεται επιτακτικά το καθήκον να απαλλαγεί από τη μισαλλοδοξία, το φθόνο, τη ζήλια, την αχαριστία, τον εγωισμό και τις άλλες μικρότητες.
Να έχουμε αυτογνωσία, ανθρωπιστικά ιδεώδη, σθένος στην υλοποίηση οραμάτων ανάπτυξης και προόδου. Τίποτε το δημιουργικό δεν κτίζεται, αν δεν βασίζεται σε ξέχωρα υλικά και εργαλεία της απολύτου αποδοχής και εμπιστοσύνης όλων των μελών μιας ομάδας. Οι μπροστάρηδες, όταν ξεχωρίζουν διακρίνονται, όπως ο χρυσός και στη λάσπη ακόμα.
Τέτοιες συνταγές, μπορούν ν’ αποτελέσουν προϋποθέσεις επιτυχίας. Όπως επίσης και σκάρτοι ή επίορκοι επικεφαλής πατώνουν και ξεσκεπάζονται. Και κλείνω με τη μεγάλη διαχρονική διαπίστωση:
«Η Αθεΐα είναι το πρώτο σκαλοπάτι που οδηγεί στις μεγάλες αλήθειες και στο φωτεινό μονοπάτι που καταλήγει στην απελευθέρωση από τη θρησκευτική μαύρη ομηρία, καταδυνάστευση και εξαθλίωση».

Πού κολλάμε λοιπόν

Φίλτατε Ευθύμη, είναι αναγκαίο από το νόμο που σχετίζεται με την ίδρυση Ένωσης Προσώπων(εταιρίας, σωματείου, συλλόγου), να γίνεται αναφορά στο καταστατικό, σε ειδικό άρθρο, σε ποιές περιπτώσεις, διαγράφεται ένα μέλος. Έχουμε τρεις μορφές εξόδου από μια Ένωση, η πρώτη αναφέρεται σε εθελουσία έξοδο, για την οποία ο ενδιαφερόμενος υποβάλλει αίτηση γραπτή προς το Δ.Σ-Γραμματεία, στη δεύτερη περίπτωση είναι υποχρεωτική η διαγραφή, όταν το μέλος αφήσει τον όμορφο τούτο κόσμο, αποδημήσει εις Κύριον, όπου απέδρα πάσα θλίψη, σε τόπο χλοερό. Και στη τρίτη περίπτωση, όταν το μέλος είναι ανοικονόμητος, του φταίνε οι πάντες και δημιουργεί προβλήματα στην Ένωση, μας προκύψει ανυπόφορος ψιθυριστής . Στη τελευταία περίπτωση, υποχρεούται το Δ.Σ να τον διαγράψει μεν, αλλά να φέρει στη πρώτη Γενική Συνέλευση το θέμα προς έγκριση της πράξεως διαγραφής. Σε περίπτωση που ο διαγραφείς εξωβελήθηκε αδικαιολογήτως, έρχεται στη Γενική Συνέλευση και υποστηρίζει το παράτυπο της διαγραφής του. Εάν η Γενική Συνέλευση κρίνει ότι αδικαιολόγητα απομακρύνθηκε, τότε τον επαναφέρει στη δύναμη των μελών. Πάντως κανένας κανέναν δεν μπορεί να διαγράψει άνευ σοβαράς αιτίας που δεν επιδέχεται αποκατάσταση ισορροπιών.
Την ιστορική αυτή Ένωση Αθέων πρέπει να την αγκαλιάσουμε με τρυφερότητα και με υψηλό αίσθημα ευθύνης και να προσπαθήσουμε να μην επιτρέψουμε ουδέναν να την μειώσει και, προ πάντων, να την σπιλώσει.
Αγαπημένε συνομίληκε, μείον επτά ανοίξεων, Dtango δεν βλέπω στο καταστατικό τίποτε το ύποπτο και πονηρό. Είναι γάργαρο, σύννομο και εθιμικό. Άρα δεν μπορούμε να μιλάμε για διαφωνίες-ασυμφωνίες σε βασικές αρχές. Αν βλέπεις κάτι που δε σ’ αρέσει στο καταστατικό ν’ αναφερθείς σ’ αυτά και να το συζητήσουμε. Αλλοίμονο αν κάποιοι από τώρα, στην αρχή, επιδιώκουν να καπελώσουν και να πατρονάρουν το κάστρο των Αθέων.
Λες να παρεισέφρησαν πράκτορες του Ορθόδοξου; Είναι άριστη εκδοχή για ένα σπουδαίο σενάριο. Θα καταντήσουμε Σίσυφοι. Εμείς τα μέλη θα ανεβάζουμε το βράχο στη κορυφή των στόχων μας και οι πράκτορες του Ορθόδοξου θα τον ελευθερώνουν, και φτου από την αρχή!
Εξάλλου πρέπει να σας θυμίσω, ότι την εξουσία στα σχήματα αυτά κατέχει η Γενική Συνέλευση των ενεργών μελών. Κάθε τι μη ορθό μπορούμε να το διορθώσουμε, όπως επίσης κάθε τι το υποβολιμαίο-μπαγαπόντικο μπορούμε να τα εξουδετερώσουμε. Ορμάμε ακάθεκτοι.
Και βέβαια στην ετήσια τακτική Γενική Συνέλευση γίνεται το ξεκαθάρισμα των πεπραγμένων των εσόδων και των δαπανών. Πού κολλάμε λοιπόν;

ΕΝΩΣΗ ΑΘΕΩΝ

Ένωση Αθέων
[quote="dtango"][quote="Ευθύμης"]Τη διάταξη του καταστατικού που λέει ότι οποιαδήποτε ώρα μπορεί να διαγραφεί κανείς μάλλον δεν τη λαμβάνουν πολλοί υπόψη.[/quote] Ούτε φαίνεται να λαμβάνουν υπόψη τους ότι η γραμματεία διαγράφει όποιον θέλει. Χμ; Αγαπητέ Ευθύμη, συμμετέχει κανείς στην κοινή προσπάθεια κάποιων ανθρώπων όταν συμμερίζεται μαζί τους βασικές αρχές. Όταν όμως υπάρχουν διαφορές στις βασικές αρχές δεν υπάρχει λόγος συμμετοχής. Διαπραγματεύσεις δεν γίνονται επί βασικών αρχών![/quote]
Αγαπητέ συνομίληκε, το καταστατικό αυτό δεν είναι το αρτιότερο, αλλά σε διαβεβαιώ, ότι είναι καλών προθέσεων και αποδεκτό. Ανοίγει το δρόμο για την υλοποίηση στόχου ευκταίου και πολύτιμου. Ιδού τι έπιασε ο δικός μου δοκιμασμένος για τη περίσταση φακός:
«Ιδρύεται Ένωση Προσώπων με έδρα την Αθήνα και με την επωνυμία
Ένωση Άθεων». Ποια νομική μορφή έχει η ένωση προσώπων με διακριτικό τίτλο Ένωση Αθέων; Είναι πολιτιστικός, μορφωτικός, (διεκδικητικός) σύλλογος ή κάτι άλλο;
Οι έκτακτες εισφορές των μελών και υποστηρικτών που αποφασίζονται από τη Μόνιμη Γενική Συνέλευση. Τι καλούμε Μόνιμη Γενική Συνέλευση, μήπως τα ιδρυτικά μέλη; Δεν είδα αναφορά τακτικών και έκτακτων Γενικών Συνελεύσεων στο Καταστατικό.
• «Απλό μέλος γίνεται κάθε άτομο το οποίο συμφωνεί με τους σκοπούς και τις αρχές της Ένωσης, εφόσον έχει συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας του, μετά από κατάθεση προς τη Γραμματεία έγγραφης δήλωσης αποδοχής του καταστατικού και αίτησης του ενδιαφερόμενου με πλήρη στοιχεία (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο, διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, επάγγελμα, ηλικία, αριθμός ταυτότητας, υπογραφή).
• Τακτικό μέλος γίνεται κάθε άτομο το οποίο έχει ήδη εγγραφεί στην Ένωση ως απλό μέλος και συμπράττει στην υλοποίηση των σκοπών της Ένωσης, με απόφαση της Γραμματείας». Δεν αντιλαμβάνομαι τη διάκριση των απλών μελών και των τακτικών μελών. Μήπως χαρακτηρίζετε απλά μέλη, τα Νέα μέλη που δεν έχουν δικαίωμα ψήφου, ώσπου να περάσει τουλάχιστον ένα εξάμηνο πριν των αρχαιρεσιών, μετά την εγγραφή τους;
«ii. Κάθε μέλος μπορεί ανά πάσα στιγμή να ζητήσει τη διαγραφή οποιουδήποτε άλλου μέλους ή υποστηρικτή. Στην περίπτωση αυτή η Γραμματεία υποχρεούται να αποφασίσει εντός 60 ημερών και να γνωστοποιήσει την απόφασή της στους ενδιαφερόμενους». Στις διαγραφές, πέρα από την οικειοθελή αποχώρηση-διαγραφή, έχουμε και τη διαγραφή της αποπομπής ενός μέλους, για διάφορες παραβιάσεις άρθρων του καταστατικού, για δυσφήμιση και την μη συνέπεια στις οικονομικές του υποχρεώσεις, τις οποίες αποφασίζει το Δ.Σ(Πενταμελή Γραμματεία, για τις αρμοδιότητες-υποχρεώσεις των οποίων δεν αναφέρεσθε, όπως απαιτεί ο ειδικός νόμος σύστασης και έγκρισης καταστατικών). Βεβαίως και τα ταμειακώς εντάξει μέλη μπορούν να απαιτήσουν τη διαγραφή άλλου μέλους, για κάποια συγκεκριμένη παραβατικότητα, όπως σημειώνεται από το συντάκτη του Καταστατικού.
«Η Γενική Συνέλευση βρίσκεται σε απαρτία με παρουσία τουλάχιστον δέκα (10) τακτικών μελών της. Σε περίπτωση που τα τακτικά μέλη της Ένωσης είναι λιγότερα, απαιτείται παρουσία όλων των τακτικών μελών». Και στο τμήμα αυτό του άρθρου περί απαρτίας χωλαίνουμε, δεδομένου ότι με δέκα μέλη από τα πενήντα, πολύ δε περισσότερα στα εκατό, δεν νομιμοποιείται απαρτία. Οι απαρτίες εξασφαλίζονται με την παρουσία πάνω από το 51% των μελών, όταν δε πρόκειται για τη λήψη αποφάσεων για σοβαρά θέματα, όπως η διάλυση, τροποποίηση καταστατικού και αύξηση τακτικών και έκτακτων εισφορών, απαιτείται πιο ενισχυμένη παρουσία.
«i.Η Μόνιμη Γενική Συνέλευση αποφασίζει για όλα τα θέματα που προτείνει κάποιο μέλος της». Τα θέματα των Γενικών Συνελεύσεων καταρτίζονται από το Δ.Σ-Γραμματεία, το περιεχόμενο των οποίων αποστέλλονται προς τα μέλη μαζί με την πρόσκληση.
«4.Από τη στιγμή της ίδρυσης της Ένωσης και μέχρι τη διεξαγωγή των πρώτων κανονικών εκλογών, διοικητικά όργανα της Ένωσης θα είναι η Μόνιμη Γενική Συνέλευση και μία πενταμελής Γραμματεία που θα εκλεγεί με ψηφοφορία από τα ιδρυτικά μέλη την ημέρα υπογραφής αυτού του καταστατικού. Η Γραμματεία αυτή θα έχει πλήρη δικαιοδοσία όπως αναφέρεται στο άρθρο 8.1 και θα είναι υπεύθυνη για την σύγκληση της πρώτης Γενικής Συνέλευσης μελών και τη διεξαγωγή των πρώτων εκλογών».
Καλώς μάντευσα λοιπόν ότι ως Μόνιμη Γενική Συνέλευση θεωρείται η συνέλευση των ιδρυτικών μελών, μεταξύ των οποίων εκλέγεται η προσωρινή διοικούσα επιτροπή, έργον της οποίας είναι η προώθηση και έγκριση του Καταστατικού στις αρμόδιες νομαρχιακές αρχές και η σύγκληση της πρώτης Γενικής Συνέλευσης, για την εκλογή των πρώτων διοικητικών και εποπτικών οργάνων. Στο καταστατικό δεν βλέπω καμιά αναφορά για ελεγκτικά-εποπτικά όργανα.
Οφείλω να σημειώσω, προς όποιο επιφυλακτικό μέλος που ενδιαφέρεται πραγματικά να στήσουμε κάτι δυναμικό, να εγγραφεί στην Ένωση Αθέων. Εγώ γράφτηκα χωρίς να διαβάσω το (σχέδιο) καταστατικού. Καλό είναι η προσωρινή επιτροπή να προτείνει ένα μίνιμουμ ποσό για δικαίωμα εγγραφής και την ετήσια συνδρομή που φαντάζομαι, ότι θα είναι ισόποσα, και στην πρώτη Γενική Συνέλευση που θα συγκληθεί, όταν εγκριθεί και νομιμοποιηθεί το καταστατικό, το καθορίζουμε όλοι μαζί. Αυτά και πάντα μπροστά.

Συνέχεια Δημόσιες Συζητήσεις Forum Atheia

[quote="AoratiMelani"]Δείτε κάτι ωραία που ανακάλυψε το Βρομιστεράκι και ποστάρισε εδώ: http://bromisteraki.blogspot.com/2010/07/blog-post.html

Σε κάποιο από τα σχόλια αναλύει και το θέμα της θερμοκρασίας παραδείσου και κολάσεως. Αποδεικνύεται ότι ο παράδεισος είναι πιο ζεστός από την κόλαση. Υποθέτω όμως ότι η γύμνια εκεί δεν θα είναι πλέον αμάρτημα! Εκτός κι αν φοράνε στολές αμιάντου για ν' αντέξουν τη ζέστη.[/quote]


Εύστοχο θέμα. Η γύμνια τους μάρανε. Δεν βλέπουν την καθολική αποτυχία του χριστιανισμού(ίδετε το λήμμα Έμμα Γκόλντμαν). Χωρίς να το αντιληφθούν ενοχοποιούν το θεό τους. Τον παρουσιάζουν θυμωσιάρη, μνησίκακο και μπακαλοδέφτερα. Πολεμούν τις χαρές και το μεγαλείο της ζωής. Σε κάθε στιγμή σου θυμίζουν το μεγάλο χρέος του πιστού να σώσει την αμαρτωλή αθάνατη ψυχή. «Δεν αισχύνονται»; που έλεγε η γιαγιά μου Κατινιώ. Δηλητηριάζουν από τη νηπιακή ηλικία τις παιδικές ψυχές. Φυλακίζουν τη νέα γενιά στα μεταφυσικά κολαστήρια τη νέα γενιά. Τι άλλο να προσθέσεις;

[quote="dtango"][quote="Επικουρίδης"]
Α΄, αγαπημένε φίλε συνομιλητή, θα μ’ αναγκάσεις να σε μαλώσω, αν χρειασθεί να σε «βαρέσω» κι’ όλας. Εκμεταλλεύεσαι το χαμηλότερο των ανοίξεών σου και τρέχεις γρηγορότερα από εμένα. [/quote]

Έλα όμως που εγώ νομίζω ότι είσαι εσύ εκείνος που τρέχει.
Σε όσα έγραψες στην τελευταία σου ανάρτηση χρησιμοποίησες τους όρους «αμνός» και «ποίμνιο». Τι λογική βρίσκεις σε αυτούς τους όρους; Πως προέκυψαν; Μήπως ποίμνια πράγματι υπήρξαν;
Οι Ποιμένες είναι ιστορικά πρόσωπα. Αναφέρονται σε ιστορικά κείμενα. Τι σχέση υπάρχει μεταξύ Ποιμένα και Θεού. Γιατί αποκαλείται Ποιμένας ο Θεός;

Πολλά είναι εκείνα στα οποία δεν δίνουμε σημασία ή μήπως κάνουμε πως δεν δίνουμε σημασία επειδή θέλουμε να διατηρήσουμε την παντογνωσία μας, εμάς των σύγχρονων, αλώβητη;[/quote]

Φίλε Dtango, το τρέξιμο είναι υγιεινό, όταν χρησιμοποιείται ως καταλύτης αποκατάστασης-συντήρησης οργανικών ισορροπιών, αλλά και ως άμυνα υπεράσπισης ιδεών και απόψεων.

Δεν σε κατηγορώ. Τουναντίον σε αξιολογώ ως ευέλικτο και καλών προθέσεων ξιφομάχο, υπερασπιστή της ιστορικής αλήθειας.

Ο αμνός είναι μέρος του ποιμνίου. Πολλοί, δε μαζί, αμνοί απαρτίζουν το ποίμνιο. Και υπάρχουν ποίμνια με αμέτρητους αμνούς. Οι ποιμένες ευφραίνονται και ευδαιμονούν χρησιμοποιώντας-αναλώνοντας τους αμνούς κατά μόνας και σωρηδόν, από καταβολής κόσμου.

Και βέβαια οι ποιμένες είναι ιστορικά πρόσωπα και όχι μόνο θρησκευτικά. Είναι και οι πολιτικοί αρχηγοί, οι βασιλείς, οι στρατηλάτες και κάθε μικρός ή μεγάλος διαχειριστής της κρατικής-όποιας εξουσίας, όπως αναφέρεσαι σε προηγούμενη επικοινωνία μας. Αυτοί αποτελούν τους γήινους θεούς. Μεταφυσικοί θεοί δεν υπάρχουν.

Βρίσκονται όμως εμφυτευμένοι στο μυαλό και την καρδιά των πιστών-αμνών-ποιμνίων. Όσον αφορά το «αλώβητη», προσωπικά δεν προσπαθώ να επιβάλω τη παντογνωσία μου, γιατί το θεωρώ μη φρόνιμο να εμφανίζομαι ξερόλας, όμως εκεί που χρειάζεται, υποστηρίζω την άποψή μου.

Αρχικά από ένα σχόλιο για ένα πολιτικό βιβλίο φτάσαμε με βραχυκυκλωματική "λογική" στον θαυμασμό του Πλεύρη και τον φασισμό (εντάξει το έκανε ο Radical που προφανέστατα το έχει καμένο από τα πολλά παραισθησιογόνα οπότε τον δικαιολογώ)..
Αγαπητέ φίλε Πάνο, σε συγχαίρω για την επιλογή που έκανες, όσον αφορά την επιστήμη και βλέπω τα καταφέρνεις στη κοσμολογία, όπως και σε πάρα πολλά ζωτικά θέματα θεολογικά, φιλοσοφικά, αστροφυσικά και ιστορικά. Έχω διαβάσει τους διαλόγους που κάνεις με τον Πορφύριο, σχετικά με τις θέσεις των Νεοπλατωνικών. Σε όλα αυτά βρίσκω ότι συμφωνώ μαζί σου. Εκεί που μπορώ να διαφωνήσω, με κάποια επιφύλαξη, γιατί δεν γνωρίζω σφαιρικά τον Πάνο, είναι στις πολιτικές σου επιλογές. Σε βρίσκω λίγο μονοκόμματο.
Στη παρατήρησή σου ότι όλοι οι αριστεροί δεν ξέρουν τι τους γίνεται, γιατί στηρίζουν, άθελά τους, τους θύτες τους, εγώ έχω να προσθέσω, ότι όλα τα θύματα των διχαστών που έχουν λόγους να διχάζουν τους πολίτες, με όποιους χώρους και αν συντάσσονται, θα έπρεπε να συνεννοηθούν(π. χ οι αγρότες) και να προχωρήσουν σε συνεταιριστικές συμπράξεις και μέσω αυτών, αντί σίτου, να τον μετασχηματίσουν σε αρτοσκευάσματα εξασφαλίζοντας έτσι υπεραξίες.
Σ’ αυτές τις συμπράξεις, ούτε και οι κομμουνιστές της χώρας μας, έχουν καταφέρει να προχωρήσουν, σε αντίθεση προς τα κομμουνιστικά κόμματα Ιταλίας, Γαλλίας κλπ. Έχω προσωπική πείρα από κάποια επαφή, που πριν μια είκοσι πενταετία, συζητώντας, με ένα στέλεχος του ΚΚΕ Θεσσαλονίκης, της ΔΗΚΕΒΕ, σχετικά με την αναγκαιότητα του συνεταιριστικού κινήματος στη χώρα μας, αυτός μου έκοψε τη φόρα λέγοντας ότι οι συμπράξεις αυτές κουβαλούν νερό στους μύλους του καπιταλισμού. Τα άλλα μηνύματά μου σου τα παρουσιάζω, ως ακολούθως:
Γιάννης Ρίτσος - Ἐπιτάφιος (ἀποσπάσματα)
(Θεσσαλονίκη. Μάης τοῦ 1936. Μιὰ μάνα, καταμεσὶς τοῦ δρόμου,
μοιρολογάει τὸ σκοτωμένο παιδί της. Γύρω της καὶ πάνω της,
βουΐζουν καὶ σπάζουν τὰ κύματα τῶν διαδηλωτῶν - τῶν ἀπερ-
γῶν καπνεργατῶν. Ἐκείνη συνεχίζει τὸ θρῆνο της):
I
Γιέ μου, σπλάχνο τῶν σπλάχνων μου, καρδούλα τῆς καρδιᾶς μου,
πουλάκι τῆς φτωχιᾶς αὐλῆς, ἀνθὲ τῆς ἐρημιᾶς μου,
πῶς κλείσαν τὰ ματάκια σου καὶ δὲ θωρεῖς ποὺ κλαίω
καὶ δὲ σαλεύεις, δὲ γρικᾷς τὰ ποὺ πικρὰ σοῦ λέω;
Γιόκα μου, ἐσὺ ποὺ γιάτρευες κάθε παράπονό μου,
Ποὺ μάντευες τί πέρναγα κάτου ἀπ᾿ τὸ τσίνορό μου,
τώρα δὲ μὲ παρηγορᾶς καὶ δὲ μοῦ βγάζεις ἄχνα
καὶ δὲ μαντεύεις τὶς πληγὲς ποὺ τρῶνε μου τὰ σπλάχνα;
Πουλί μου, ἐσὺ ποὺ μοῦ ῾φερνες νεράκι στὴν παλάμη
πῶς δὲ θωρεῖς ποὺ δέρνουμαι καὶ τρέμω σὰν καλάμι;
Στὴ στράτα ἐδῶ καταμεσὶς τ᾿ ἄσπρα μαλλιά μου λύνω
καὶ σοῦ σκεπάζω τῆς μορφῆς τὸ μαραμένο κρίνο.
Φιλῶ τὸ παγωμένο σου χειλάκι ποὺ σωπαίνει
κι εἶναι σὰ νὰ μοῦ θύμωσε καὶ σφαλιγμένο μένει.
Δὲ μοῦ μιλεῖς κι ἡ δόλια ἐγὼ τὸν κόρφο δές, ἀνοίγω
καὶ στὰ βυζιὰ ποὺ βύζαξες τὰ νύχια, γιέ μου μπήγω.
II
Κορώνα μου, ἀντιστύλι μου, χαρὰ τῶν γερατειῶ μου,
ἥλιε τῆς βαρυχειμωνιᾶς, λιγνοκυπάρισσό μου,
Πῶς μ᾿ ἄφησες νὰ σέρνουμαι καὶ νὰ πονῶ μονάχη
χωρὶς γουλιά, σταλιὰ νερὸ καὶ φῶς κι ἄνθο κι ἀστάχυ ;
Μὲ τὰ ματάκια σου ἔβλεπα τῆς ζωῆς κάθε λουλούδι,
μὲ τὰ χειλάκια σου ἔλεγα τ᾿ αὐγερινὸ τραγούδι.
Μὲ τὰ χεράκια σου τὰ δυό, τὰ χιλιοχαϊδεμένα,
ὅλη τη γῆς ἀγκάλιαζα κι ὅλ᾿ εἴτανε γιὰ μένα.
Νιότη ἀπ᾿ τὴ νιότη σου ἔπαιρνα κι ἀκόμη ἀχνογελοῦσα,
τὰ γερατειὰ δὲν τρόμαζα, τὸ θάνατο ἀψηφοῦσα.
Καὶ τώρα ποὺ θὰ κρατηθῶ, ποὺ θὰ σταθῶ, ποὺ θἄμπω,
ποὺ ἀπόμεινα ξερὸ δεντρὶ σὲ χιονισμένο κάμπο;
Γιέ μου, ἂν δὲ σοὖναι βολετὸ νἀρθεῖς ξανὰ σιμά μου,
πᾶρε μαζί σου ἐμένανε, γλυκειά μου συντροφιά μου.



Τι έχουμε να πούμε, για τα γεγονότα που αναφέρονται από το Γιάννη Ρίτσο στον επιτάφιο, τμήμα του οποίου παραθέσαμε πιο πάνω; Δεν χρεώνονται και στους υμνολόγους του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά; Ένας από τους σπουδαιότερους θεωρητικούς θερμούς ομοϊδεάτες του Μεταξά δεν είναι και ο μιλείχιος γεροντάκος κ. Πλεύρης που φέρεται από εσένα Πάνο, να τα λέει πολύ καλά, σχετικά με τους πρόσφυγες στην Ελλάδα; Αυτή την εικόνα που μας δίδει ο παραπάνω ποιητής μπορούμε και αξίζει να τη επαναλάβουμε, για τις δεκάδες χιλιάδες άδικο σκοτωμένους που έγιναν από τους γνωστούς θύτες που φέρουν καίρια την ευθύνη του εμφύλιου, όχι μονάχα για την περίοδο του 43-49, αλλά και για όλες τις γνωστές περιόδους του παρελθόντος.

Για να σε προλάβω φίλε Πάνο, σου δηλώνω την άγρια-αδίκαστη δολοφονία του αδελφού του πατέρα μου, τον Οκτώβριο του 1944 στο Καημακτσαλάν, ο οποίος για τριάμισι χρόνια(1919-1922), συγκυβερνήτης στο «Τελευταίο Ελληνικό Κρατιδίου του Πόντου», με άλλους 3500 συμπολεμιστές του, κατάφεραν να σώσουν τριάντα χιλιάδες γυναικόπαιδα, από τους ορκισμένους στον Κεμάλ άτακτους τσέτες(εθελοντές θανάτου) και δώδεκα χιλιάδες τακτικού στρατού, να ξεριζώσουν τους καταφυγόντες στην ογκώδη οροσειρά του Τοπ Τσαμ, με υψόμετρο 3480 μ. πλάτους 10 χιλ. και μήκος 20, έλληνες του νότιου δυτικού πόντου.

Αυτός ο ηρωικός πατριώτης γλύτωσε από τους Κεμαλικούς, για να δολοφονηθεί από συμπατριώτες του. Τα ίδια έπαθε και ο αδελφός της μάνας μου, επίσης συμπολεμιστής του προαναφερθέντος. Αυτός κατασφάχτηκε, πάλι χωρίς δίκη από αντιθέτους των Ελλήνων χριστιανών, στον εμφύλιο το Μάρτιο του 1948. Φυσικά δεν μπορώ να αποσιωπήσω τις χιλιάδες θύματα εκατέρωθεν που είχαμε από το 43, μέχρι και το πέρας του εμφύλιου, τέλη Αυγούστου του 1949. Ποιοι φταίνε, όλοι πλέον γνωρίζουμε. Υπαίτιοι είναι οι διχαστές – θύτες και πιο συγκεκριμένα τα ανδρείκελα της πολιτικής ηγεσίας μας, όλων των πολιτικών αποχρώσεων και οι πολεμόχαροι σκακιστές Τσόρτσιλ-Στάλιν. Οι απόηχοι του εμφύλιου συνεχίστηκαν μέχρι και την πτώση της χούντας των «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών».

Εδώ πρέπει να σας αναφέρω και την παρακάτω άποψη: ρώτησα σ’ έναν ταγματασφαλίτη που είχε συστρατευθεί με τους γερμανούς κατακτητές στη τριπλή κατοχή Γερμανών, Ιταλών και Βουλγάρων του 41-44, αν μετάνιωσε και μου απάντησε ευθέως: «όχι δεν μετάνιωσα. Αν οι άγγλοι μας φέρονταν έντιμα, ίσως προβληματιζόμουνα. Πιστεύω ακόμα, ότι, αν οι γερμανοί νικούσαν σ’ εκείνο το πόλεμο, η Ελλάδα θα βρισκόταν σε πολύ καλύτερη τύχη». Τα σχόλια δικά σας.

Το 1922 είχαν έρθει στην πατρίδα τους, ύστερα από 2650 χρόνια περίπου, ως πολιτικοί πρόσφυγες, βάσει του Ελληνοτουρκικού συμφώνου ειρήνης και φιλίας- ανταλλαγής που έγινε ανάμεσα στον Κεμάλ-Βενιζέλο. Σας διαβεβαιώνω ότι μόνον ανταλλαγή δεν ήταν εκείνη η βιαία μεταφορά των ελλήνων της Μικράς Ασίας. Ήταν καραμπινάτος ξεριζωμός. Οι έλληνες εκδιώχθηκαν, χωρίς να τους επιτραπεί να πάρουν τίποτε απολύτως από τα κινητά, ενώ οι τούρκοι ξεπούλησαν ακίνητα και βιος και μετέφεραν άνετα ζώα και οικοσκευές.

Όσο και αν μας τσούζει, καλό θα μας κάνει να γνωρίζουμε, ότι οι πρόσφυγες, με την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα αντιμετωπίστηκαν από ορισμένους ντόπιους, με σκληρότατο ρατσισμό. Έχουν σημειωθεί και δολοφονίες.

Ο ελληνισμός εγκατέλειψε στις αλησμόνητες πατρίδες βιός συνολικής αξίας πάνω από 1,30 τρις εκατομμύρια δραχμές και οι τούρκοι στην Ελλάδα μόλις είκοσι δις! Σ αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται τα τσιφλικάτα που οι μπέηδες μεταβίβασαν, μεταξύ άλλων, και σε παιδιά ερωμένων των μπέηδων. Για την απαλλοτρίωση αυτών των τσιφλικιών θυσίασε τη ζωή του ο ανθρωπιστής γιατρός Μάριος Αντύπας. Πρέπει δε να σημειώσω, ότι από αυτά τα είκοσι δις έφθασαν στα χέρια των δικαιούχων μόνο το είκοσι τοις εκατό, και αυτά σε χέρσες και άγονες περιοχές. Οι πηγές μου από το βιβλίο «Τα ανεξάρτητα σώματα απελευθέρωσης του Πόντου»(εννοεί τους αντάρτες) του νομομαθούς Αχιλλέα Ανθομελίδη.


[quote="breadfan"]Ο Ορθόδοξος δεν έχει δώσει σημεία ζωής εδώ και σχεδόν δύο εβδομάδες.
Οπότε θεωρώ μάλλον υπεραισιόδοξο να περιμένεις να μας δώσει άλλα σημεία, θεϊκά ή μη. :)
(Εντάξει, μπορεί ο άνθρωπος να έχει πάει διακοπές. Θα δούμε...)[/quote]

Φίλτατε Breadfan, δεν πήρα απάντηση από κανέναν ορθόδοξο, αν και το διατύπωσα δύο φορές, γιατί ο μεταφυσικός θεός παρουσιάζεται στους προφήτες μεμονωμένα και δεν παρουσιάζεται σε ομάδες πιστών και απίστων, για να αποδείξει τη παρουσία του;
Εδώ έχουμε δύο απαντήσεις που αποτελούν δύο Επικούρειες αποδείξεις, ότι δεν υπάρχει θεός.

Πρώτη απάντηση-απόδειξη: Ποτέ κανένας γήινος-θνητός δεν είδε ποτέ κανένα θεό, ως εκπρόσωπό του, για να μεταφέρει, οποιαδήποτε μήνυμα στο ποίμνιο. Αν πραγματικά συνέβαιναν παρόμοιες συναντήσεις, οι μεσάζοντες ανάμεσα στο θεό και τους πιστούς, θα έπειθαν το θεό με προσευχές, νηστείες και γονυκλισίες, να φανερωθεί σε πολυπληθείς συγκεντρωμένους. Και στη περίπτωση αυτή, μάλιστα, δεν θα χρειάζονταν να θυσιάσει το μονογενή του υιό. Άρα noukutus Deus.

Δεύτερη απάντηση-απόδειξη ανυπαρξίας θεού ή άλλων ασώματων πνευματικών οντοτήτων: Ο Θεός, όπως τον παρουσιάζουν οι Σεπτοί τους Ιερουργοί, είναι παντοδύναμος, απανταχού παρών και τα πάντα πληρών, πανάγαθος(καλών προθέσεων), ελεήμων και φιλοικτήρμων, δεν θα ανέχονταν ανακόλουθους, αρπακτικούς, σκληρούς και σκανδαλιάρηδες λειτουργούς. Θα τους μετέβαλε σε συνεπείς και αγαθούς ιεράρχες που δεν θα μας πωλούσαν φρούδες ελπίδες, για μια ονειρεμένη μεταθανάτια ζωή. Επίσης δεν θα υποβίβαζαν την υπόσταση του Θεού παρουσιάζοντάς τον μνησίκακο, θυμωσιάρη και μπακαλοδευτερά. Αυτό σημαίνει ότι δεν τον υπολήπτονται. Αντίθετα αν πραγματικά πίστευαν ότι υπήρχε, θα κάθονταν σούζα στο ένα πόδι. Ρίπτουμε ομοβροντίες στον αέρα; Όχι βέβαια…

Και μια Τρίτη εκδοχή: Εάν υπήρχε Θεός, οι πατριάρχες, αρχιεπίσκοποι και μητροπολίτες, δεν θα ήσαν αθεϊστές! Και πώς αποδεικνύεται ότι δεν πιστεύουν σε θεό; Μα το αποδεικνύουν έμπρακτα. Αυτά που ζητούν από τους πιστούς δεν τα εφαρμόζουν. Εξασφάλισαν ισόβια πατριαρχικά και μητροπολιτικά τσιφλικάτα και ζουν μέσα στη χλιδή και την ποικίλη πρόκληση, ενώ το ποίμνιο στερείται από τις χαρές της ζωής, ζει στην υποταγή, τη ταπείνωση, τη φτώχεια και στη διαρκή στέρηση.

Όποιος διαφωνεί να υποβάλει τις ενστάσεις του τώρα.

Η Αχίλλεια πτέρνα του Χριστιανισμού(Δεύτερο μέρος)

Άθρησκοι και θρησκευόμενοι. Η προσομοίωση του χριστιανισμού με ζωντανό οργανισμό που, μεταξύ των άλλων, οργάνων, διαθέτει και άκρα-πόδια, παρακαλώ, να μην ενοχλήσει ουδένα, γιατί έχω πάρει από τον μυθικό-ηρωικό Αχιλλέα συγγραφική άδεια. Δεν αναφέρομαι στη καρδιά, η οποία είναι πιο ευαίσθητη από τα πόδια, δεδομένου, ότι αυτή προστατεύεται από το Ελληνικό Σύνταγμα, καθώς και ολόκληρος ο Όργανο Χριστιανισμός. Έτσι για να προλάβουμε, όποια παρεξήγηση από άθρησκους και θρησκευόμενους.

Στους άθρησκους πρέπει να συμπεριλάβουμε και την θρησκευτική-πολιτική ηγεσία μας, γιατί αυτοί είναι συνειδησιακά άθεοι και άθρησκοι μαζί. Το αποδεικνύουν οι ανακολουθίες τους, στο λόγο και τη πράξη, και τα ποικίλα σκάνδαλα που διαπράττουν διαχρονικά, περιβεβλημένοι με το απυρόβλητο και την ατιμωρησία.

Θύτες και τα θύματα. Θρησκευόμενοι είναι τα ποίμνια και οι κομματικοποιημένοι του Εκλογικού Σώματος. Έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε στις δύο βασικές κατηγορίες συμπολιτών μας, τους θύτες και τα θύματα.
Θύτες είναι οι δύο προαναφερθείσες ηγεσίες. Θύματα, οι πιστοί των ποιμνίων και
αφοσιωμένοι κομματικά του Εκλογικού Σώματος. Δύο φορές θύματα αποτελούν εκείνοι που δεν πιστεύουν και στις δύο ηγεσίες.
Οι τελευταίοι, δυστυχώς, χωρίζονται: α) στους αφυπνισμένους, αλλά αδιάφορους-αδρανείς που χορεύουν στις μουσικές επιταγές των εξουσιαστών θυτών, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, β) μια κατηγορία από αυτούς που τολμούν, να αρθρώσουν λόγο αντιπολιτευτικό και καταγγέλλουν τις όποιες παραβατικότητες, εξαπατήσεις, εκμεταλλεύσεις και αδικοπραξίες των δύο εξουσιαστών-θυτών, σε βάρος των μονίμων θυμάτων και γ) διακρίνουμε δύο υποκατηγορίες, γ1) αυτούς που αντιδρούν ενεργητικά, οργανώνοντας και ένοπλες αντί εξουσιαστικές οργανώσεις, όπως οι διάφορες σέκτες που φθάνουν μέχρι και τις εκτελέσεις-δολοφονίες, με θύματα, τις περισσότερες φορές όχι υπαίτιους συμφορών, και γ2) αυτούς που οργανώνουν συμμορίες και θέτουν σε κίνδυνο περιουσίες και ζωές αθώων και ανύποπτων συμπολιτών μας και τους καθιστούν δύο φορές θύματα. Συνεχίζεται-Giovanni

Δικομματισμός και η διαλυμένη αριστερά. Οι θύτες πολιτικοί, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, υπόσχονται ανάπτυξη, απασχόληση, βελτίωση των όρων ζωής, δικαιότερο σύστημα ανακατανομής του εθνικού προϊόντος, καλύτερη παιδεία, άριστη υγεία, αξιοκρατία στις προσλήψεις και γενικά παραδεισοποιούν το αύριο, το μέλλον. Και, για να τα υλοποιήσουν, δήθεν, όλα αυτά, απαιτούν από το εκλογικό σώμα πολιτική αυτοδυναμία.

Έτσι μας επέβαλαν το δικομματισμό και μας δουλεύουν αμετανοήτως ες αεί. Πρωταγωνιστές στο δικομματικό πανηγύρι είναι, πρώτον, οι συντηρητές του παλαιού καπιταλισμού(μοναρχία, φεουδαρχία, τυραννία-στρατοκρατία), και, δεύτερον, ο σύγχρονος καπιταλισμός της αστικής τάξης που ξεκινά από τις αριστερές παρυφές της δεξιάς και φθάνει μέχρι τις δεξιές γειτνιάσεις της αριστεράς.
Ο κύριος εκφραστής αυτού του χώρου είναι ο εκσυγχρονισμένος σοσιαλισμός του Σημίτη-Παπανδρέου.

Οι δύο αυτοί μονομάχοι εναλλάσσονται στη διαχείριση της εξουσίας και αποτελούν τους φύλακες-εγγυητές του άγριου εκμεταλλευτικού συστήματος, σε βάρος του 95% που απολαμβάνει το 20% του διεθνούς πλούτου, και υπέρ της οικονομικής-κοινωνικής ολιγαρχίας του 5% που απολαμβάνουν το 80% του πλούτου του πλανήτη γη.

Πώς κερδίζεται το εισιτήριο για τον επουράνιο Πατέρα. Από την άλλη μεριά, οι θύτες της θρησκευτικής ηγεσίας, οι πλουμιστοί, τάζουν τον επουράνιο παράδεισο που είναι αιώνιος, και, για να τον εξασφαλίσεις, ισχυρίζονται, ότι αξίζει τον κόπο, να απαρνηθείς την, μικρής διάρκειας, αλλά και τυραννισμένη επίγεια ζωή, με τη διαδικασία που προτείνει ο Πρωτοπρ. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης, καθηγητής πανεπιστημίου, στο βιβλίο του Πατερική Θεολογία, το οποίο προλογίζει ο πρωτοπρ. Γεώργιος Δ, Μεταλληνός, επίσης καθηγητής πανεπ. Αθηνών και επιμελείται-σχολιάζει ο μοναχός Δαμασκηνός Αγιορείτης.

Συνοπτικά η διαδικασία περιλαμβάνει τη κατάρριψη δύο βασικών στόχων.
Πρώτος στόχος ο εξαγνισμός της «Αθάνατης» ψυχής που μολύνθηκε από το αμαρτωλό υλικό σώμα μας, που ήταν και στόχος των ιερουργών του Ορφισμού, και εφ’ όσον επιτευχθεί αυτός ο στόχος, αυτόματα επιτυγχάνουμε το κορυφαίο στόχο της Νεκρανάστασης, αναμένοντας(οι αθάνατες ψυχές) με λαχτάρα στον προθάλαμο του παραδείσου και κρατώντας υπό μάλης, από ένα σάκο-δοχείο, με όλα τα στοιχεία του υλικού σώματός τους, για να περιβληθούν ακριβώς το ίδιο σώμα που είχαν πριν από την αναχώρησή τους από αυτό! Όλα τα υπεσχημένα θα πραγματοποιηθούν; Και σαφώς θα συμβούν, το επιβεβαιώνουν και οι άγιες γραφές-άγιοι πατέρες! Η νεκρανάσταση των δικαιούχων, όσων τήρησαν τη δοκιμασία της σωτηρίας, θα γίνει, γιατί διακαώς το επιθύμησαν, πίστεψαν και δοκιμάστηκαν οι πιστοί του ποιμνίου! Η Πίστη σώζει και μετακινεί και βουνά! Οι ψυχές θα παραλάβουν το σώμα τους εις οίαν κατάσταση το παρέδωσαν στον Αρχάγγελος Μιχαήλ. Η Ορθοδοξία μας δεν παίζεται! Τι λέτε;

Των στόχων αυτών πρέπει να προηγηθεί μια αυστηρά μυστηριακή διαδικασία, επίμονης νηστείας, σπαραξικάρδιας ταπείνωσης-μεταμέλειας, αφοσιωμένης πίστης στο Τριαδικό Θεό, ειλικρινούς προσευχής, συμμετοχές σε κατανυκτικές και ολονύκτιες δεήσεις, δοξολογίες, προσκυνήματα και προσπάθειες θεώσεων, για να σου δοθεί η θεία χάρις, να σχηματίσεις και μια ιδέα περί του Υπερβατού Παντοκράτορα.

Κοινός παρονομαστής και των δύο θυτών, εκφραστών της πολιτικής και θρησκευτικής εξουσίας, είναι οι υποσχέσεις, χωρίς κανένα αντίκρισμα. Πάντα θα έχεις να λάβεις «κοπανιστό αέρα», από μεν τους πολιτικούς, στη κάθε επόμενη ανάληψη εξουσίας, από τους δε λειτουργούς του Τριαδικού Υψίστου στην αναμενόμενη Δεύτερη Παρουσία του Χριστού που αναμένεται και θα έλθει αιφνιδιαστικά. Και θα κρίνει ζώντας και νεκρούς, του οποίου η βασιλεία δεν θα έχει τέλος. Του Κυρίου δεηθώμεν! Συνεχίζεται.Giovanni.



[quote="batcic"]Επικουρίδης for president!
:text-+1:[/quote]

[quote="patroklos"][quote="Επικουρίδης"] Όποιος διαφωνεί να υποβάλει τις ενστάσεις του τώρα.
Αυτοί που διαφώνησαν μας έσφαξαν φίλτατε
χριστιανοί με κρατικά ρωμαικά σπαθιά
και χαθήκαμε στον λαβύρινθο
των αποσπασμάτων, σπαραγμάτων
και φιλοσοφικής αναπαράστασης

όμως η αλήθεια στην ανθρώπινη φύση δεν κρύβεται
και μπορεί να έχει άλλα ονόματα
και να ειναι ένα διεθνες διαπολιτισμικό potpouri εννοιών
το μήνυμα του δασκάλου είναι γραμμένο στο dna[/quote]


[quote="Λοξίας"][quote="Επικουρίδης"]
Όποιος διαφωνεί να υποβάλει τις ενστάσεις του τώρα.[/quote]Αγαπητέ μου Επικουρίδη, ο Επίκουρος απευθυνόταν σε ελεύθερους-νοήμονες ανθρώπους .......................αλλά έχω μία ένσταση.

Οι δύο Επικούρειες "αποδείξεις" που επικαλείσαι, έχουν ήδη αποκρουσθεί από τους θεολόγους (χριστιανούς εν προκειμένω) με μία καλή -ομολογουμένως- κωλοτούμπα.
[quote]"Ο θεός έδωσε πλήρη ελευθερία στον άνθρωπο και δεν παρεμβαίνει στις επιλογές του, όποιες και αν είναι αυτές. Θα τον κρίνει όμως όταν έλθει η ώρα". .............................

Ένας πιστός, τον εξορκισμό που έλαβε χώρα στην τάδε εκκλησία τον εξηγεί ως απόδειξη ύπαρξης θεού (του τον έχουν εξηγήσει δηλαδή). Δεν μπορεί όμως να εξηγήσει καθόλου την ύπαρξη αλεξικεραύνων στην ίδια εκκλησία!
Πάμπολλα τα συναφή παραδείγματα[/quote].


[quote="Comte de Toulouse"]Η απάντησή μου στην "ελεύθερη βούληση του ανθρώπου" είναι ίδια με το "Τα λεφτά σου ή την ζωή σου" που λέει ο κλέφτης.
Φυσικά είσαι ελεύθερος να διαλέξεις ή να δώσεις το πορτοφόλι ή να σε πυροβολήσει (και να σου πάρει και το πορτοφόλι).[/quote]

Αγαπημένοι μου φίλοι:
Προς Batcic, παρά το γεγονός ότι παρουσιάζεις βαρύγδουπο αυτοβιογραφικό και στα κείμενά σου διακρίνω σοβαρότητα και αρθρώνεις λόγο ευχερή και πειστικό, δεν αντιλήφθηκα γιατί αντέδρασες περιπαικτικά στο «….. τώρα». Πάντως, σε πληροφορώ, ότι πρόεδρος και γενικός διευθύνων σύμβουλος υπήρξα, για επτά χρόνια στη συνεταιριστική ΑΕΒΕ, με πωλήσεις 20 εκατομμύρια δραχμές ημερησίως, ισχυρής αγοραστικής αξίας, κατά τη περίοδο 1975-1882.

Πέρα από αυτό, οι πρόγονοί μου αντιστάθηκαν και ενάντια των γενοκτόνων ισλαμιστών-κεμαλιστών(1919-1922), αλλά και εδώ στην Ελλάδα κατά των Γερμανό-ιταλό-βουλγάρων και της άγγλο-αμερικανοκρατίας(1941-1949).
Στο στρατό το 1956 στη Κόρινθο, ως υποψήφιος ΥΕΑ, μου απέσπασαν υπεύθυνη δήλωση αποκήρυξης του ΚΚΕ, την οποία διάβασαν στον ιερό ναό του Αγίου Νικολάου στο χωριό μου που βρίσκεται στα νοτιοδυτικά πόδια του Ολύμπου.
Το 1942 οι ιταλοί κατακτητές, τραυμάτισαν θανάσιμα τον δεκαεξάχρονο αδελφό μου, γιατί διαμαρτυρήθηκε που πυροβόλησαν ζεμένο βόδι μας ενώ όργωνε.
Το 1947 οι αντάρτες δολοφόνησαν δύο κοντινούς συγγενείς συγχωριανούς μου, ως δεξιούς και το ίδιο έτος δολοφονήθηκε ένας εντεκάχρονος παιδικός μου φίλος, γιατί κάποιοι μάυδες τον εξέλαβαν, δήθεν αντάρτη, και στοιχημάτισαν μεταξύ τους ποιος, θα τον πετύχει. Και σταματώ με την αφεντιά μου που κινδύνεψε να τιναχτεί στον αέρα από νάρκη το 48, γιατί κάποιος «οικογενειακός μας φίλος» μάυ επέμενε να του γεμίσω το παγούρι με νερό, σε πηγή που ήταν το ναρκοπέδιο.
Και όλα αυτά, σε ολόκληρη τη χώρα μας, των οποίων ο αριθμός δεν τελειώνει, μας δίνει το δικαίωμα, να απαιτούμε εδώ και τώρα τη δικαίωση και την αποκατάσταση αυτών που τα υπέστησαν. Και σ’ όλα αυτά, γνωρίζω, ότι εκτός των πολιτικών έχουν το 90% οι θρησκευτικοί άνδρες, του Ελληνοχριστιανισμού. Σας θυμίζω, ότι πολλοί άγιοι των μητροπόλεων κατέδιδαν στους κατακτητές και στις εθνικές κυβερνήσεις 45-49 των αγγλόφιλων Βασιλιάδων Γεωργίου-Παύλου, δημοκρατικούς πολίτες ως κομμουνιστές, με γνωστές, σ’ όλους, συνέπειες.

Φίλε Patroklos, έλα παππού να σου δείξω τα αμπελοχώραφά σου! Έγιναν τρομερά πράγματα. Ακόμα και η εσπευσμένη μεταφορά του Ζαχαριάδη με αγγλικό αεροπλάνο από το Παρίσι στην Αθήνα που δικαίωσε, όλες τις απαράδεκτες εκείνες συνθήκες Λιβάνου, Καζέρτας, Βάρκιζας και κήρυξε την έναρξη του εμφύλιου, ύστερα από δέκα έξι μήνες (και αφού διαλύθηκαν οι εαμικές αριστερές οργανώσεις) μονόπλευρη δίωξη των δημοκρατικών πολιτών που διαφώνησαν με τους «ιερούς πατριωτικούς σκοπούς της δεξιάς», με πρωταγωνιστές, στις διώξεις αγωνιστών, τους συνεργάτες των γερμανών! Αυτά και άλλα πολλά.

Φίλε Λοξία, έχεις κάποια δίκαια, αλλά στη δήλωσή σου, ότι από χριστιανούς θεολόγους, καταρρίφθηκε η κοσμοαντίληψη του Επίκουρου, δεν μπορεί να ευσταθήσει, δεδομένου ότι, οι γνώσεις και οι αξίες που διετύπωσε ο φιλόσοφος αυτός, είναι διαχρονικός, παρά το γεγονός ότι βρέθηκε, κάτω από συνεχή και αδιάλειπτα καταιγιστικά πυρά του χριστιανισμού.

Η κωλοτούμπα-κλύσμα που μηχανεύτηκαν οι αρχιερείς πλουμιστοί, σχετικά με το μόνιμο επιχείρημα της «απόλυτης ελευθερίας», δήθεν που έδωσε ο θεός στον άνθρωπο, από τη μια μεριά, και, από την άλλη με την απειλή, ότι μια ημέρα, «θα κριθούν ζώντες και νεκροί», έπαψαν να επηρεάζουν τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων.
Γιατί τα σκάνδαλα που διαπράττουν οι ιερείς διδάσκαλοι και οι εταίροι τους πολιτικοί, αφυπνίζουν και απομακρύνουν τη νέα γενιά, τουλάχιστον, των οποίων τα όποια όνειρα, για επαγγελματική αποκατάσταση έχουν αποδημήσει εις Κύριον και καταπατούνται προκλητικά και αναίσχυντα.

Φίλτατε, Comte de Toulouse, συμφωνώ με το δίλημμα που έθεσες, όπως αναφέρεται στο πρόθεμα. Τέτοια παγίδα και μεγαλύτερη αποτελεί και η βόμβα παγίδα του αποστόλου των εθνών Παύλου που αφεντικά και δούλους τους ονόμασε δούλους του Θεού του μεγίστου κοινού Πατρός. Οπότε οι γήινοι δούλοι των αφεντάδων-εργοδηγών δουλεύουν με πίστη, αφοσίωση και αγόγγυστα, για τους εξομοιωμένους δούλους(αφεντικά) του θεού.

Και από πού δεν μπάζει πλέον ο χριστιανισμός, όπως λέει και ο φίλτατός μου breadfan. Όλα αυτά κατάντησαν για τη νέα γενιά αφόρητα. Απαιτούν να προσεχθούν και τα γήινα προβλήματά τους. Νομίζω ότι οι δύο εταίροι πολιτική και θρησκευτική εξουσία, περνούν τη μεγαλύτερη κρίση.



[quote="The Humble Programmer"]

Η απληστία, η φιλοχρηματία, οι εκτρώσεις και τα κοινά εγκλήματα είναι μερικά από τα 8 σύγχρονα θανάσιμα αμαρτήματα, σύμφωνα με το Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, ο οποίος στο κυριακάτικο κήρυγμά του (01/08) αναφέρθηκε στην κρίση της κοινωνίας, η οποία, όπως είπε «δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και ηθική».

«Η κρίση δεν είναι οικονομική μόνον αλλά είναι, όντως, σε όλες τις διαστάσεις της ηθική, γιατί και η κλοπή των χρημάτων, όταν έγινε, όπως έγινε, εάν έγινε… έγινε γιατί υπήρχε κρίση ηθική», είπε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης και άρχισε να απαριθμεί και να ερμηνεύει τα γνωρίσματα της εποχής..

1. Εύκολος πλουτισμός

«Το έχετε ακούσει, τον ζείτε, μπορεί να υποκείμεθα και μερικοί από εμάς σε αυτόν τον πειρασμό».

2. Απληστία

3. Ευδαιμονισμός, καλοπέραση

«Ταξίδια, διακοπές, διασκεδάσεις, γλέντια, ποτά, έξοδα, δάνεια από την τράπεζα για διακοπές, δάνεια διακοπών. Το 2005 είπα σε κήρυγμα, στον Άγιο Δημήτριο, μην παίρνετε δάνεια από τις τράπεζες, θα σας βγουν ξινά. Όπως και βγήκαν και πολλοί από εσάς έχασαν τα σπίτια τους».

4. Φιλοχρηματία..

..η αγάπη αποκτήσεως περισσοτέρων χρημάτων πάνω στην οποία άνθισε ο συνδικαλισμός των εργαζομένων.

«Όλοι είμαστε εργαζόμενοι και όλοι αγαπούμε και τιμάμε τους εργαζομένους. Αλλά σε όλα τα επαγγέλματα και σε όλες τις τάξεις της πατρίδας μας, ο επαγγελματισμός αυτών που ασκούν τον συνδικαλισμό οδήγησε στη διαρκή επιδίωξη για αύξηση των εσόδων εις βάρος της αντοχής του Κράτους που ξεκίνησε έναν “δρόμο” αλλά δεν άντεξε να τον βγάλει εις πέρας. Αυτή είναι η αλήθεια».

5. Σαρκολατρεία και φιληδονία

«Την σαρκολατεία την ξέρετε που οδηγεί στην φιληδονία, την πορνεία και την μοιχεία που είναι τόσο πολύ διαδεδομένα».

6. Εκτρώσεις

«Δεν ξέρουμε τι κάνουν στις άλλες χώρες τις Ευρωπαϊκές. Εμείς κοιτάμε τι γίνεται εδώ, στα ανατολικά, τι γίνεται στα βορειοδυτικά, τι γίνεται στα βόρεια με την αύξηση του πληθυσμού. Πέρα του ότι όταν μια ύπαρξη πάρει μιας ώρας πραγματική ζωή μπορεί να γίνει άνθρωπος.

Όπως ο σπόρος που βγάζει δέκα στάχυα. Μέσα σε ένα χρόνο υπολογίζεται ότι οι εκτρώσεις στην Ελλάδα φτάνουν τις 150000. Βάλτε 10 χρόνια επί 150 χιλιάδες χάσαμε ενάμισι εκατομμύριο πληθυσμό.

Αυτό είναι κρίμα, έγκλημα έναντι του Θεού, έναντι της Πατρίδος, έναντι της Κοινωνίας, έναντι του εαυτού μας. Ψυχρή δολοφονία ανθρωπίνων υπάρξεων».

7. Κοινά εγκλήματα

«Τα κοινά εγκλήματα κλοπών, δολοφονιών, αρπαγών, τραυματισμών, ψευδορκίας, συκοφαντιών κλπ».

8. Η εις βάρος της Πατρίδος μας προδοσία

«Θα έλεγα ότι στο τέλος και μην με παρεξηγήσετε αλλά από αγάπη για την Πατρίδα μας, για την Ελλάδα μας, για την Μακεδονία μας, για την Θράκη μας, για το Αιγαίο μας που θα λέω και θα αναφέρω συνεχώς, για την Κύπρο μας, που είναι μια ελεύθερη χώρα αλλά είναι ελληνική γη, σας παρακαλώ αδελφοί μου, δεν είναι σωστό σε αυτές τις επτά κατηγορίες να προσθέσουμε και άλλη μια (;) και να λέμε ότι ανήκουν οι άνθρωποι που δεν αγαπούν την Ελλάδα και την προδίδουν και λένε, “ας γίνει ό,τι θέλει εδώ και ας έρθουν και οι Σκοπιανοί και ας έρθουν και οι Τούρκοι και ας έρθουν και οι Ευρωπαίοι και ας έρθουν και άλλοι και γαία πυρί μειχθήτω".

Λένε μερικοί και τα γράφουν. Γράφουν φοβερά πράγματα. Και εναντίον ημών. Και όσο και αν είμεθα λίγοι που ομιλούμε για την πατρίδα, για την Ελλάδα, για τον πολιτισμό μας, για την ιστορία μας, γι’ αυτό το έθνος το μεγάλο το Ελληνικό, που έχει χιλιάδες χρόνια ιστορία, δεν υπάρχει άλλος λαός στην βαλκανική με τέτοια ιστορία. Και το προδίδουμε; Ε, αυτό είναι σατανοπληξία. Είναι σατανοπληξία να απορρίπτεις το γένος του», κατέληξε.[/quote]

Για να κρίνουμε το «ποιμαντορικό έργο» ενός λειτουργού του Υψίστου και μάλιστα, όταν αυτός βρίσκεται στις κορυφές του ορθόδοξου χριστιανικού ιερατείου(Ιερά Σύνοδο), τότε, δεν έχουμε τίποτ’ άλλο, να πράξουμε, παρά να αντιπαραθέσουμε, το δικό του σπερματικό λόγο, σε μηνύματα, όπως το εν λόγω ανωτέρω Κυριακάτικο κήρυγμα του Ανθίμου(«πολλά τα έτη του»), σε σχέσει με τις επιδιώξεις της Ιεράς Συνόδου και τους σκοπούς που επιδιώκουν, όσον αφορά την υποταγή, τον έλεγχο και την εκμετάλλευση των πιστών, των μελών του ποιμνίου.
Εκ πρώτης όψεως, από πλευράς ποιμένα-ποιμνίου, η θεματική επιλογή του μητροπολίτη Ανθίμου βρίσκεται σε πλήρη αρμονική αντιστοιχία προς τους σκοπούς και τις επιδιώξεις της Αγίας Ιεράς Συνόδου που αποσκοπεί στη συνέχιση του υπνωτισμού του πιστών. Μια χαρά τα πηγαίνει ο στρατηγός – μητροπολίτης της Θεσσαλονίκης Άνθιμος.

Στην οπτική, όμως, θεώρηση αυτών που δεν μπορούμε, ν’ αποδεχθούμε την γνησιότητα και ωφελιμότητα των προϊόντων σωτηριολογίας που προωθεί, με τεράστιο κόστος, σε βάρος των χριστιανών, και, πανεύκολο πλουτισμό υπέρ των ιδίων, την αθανασία της ψυχής, την ανάσταση νεκρών και τo τρίτο και πιο σκάρτο προϊόν της ουράνιας βασιλείας, δημιουργούνται εναντιώσεις στις νουθεσίες του Ανθίμου, τις οποίες σημειώνω, όσο απλά, αυτό μπορεί να γίνει:
1. Ο σεπτός μας ιεράρχης ρίχνει κεραυνούς στους συνδικαλιστές, γιατί ισχυρίζεται ότι με τη φιλοχρηματία τους(ένα φοβερό από τα οκτώ αμαρτήματα που επισείει) πιέζουν κράτος και τους φουκαράδες επενδυτές-καπιταλιστές, να εξαντλούνται οικονομικά και να οδηγούνται σε κρίσεις. Πόσο αχόρταγοι είναι αυτοί οι συνδικαλιστές, ως εκπρόσωποι των εργαζομένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα!! Ντροπή τους…
2. Φίλοι μου, γιατί εξανίστασθε και μαλλιοτραβιέστε; Τι μας είπε ο άνθρωπός του Θεού; Ό,τι μας ζητά και ο αρχαιότερος προϊστάμενός του Απόστολος των Εθνών Παύλος. «Αδελφοί μην καταπιέζετε με παράλογες διεκδικήσεις, πλέον, τους εργοδότες σας, γιατί και αυτοί, όπως και εσείς, είναι δούλοι του ενός και μοναδικού πατέρα, όλων μας, Θεού. Με τη θυσία του Χριστού, υιού Θεού, όλοι είμαστε δούλοι του Θεού. Παύετε να είστε δούλοι της εργοδοσίας σας. Ανεβάστε τη παραγωγικότητα και την αποδοτικότητά σας, γιατί έτσι το επιτάσσει ο εν τοις ουρανοίς Αφέντης των πάντων, πτωχών και πλουσίων». Γιατί λέτε οι Ρωμαίοι προστάτευαν τον μεταλλαγμένο διώκτη Σαούλ σε υπερασπιστή των χριστιανών; Αυτός δεν κατάργησε τα κοινόβια των πρώτων χριστιανών της κοινοκτημοσύνης, των κοινών ταμείων και κοινών κινητών και ακινήτων περιουσιών; Ήθελες να γίνεις χριστιανός έπρεπε, μεταξύ άλλων υποχρεώσεων, να θέσεις στη διάθεση της εκκλησίας, ότι είχες και δεν είχες. Επίσης δεν προστάτευσε, επαναφέροντας την ιδιοκτησία; Το χριστιανικό κίνημα, από μέγας επικίνδυνος του οικονομικού και εξουσιαστικού κατεστημένου της επικυρίαρχης Ρώμης, γίνεται πρώτος και καλλίτερος προστάτης και υποστηρικτής της.
3. Από πότε ο χριστιανισμός ιδρώνει και ενδιαφέρεται, για τον αφελληνισμό και την ακεραιότητα της πατρίδας μας, αφού ιστορικά γεγονότα αποδεικνύουν το αντίθετο; Το μόνο που τους νοιάζει είναι η επικυριαρχία του δόγματός τους και τίποτε άλλο! α) Γεννάδιος με τους 70.000 καλογέρους του στο δίλημμα η ένωση με τη δυτική εκκλησία ή υποταγή στο Σουλτάνο προτίμησε το σύνθημα: «είναι θέλημα θεού η πόλη να τουρκέψει», ενώ είχε τη δυνατότητα με εβδομήντα χιλιάδες πιστούς μαχητές του θεού να μην επιλέξει ούτε το ένα, ούτε το άλλο. β) Για τετρακόσια χρόνια οι πατριάρχες στηρίζουν-συντηρούν την εξουσία των σουλτάνων απαγορεύοντας κάθε επαναστατική σκέψη. Μάλιστα διαθέτουν και ειδικά σωφρονιστήρια, για τους αμετανόητους και τολμηρούς κινηματίες-μαχητές που επιμένουν για την απελευθέρωση των ελλήνων. Επιμένουν οι άγιοι πατέρες ότι η εξουσία του πολυχρονεμένου πατισάχ είναι άνωθεν δοσμένη. Από την άλλη μεριά οι κοτσαμπάσηδες ωρύονται: «Καθίστε φρόνημα θα μας σφάξει ο αγάς». γ) Ο σεπτός ιεράρχης της μητρόπολης Ιωαννίνων Σπυρίδων προτρέπει και ενθαρύνει τον υποστράτηγο Τσολάκογλου να καπελώσει τους προϊσταμένους του και να συνθηκολογήσει με τους εισβολείς Γερμανούς και Ιταλούς. δ) Οι Αγιορείτες, εκτός των Εσφυγμενιτών, προδίδουν τον Εμμανουήλ Παππά το 1821 και ετοιμάζουν τη παράδοσή του στον Τούρκο στρατιωτικό διοικητή της Θεσσαλονίκης, αλλά τον φυγαδεύει ο ηγούμενος της Μονής. ε) Οι ίδιοι το 1941 υποδέχονται τους γερμανούς στη Θεσσαλονίκη με τον Σπυρίδωνα και δηλώνουν την υπακοή τους. στ΄) Ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός ορκίζει τον αυτό ορκισμένο, προηγουμένως, Τσολάκογλου, ως πρωθυπουργό της δωσίλογης κατοχικής Κυβέρνησης, τον οποίο είχε αρνηθεί, προς τιμήν ο Χρύσανθος Τραπεζούντος που ήταν αφοσιωμένος στον εξόριστο βασιλέα που εγκαταλείποντας τον ελληνικό λαό είχε καταφύγει στο Κάιρο. ζ΄) Για τον χριστιανισμό, ανάμεσα σ’ αυτόν και τον ελληνισμό, αναλώσιμος είναι ο ελληνισμός. Ο Κολοκοτρώνης και οι άλλοι οπλαρχηγοί αφορίστηκαν από το Γρηγόριο τον Ε΄, με ειδικό φιρμάνι, στο οποίο καλούντο όλες οι μητροπόλεις να συνεργασθούν με τις τοπικές τούρκικες αρχές, καταδίδοντας τους όποιους επαναστάτες. Και αφού επεκράτησε η επανάσταση, οι καλοί μας ιεροποιμένες άρχισαν, να ετοιμάζουν το κτίσιμο της Νέας Ελλάδας των Ελλήνων Χριστιανών και το πέτυχαν 100%, χάριν της υψηλής σοφιστικής τέχνης του Ιερατείου και την ευπιστία των σιωπηλών αμνών που πιστεύουν σε ανύπαρκτα μεταφυσικά προϊόντα.
Νομίζω ότι, είναι υπεύθυνη η πολιτική μας ηγεσία που, με τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος, δεν καταργεί-ανακαλεί το τρίτο ψήφισμα-άρθρο, με το οποίο διαιωνίζεται το καπέλωμα των ελλήνων πολιτών και μένουν όμηροι σε μεταφυσικές άσκοπες αθλιότητες. Πώς στην ευχή θα μπορέσει ο σύγχρονος νεοέλληνας να αντιπαλαίσει, σε μια ασύνορη αγορά με ανταγωνιστές που υπερισχύουν, έναντι αντιπάλων που νοιάζονται πρωτίστως, για τη κατάκτηση της ουράνιας βασιλείας, χάριν της οποίας δέχονται ραπίσματα όχι μόνο στα δύο μάγουλα, αλλά σ’ ολόκληρο το ψυχοπνευματικό και υλικό σώμα;

[quote="αμόρφωτη γκόμενα[/quote] …………………..
Η πιο στρατηγική επιλογή για κάποιον που σίγουρα θα μείνει αγάμητος σε όλη του τη ζωή, είναι να ανελιχθεί στην ιεραρχία του παπαδαριού. Και όπως οι μεμψίμοιροι στην αγορά εργασίας θα γίνουν κομουνιστές, έτσι οι άντρες με προβληματική στύση θα φορέσουν ράσο. .[/quote]
Καλή μας αμόρφωτη γκόμενα, ή έχεις πράγματι άγνοια στα πραγματικά ιστορικά γεγονότα, σχετικά με τους θύτες του διαίρει και βασίλευε, οπότε καλώς αυτοχαρακτηρίζεσαι αμόρφωτη ή έχεις αφήσει το μυαλό σου έρμαιο στη δεξιά προπαγάνδα που κατεδίωξε, κακοποίησε, φυλάκισε, εκτέλεσε, αφανίζοντας τους έλληνες που δεν πίστευαν στους ψευδό- παραδείσους του παλαιού και σύγχρονου καπιταλισμού.
Και εξηγούμαι. Προς τι ο συγκριτικός παραλληλισμός των κομουνιστών που, κατά την άποψή σου, μεμψιμοιρούν, όταν βρίσκονται στην αγορά εργασίας, προς τους ρασοφόρους που προέρχονται από τους στερούμενους στύσης; Και για να προλάβω αυθαίρετα συμπεράσματα, σου δηλώνω ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου κομουνιστή, ενώ θα επιθυμούσα να ήμουνα. Διότι ο θεωρητικός κομουνιστής είναι άνθρωπος με βαθειά κοινωνικά πιστεύω. Μοιράζεται και την μπουκιά του. Οι πρώτοι χριστιανοί ζούσαν σε κοινόβια, στα οποία πρόσφεραν στην εκκλησία, ό,τι είχαν και δεν είχαν, εργάζονταν αγογγύστως και έπαιρναν ότι είχαν απόλυτη ανάγκη. Αυτή τη κοινοβιακή σύζευξη των πιστών ανέτρεψε ο απόστολος Παύλος και επανέφερε το θεσμό της ιδιοκτησίας. Πηγή: Γιάννης Κορδάτος(Παυλιανισμός- Ιησούς Χριστός και ο Χριστιανισμός).
Θαυμάζω τους κομουνιστές τύπου Ν. Μπελογιάννη. Απεχθάνομαι τύπους Ν. Ζαχαριάδη και όλους εκείνους που έκαναν λαθεμένη, μέχρι και προδοτική διαχείριση της εξουσίας και που νοιάστηκαν στα κελεύσματα των ηγετών της ιδεολογικής τους πατρίδας και δυστυχώς δεν ενήργησαν, σύμφωνα με τα συμφέροντα της φυσικής τους πατρίδας.
Φίλε μου εγώ γεύθηκα τα αγαθά της λαϊκής κυριαρχίας στη περίοδο της κατοχής, όπου ανήκοντας στα αετόπουλα, παρατήρησα, ότι μικροί μεγάλοι, απαλλαγήκαμε από το χωροφύλακα και άλλα κρατικά όργανα της κεντρικής εξουσίας, πρώτη φορά νοιώσαμε εντελώς ελεύθεροι, δεν μας κάψανε καπνά, δεν παραδώσαμε το 15% της σοδιάς στις υπηρεσίες των δωσίλογων κυβερνήσεων Τσολάκογλου, Λογοθετόπουλου και Ράλλη. Καταργήθηκαν, ως δια μαγείας η κλοπή και όποιες παραβατικότητες. Όλα λύνονταν με χαμόγελο, μέσα από τις τοπικές οργανώσεις της αποκεντρωμένης αυτοδιοίκησης, της Λαϊκής κυριαρχίας.
Οι θεσμοί της αυτοκριτικής και των λαϊκών τοπικών δικαστηρίων, με δικαστές από τους ίδιους τους, λειτούργησαν άψογα. Στη περίοδο εκείνη χάθηκαν συμπολίτες μας, εντελώς αδικαιολόγητα πολλές φορές, γιατί επέμεναν να υπηρετούν τις κατοχικές δυνάμεις(Συγκέντρωση τροφίμων κλπ). Αντί εκτελέσεων, έπρεπε να τους έδιναν την ευκαιρία μεταμέλειας, κρατώντας τους σε περιορισμό, για λίγο χρόνο.
Θυμάμαι, ύδρευση, καθαριότητα, διαμόρφωση πλατειών, δρόμων, καταπολεμήθηκαν τεράστια σμήνη ακριδών, όλα αυτά γίνονταν με προσωπική εθελοντική εργασία των συγχωριανών. Οργανώθηκαν σχολεία, αθλοπαιδιές, χοροδιδασκαλεία, θέατρα σχολικά και της νεολαίας της ΕΠΟΝ, για πρώτη φορά. Ακόμα και οι κατώτατοι κληρικοί συμμετείχαν στην επαναστατική μεταμόρφωση της μοναρχικής εξουσίας σε Αυτοδιοικητική Λαϊκή Κυριαρχία. Στο λαϊκό εκείνο κίνημα συμμετείχαν ενεργά και δύο μητροπολίτες, ο Ιωακείμ της Κοζάνης και ο Αναστάσιος στο Πύργο Ηλείας. Και οι δύο τιμωρήθηκαν το 1945, από την Ιερά Σύνοδο, αμέσως μετά την απελευθέρωση της χώρας, από τη τριπλή κατοχή. Δεν αποκλείεται να συμμετείχαν και άλλοι υψηλόβαθμοι ιεράρχες στους απελευθερωτικούς αγώνες 1941-45. Αλλά κάτι τέτοιο αποτελεί εξαίρεση του κανόνα. Γιατί οι πλουμιστοί πάνε πακέτο με τους έχοντες και κατέχοντες.

Λυπάμαι, αλλά αδυνατώ να διακρίνω, έστω και ένα κοινωνικά χρήσιμο ρόλο σε κάθε είδους θρησκευτικής λατρείας. Και εξηγούμαι:
1. Όλες οι θρησκείες, ανά τον ντουνιά, είναι κατασκευάσματα και επινοήσεις ανθρώπων που βρίσκονταν και προέρχονταν από τον εξουσιαστικό χώρο.
2. Απέβλεπαν στον έλεγχο, τη χειραγώγηση και την εκμετάλλευση των ομάδων, υπηκόων και πιστών.
3. Πόνταραν στην άγνοια, στο φόβο, για το άγνωστο και την αβεβαιότητα, για το αύριο.
4. Με τα θρησκευτικά δόγματα εξασφάλιζαν αφοσίωση, πειθαρχία και υποταγή.
5. Η άρχουσα τάξις(αρχηγός-μάγος-τζάκια και τα εκτελεστικά τους) προέκυψαν με την εμφάνιση των πρώτων θρησκευτικών μορφωμάτων.
6. Η άρχουσα τάξις επιβάλλεται με την επίκληση μυστικιστικών ορατών και αοράτων πνευματικών ακατανίκητων δυνάμεων-οντοτήτων. Διατείνεται ότι γνωρίζει, τιθασεύει και διαμεσολαβεί υπέρ των υπηκόων. Μηχανεύεται ιεροτελεστίες, γιορτές και λειτουργικές επικοινωνίες και επικλήσεις υπέρ του κοινωνικού συμφέροντος.
7. Οσημέραι οργανώνει τις διάφορες υποτυπώδεις μορφές εξουσίας, νομοθετεί, δικάζει, επιβάλει τη θέληση και τα συμφέροντά της, συσσωρεύοντας δύναμη ισχύος και πλούτου. Οι υπήκοοι περιορίζονται στο γεννοβόλημα, στο φαγοπότι, στην προσφορά της προγραμματισμένης ενασχόλησης και την ανάπτυξη της πολεμικής-μαχητικής ικανότητας.
8. Από τότε ξεχώρισαν τα αφεντικά από τους δούλους και η κάθε μεριά ανταποκρίνονταν στους άτυπα θεσμοθετημένους ρόλους. Η άρχουσα τάξις, έκτοτε ελέγχει τα εργαλεία πίστης και τα μέσα παραγωγής. Και τα δύο μαζί της εξασφαλίζουν τον έλεγχο, την υποταγή και την εκμετάλλευση των δούλων. Και όταν κάποτε ξύπνησαν οι είλωτες και άρχισαν να ξεπηδούν διάφορα κινήματα μεταξύ άλλων μέτρων της άρχουσας τάξης, εμφανίστηκε και η μεγάλη δωρεά, υπέρ της πλουτοκρατίας, του Αποστόλου Παύλου. Είπε στους πραγματικούς δούλους: «Ακούστε εδώ αδελφοί, από εδώ και πέρα, αφεντικά και δούλοι, όλοι είμαστε δούλοι του Θεού. Δώστε τα μέγιστα στη παραγωγή και έχετε εμπιστοσύνη στους αδελφούς σας που έχουν το καθήκον να σας προσέχουν-απασχολούν!». Από τότε πέρασαν 2000 χρόνια με παγκόσμιο κυβερνήτη τον Τριαδικό Δίκαιο Παντοκράτορα ποιητή ουρανού και γης ορατών τε και αοράτων. Του Κυρίου δεηθώμεν.
9. Προηγήθηκε μια πολλή ανθρωπιστική περίοδος, στην εποχή της ομαδικής αντιμετώπισης όποιων προβλημάτων που ονομάστηκε περίοδος προγονολατρείας και ηρωολατρίας, κατά την οποίαν οι αρχηγοί ενδιαφέρονταν πραγματικά για τις φυλές τους και έπαιξαν σπουδαίο ρόλο ως καθοδηγητές και μέντορες.
Τελειώνοντας νοιώθω την ανάγκη να ευχηθώ, για τη πραγματική σωτηρία του ανθρώπου, από τα γνωστά δεσμά πολιτείας και όποιου θρησκευτικού δόγματος, να αφυπνισθεί η ανθρωπότητα και να προσπαθήσει να ξεφύγει από τους όποιους θρησκευτικούς και πολιτικοοικονομικού εναγκαλισμούς. Να γνωρίσει τη γνώση και μέσα από αυτή να πιστέψει και να υποστηρίξει το ανθρωπιστικό επιστημονικό management, για να βελτιώσει τους όρους ζω ής του. Γένοιτο.

[quote= "Κόκκινη Τζιχάντ"]Γιατί ο Θεός δεν αποδεικνύει την ύπαρξή του;
Γιατί αν το έκανε τότε οι άνθρωποι θα [b]αναγκάζονταν[/b] να πιστέψουν μας λένε οι θεολόγοι. Αν [b]αποδεικνυόταν[/b] η ύπαρξη του Θεού τότε αυτό θα είχε χαρακτήρα δεσμευτικό για τους ανθρώπους. Ενώ τώρα είναι επιλογή των ανθρώπων να πιστέψουν ή όχι. (Βλ. [url=http://www.youtube.com/watch?v=whjMrmQH6Dc]εδώ[/url] στο 0:40)
Τι σημαίνει λοιπόν ελευθερία;
Ελευθερία είναι να επιλέγεις χωρίς να γνωρίζεις μας απαντούν οι θεολόγοι! Δεν ξέρεις αν υπάρχει θεός ή όχι, και δε το ξέρεις επειδή ο θεός επιλέγει να μην το ξέρεις. Παρ' όλα αυτά αν επιλέξεις να μην πιστέψεις θα καείς αιώνια στα καζάνια της κόλασης.Όχι!
[size=150][b]Ελευθερία σημαίνει γνώση![/b][/size]
Μπορείς να πάρεις ηρωίνη. Θα αισθανθείς υπέροχα, είναι αλήθεια. Ένας χριστιανός θα σου 'λεγε ότι είσαι πραγματικά ελεύθερος να επιλέξεις να πάρεις ηρωίνη, [b]αν δε γνωρίζεις ότι θα σε οδηγήσει στο θάνατο[/b], διότι αν το γνωρίζεις τότε θα "αναγκαστείς" να απορρίψεις το ναρκωτικό.
Ελευθερία σημαίνει να αποφασίζεις, να επιλέγεις, αφού γνωρίζεις όλα τα δεδομένα και τις παραμέτρους.[b]Να γιατί η θρησκεία είναι εχθρός της γνώσης.[/b][/quote]
"Κόκκινη Τζιχάντ" και Ομήγυρη των ασυμβίβαστων Αθέων, έχω τα παρακάτω μηνύματα, γι’ εσάς, από το γείτονά μου τον Άη Νικόλα και τον Βασιλιά ανθρώπων και θεών νεφελεγερέτη Δία που απέχουν από το σπίτι μου, είκοσι μέτρα ο πρώτος και τρία χιλιόμετρα, σ’ ευθεία γραμμή, από το θρόνο του δευτέρου που βρίσκεται στην κορυφή Μύτηκα του Ολύμπου, σε υψόμετρο 2918 μέτρων.
Με αφορμή, το θέμα που έθεσε η "Κόκκινη Τζιχάντ", όπως αναφέρεται στο πρόθεμα, στη τελευταία επίσκεψη που έκανα στη γενέτειρά μου, στις 3-8-2010, επιχείρησα και πέτυχα, μια συνέντευξη, ανάμεσα σ’ έναν αντιπρόσωπο του σύγχρονου Χριστιανικού κραταιότατου ενεργού Θεού και του παντοδύναμου συνταξιούχου Δία.
Τελικά η συνέντευξη μετατράπηκε σε τριήμερο συνέδριο. Στο οποίο συμμετείχαν τα δύο εκατομμύρια πιστών χριστιανών μαρτύρων, θυμάτων του παλαιού πολιτικού θρησκευτικού κατεστημένου, από τη μια μεριά και από την άλλη, τα είκοσι εκατομμύρια οπαδών του δωδεκάθεου που μαρτύρησαν στο όνομα του Δία, θύματα επίσης των μαινομένων οπαδών του Νέου Νικητή Θεού, με τη συμπαράσταση και την ευλογία των αυτοκρατόρων Κωνσταντίνου, Θεοδοσίου(Αλάριχου-Νείκονος ροπαλοφόρου-θρυμματιστή του «Μετανοείτε»), Ιουστινιανού κλπ. που στήριξαν και στηρίχθηκαν στον Χριστιανισμό.
Επίσης καλεσμένοι ήσαν και προσήλθαν οι εκπρόσωποι των ανατολικών θρησκειών, οι Βραχμάνες, οι Κρίσνα, οι Βουδιστές και πέντε χιλιάδες, άλλων δογμάτων και αιρέσεων του παλαιού και σύγχρονου Κόσμου. Πρόεδρος της Γενικής Θρησκευτικής Συνέλευσης προτάθηκε και έγινε δεκτός ο Κραταιός Δίας, τιμής ένεκεν, ο οποίος φιλοξένησε με αμβροσία- νέκταρ και μάνα που δανείστηκε από τον διαχειριστή των μονοθεϊστικών θρησκειών Μωυσή, αλλιώς θα χρεοκοπούσε ο Δήμος Ολύμπου και η Νομαρχία Λαρίσης, αν αναλάμβαναν να θρέψουν για τρεις μέρες τα εκατομμύρια των φιλοξενουμένων συνέδρων.
Δεν μπορώ να σας περιγράψω, με λεπτομέρειες, το μεγαλείο, αυτού, του έκτακτου γεγονότος, αλλά είμαι υποχρεωμένος να περιορισθώ στην απεικόνιση του αξέχαστου θεάματος που παρουσίαζε το καταπράσινο πλάτωμα 600 περίπου στρεμμάτων, με τις πολύχρωμες και ποικίλες πολυεθνικές ενδυμασίες των επισκεπτών, κάτω από το βλέμμα και τα πόδια του αστραποβρόντη Δία, των υπουργών του και των άλλων υψηλών θεϊκών συνέδρων.
Εκείνο που κατέπληξε εμάς τους θνητούς ήταν το μέγα θαύμα όταν ο Δίας με τη συναίνεση και των άλλων αθανάτων, έδωσε εντολή στον Άτλαντα να κρατήσει τη Γη ακίνητη γύρω από τον άξονά της, για τρεις μέρες, στο σημείο της Ανατολής του Ηλίου, ώστε να μην υποστούν σύνεδροι και πιστοί τη ταλαιπωρία του αυγουστιάτικου καύσωνα.
Τα Θέματα της Εβδομηντάωρης(τριήμερης) Ημερήσιας Διάταξης ήταν:
1. Ειμαρμένη και η Ελεύθερη Επιλογή των Πιστών
2. Νεκρομαντεία και Μνημόσυνα
3. Ηλύσια Πεδία και Ουράνια Βασιλεία
4. Ορφισμός(εξαγνισμός ψυχής) και Χριστιανισμός(σωτηρία αθάνατης ψυχής)
5. Θεομητέρες και Παναγία
6. Υιοί θεών και Χριστός
7. Ανάσταση Ηρακλή, Ορφέα, Διόνυσου και Ιησού.
8. ………18. Ακολουθούν και άλλα δέκα οκτώ Θέματα Ημερήσιας Διάταξης.
Τα παραπάνω θέματα Ημερήσιας Διάταξης αναλύθηκαν, με λεπτομέρεια από τους επιμέρους αντιπαρατιθέμενους ομιλητές, ως εξής:
Για το πρώτο θέμα και για λογαριασμό του δωδεκάθεου ομίλησε ο Παμμέγιστος Ερμής με τα παρακάτω λόγια:
«Ώ Αθάνατοι Θεοί και Πιστοί θνητοί, τη μοίρα των ανθρώπων τη ρυθμίζαμε, στα είκοσι επτά χιλιάδες χρόνια που κράτησε η επικυριαρχία μας, πριν μας ρίξει ο Χριστιανισμός, σύμφωνα με τις αποφάσεις των τριών εξουσιοδοτημένων οργάνων μας που αποκαλούνταν Μοίρα και τα πηγαίναμε μια χαρά. Επεμβαίναμε στη ζωή των υπηκόων μας θετικά ή αρνητικά και αυτοί προσεύχονταν και θυσίαζαν στο όνομά μας μέσα από τους εξουσιοδοτημένους ιερουργούς και τους χώρους-ναούς προσκυνήματος. Ζευγαρώναμε με τις χαριτόβρυτες θνητές κατά βούληση και αποτελούσε γι αυτές και τους συγγενείς τους τιμή και ευτυχία. Στους ιερούς ναούς της αδελφής μας Αφροδίτης ελεύθερα ζευγάρωναν οι θνητοί μας υπήκοοι. Η χαρά του έρωτα και της ζωής αποτελούσαν κεκτημένο δικαίωμα των ανθρώπων. Δεν τους ταλαιπωρούσαμε με νηστείες και εξαντλητικές προσευχές και υμνολόγια-προσκυνήματα, όπως εσείς οι μονοθεϊστές».
Το λόγο για λογαριασμό του Τριαδικού Θεού, επί του ιδίου θέματος, έλαβε ο γείτονάς μου Άγιος Νικόλαος και αντείπε: «Ο δικός μας Ελεήμων Παντοδύναμος Δημιουργός του Σύμπαντος, ο οποίος δυστυχώς αδυνατεί να προσέλθει, όπως συνήθως, σεβόμενος το τελειότερο δημιούργημά του, του έδωσε τη δυνατότητα να έχει την απόλυτη ελευθερία στις δικές του προτιμήσεις και επιλογές, με την προϋπόθεση να τηρεί ευλαβικές εντολές-κώδικες που του υπαγορεύω. Μεγάλη σημασία για να τους ευνοώ έχει να με δοξάζουν, να με υμνούν και να με προσκυνούν αδιαλείπτως και συνεχώς και να τηρούν επακριβώς τα θελήματά μου. Κατά τα άλλα είναι απόλυτα ελεύθεροι και όμηροί μου». Μ’ αυτά τελείωσε και ρούφηξε με ικανοποίηση το νέκταρ από τη σύγχρονη χρυσή κούπα των δύο λίτρων. Δεν τους κόβαμε το νήμα της ζωής τους, για ψύλλου πήδημα, όπως εσείς του δωδεκάθεου. Τιμούσαμε δε τα αναθήματα και τις δωρεές των Πιστών μας!»
Ο εκπρόσωπος του Βούδα περιορίστηκε να δηλώσει ότι δεν έχουν μεταφυσικούς θεούς και δαίμονες. «Εμείς», είπε, «πιστεύουμε στη γνώση, και, στους ναούς μας, η μάθηση και η γνώση κατέχουν τη πρώτη θέση. Και παρ’ όλα αυτά και εμείς έχουμε μεγάλη αδυναμία στις δωρεές και τα αναθήματα των πιστών μαθητευομένων μας»!
Οι Κρίσνα ισχυρίστηκαν ότι η ψυχή του ανθρώπου είναι αθάνατη και περνά από διάφορα σώματα ζώων και ανθρώπων , ώσπου να εξαγνισθεί, οπότε καλείται στο Γαλάζιο Πλανήτη, όπου βρίσκεται η ανακτορική έδρα του και ζη αιωνίως δίπλα στον σφόδρα ελκυστικό Κρίσνα-Θεό. Και οι πιστοί του Κρίσνα συνωστίζονται στα ιερατεία προσκυνώντας και δώρα φέροντας.
Οι Βραχμάνες υπερηφανεύτηκαν ότι δεν απαλλάσσουν από τη φορολογία ούτε τους άρχοντες. Και όσοι δυσανασχετούσαν ή αντιδρούσαν στην εξουσία των ιερατείων και των οργάνων τους, μαρτυρούσαν με οικτρό θάνατο. Χώριζαν, μέχρι και το 1956, τους πιστούς τους σε τέσσερες τάξεις, τους βραχμάνες, τους άρχοντες, τους εμπόρους-παραγωγούς και τους δούλους. Μια Πέμπτη τάξη οι παρίες, δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, ήσαν οι μιασμένοι και ζούσαν απομονωμένοι, μακριά από τις άλλες τάξεις.
Άλλους ομιλητές δεν άκουσα, γιατί παρακολούθησα, ασμένως, τις πολιτιστικές εκδηλώσεις και κυρίως τους χορούς και τις όμορφες συντροφιές, από νύμφες, μούσες, δρυΐδες και άλλες λυγερές υπάρξεις, μελαχρινές, ρούσες και ξανθές, όλων των εθνοτήτων, σύγχρονων και παρελθόντων λαών. Στο συνέδριο βρίσκονταν καλεσμένος μου και ο αγαπημένος μέντοράς μου Επίκουρος, από το μαγνητόφωνο του οποίου θα πληροφορηθούμε για το περιεχόμενο των άλλων ομιλητών. Οι διακοπές μου αυτές θα μου μείνουν αλησμόνητες!

[quote="Πυθέας"]
Αθεος, Α- θεος. Τί είναι θεός???????????
Για σας και μόνο εσάς, για την μικρή φωνούλα του ανασφαλούς παιδιού που έχετε μέσα σας. Για την βροντερή φωνή του αήττητου δράκου που έχετε μέσα σας. ‘Οχι τί λέει το λεξικό και άρα...όχι τί λέει το google/ wikipedia και νά...σαν Άθεοι τέλος, είμαστε χωρίς τί?[/quote]
Αγαπητέ Πυθέα, το ψευδώνυμό σου, συνειρμικά μου θυμίζει τα πιθάρια που είδα πέρυσι στο Νεκρομαντείο, πάνω σ’ ένα λόφο, κοντά στις εκβολές του Αχέροντα, στο Νομά Πρεβέζης, στα οποία μάζευαν τις «προσφορές-αρπάγματαα» των πιστών ομήρων προγόνων μας, των τότε ιερατείων, σε στερεά-υγρά προϊόντα, εκτός από τα ζώα και τα νομίσματα που αποθηκεύονταν σε διαφορετικούς χώρους(μάνδρες και παγκάρια της εποχής εκείνης). Επίσης μου θυμίζεις και τα σύγχρονα παγκάρια των «ιερών ναών» μας, τα «αρμέγματα» για βαπτίσεις, γάμους, κηδείες, μνημόσυνα, τρισάγια κλπ.
Επειδή τα παραπάνω χαράτσια αποτελούν προϊόντα απάτης, με τις μεσσιανικές ανύπαρκτες σωτηριολογίες και όλα αυτά στο όνομα όποιου θεού, καταλήγουμε στο ασφαλές συμπέρασμα, ότι η έννοια θεός είναι εργαλείο που εφευρέθηκε από ξεδιάντροπους μάγους-εκπροσώπους δήθεν θεών, για τρομοκρατία, εξαπάτηση, έλεγχου, ομηρία και εκμετάλλευση, παράνομο πλουτισμό.
Στην ερώτησή σου, αν οι άθεοι είναι χωρίς τί(το κάτι), η προσωπική απάντησή μου είναι ένα μεγάλο ΟΧΙ. Έχουμε το μεγάλο τιμητικό χρίσμα της μητέρας Φύσης, να είμαστε αφυπνισμένοι μαχητές της μεγαλύτερης Αλήθειας που είναι η Αθεΐα και υπηρετεί το ανθρωπιστικό στρατόπεδο της ειρήνης, της αξιοπρέπειας, της πραγματικής αγάπης, της επιστημονικής γνώσης. Μιας γνώσης που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε πολύπλευρα τη Φύση, ώστε να αξιοποιήσουμε τις όποιες δυνάμεις της και να προστατευθούμε από αυτές.