Αγαπητέ Πάτροκλε, σε τιμά που ανέλαβες την υπεράσπιση του συνφορουμίτη Nox. Αν μ’ έστησε στον τοίχο για υπεράσπιση της Νemerteς, καλώς πρόβαλε τα ιπποτικά στήθη του. Αλλά έγινε παρανόηση. Με τίποτα δεν θα αναφερόμουνα με υπαινιγμούς σε βάρος της ξανθιάς θεάς όπως αυτοαποκαλείται η ίδια. Απεναντίας μ’ ενθουσίασε η δίστιχη φραστική προφιλική υπογραφή της και μ’ άρεσε επίσης και το δίλημμα που μας έβαλε.
Εγώ τον Nox, τον εξέλαβα για κρυφό χριστιανό ελληνορθόδοξο, στις τάξεις των αθέων και πικαρίστηκα. Είναι απαράδεκτος και μου δίνει την εντύπωση ότι ανήκει στην κατηγορία των αδίστακτων που πρώτα πυροβολούν και μετά σκέπτονται, και αν σκέπτονται.
Τέτοια βιασύνη-σκληράδα μόνον θρησκομανείς μισαλλόδοξοι θα μπορούσαν να εισηγηθούν. Αν και το πιο πιθανό είναι ότι εσείς οι τρεις αποτελείτε υπό ομάδα, αλληλοϋποστήριξης, στα τυφλά και όποιον πάρει ο Χάρος. Στη τελευταία υπόθεση συνηγορεί και τα ασταμάτητα γέλια που πειάσαν τη Nemertes για τον τοίχο που πρόβαλε ο Nox. Αν συμβαίνει αυτό εύγε Μας!
Εν πάσει περιπτώσει, δεν σας γνωρίζω, και μπορεί να λαθεύω. Πιστεύοντας, όμως, ότι όλοι μαζί, ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕ μια σοβαρή και υπεύθυνη, ευρύτερη, ΟΜΑΔΑ, θετικών προθέσεων, νομίζω ότι πρέπει, να χαμηλώσουμε τους τόνους και δίδοντας τα χέρια με προθυμία, να τραβήξουμε μπροστά.
Υπό τον όρο ότι ο φίλτατος Nox θα μου δώσει μια προσωπική διαβεβαίωση, ότι στο μέλλον, πριν πυροβολήσει, ας σκέπτεται προηγουμένως. Γιατί με πυροβόλησε εν ψυχρώ, χωρίς να ρωτήσει το «Άλτ, τίς εί», τι διάβολο, σε δικό μας χώρο δεν περιπολεί;
Φίλε Πάτροκλε η αγωγή και το προφίλ μου είναι απαλλαγμένα από όποια μορφή μισανθρωπισμού που με τόση άνεση μου προσάπτεις, όμως δεν μπορώ να συμφωνήσω και με τα όποια θύματα που στηρίζουν και γίνονται όργανα των θυτών τους.
Και δεν συμφωνώ με όποιον «αποψιλισμό» πληθυσμών, όποιας θρησκείας και αιρέσεως, γιατί απεχθάνομαι τους γενοκτόνους Χίτλερ, Κεμάλ κλπ., ο πρώτος των οποίων ευθύνεται, για την εξόντωση, έξι εκατομμύρια εβραίων και για στυγερές δολοφονίες δεκάδων χιλιάδων ελλήνων πατριωτών σε Καισαριανή, Καλάβρυτα, Χορτιάτη, Κλεισώρεια κλπ, και, ο δεύτερος ευθύνεται για 355.000 έλληνες του Πόντου και ενάμισι εκατομμύρια Αρμενίους από το 1915 έως το 1922.
Αυτά προς αποκατάσταση της συνοχής και το αξιόμαχο του συλλογικού Είναι της Ένωσής μας.
Και ξεκαθαρίζουμε μια και έξω, ότι οι αγώνες μας θα είναι ειρηνικοί με βάση το διάλογο και το συμφέρον όλων των Ελλήνων. Πρέπει να πείσουμε το 0,3%των προνομιούχων που ρυθμίζουν τις τύχες μας και ελέγχουν το 80% του πλούτου της Γης, να σεβασθούν το 99,7% του πληθυσμού που μόλις αποσπά το 20% αυτού του πλούτου. Άσχετα αν οι απαισιόδοξοι το θεωρούν ως όνειρο θερινής νυκτός, εμείς πρέπει να προσπαθούμε και να τοποθετηθούμε πάνω σ’ αυτό το στόχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου