Αγαπητέ Πάτροκλε, σε τιμά που ανέλαβες την υπεράσπιση του συνφορουμίτη Nox. Αν μ’ έστησε στον τοίχο για υπεράσπιση της Νemerteς, καλώς πρόβαλε τα ιπποτικά στήθη του. Αλλά έγινε παρανόηση. Με τίποτα δεν θα αναφερόμουνα με υπαινιγμούς σε βάρος της ξανθιάς θεάς όπως αυτοαποκαλείται η ίδια. Απεναντίας μ’ ενθουσίασε η δίστιχη φραστική προφιλική υπογραφή της και μ’ άρεσε επίσης και το δίλημμα που μας έβαλε.
Εγώ τον Nox, τον εξέλαβα για κρυφό χριστιανό ελληνορθόδοξο, στις τάξεις των αθέων και πικαρίστηκα. Είναι απαράδεκτος και μου δίνει την εντύπωση ότι ανήκει στην κατηγορία των αδίστακτων που πρώτα πυροβολούν και μετά σκέπτονται, και αν σκέπτονται.
Τέτοια βιασύνη-σκληράδα μόνον θρησκομανείς μισαλλόδοξοι θα μπορούσαν να εισηγηθούν. Αν και το πιο πιθανό είναι ότι εσείς οι τρεις αποτελείτε υπό ομάδα, αλληλοϋποστήριξης, στα τυφλά και όποιον πάρει ο Χάρος. Στη τελευταία υπόθεση συνηγορεί και τα ασταμάτητα γέλια που πειάσαν τη Nemertes για τον τοίχο που πρόβαλε ο Nox. Αν συμβαίνει αυτό εύγε Μας!
Εν πάσει περιπτώσει, δεν σας γνωρίζω, και μπορεί να λαθεύω. Πιστεύοντας, όμως, ότι όλοι μαζί, ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕ μια σοβαρή και υπεύθυνη, ευρύτερη, ΟΜΑΔΑ, θετικών προθέσεων, νομίζω ότι πρέπει, να χαμηλώσουμε τους τόνους και δίδοντας τα χέρια με προθυμία, να τραβήξουμε μπροστά.
Υπό τον όρο ότι ο φίλτατος Nox θα μου δώσει μια προσωπική διαβεβαίωση, ότι στο μέλλον, πριν πυροβολήσει, ας σκέπτεται προηγουμένως. Γιατί με πυροβόλησε εν ψυχρώ, χωρίς να ρωτήσει το «Άλτ, τίς εί», τι διάβολο, σε δικό μας χώρο δεν περιπολεί;
Φίλε Πάτροκλε η αγωγή και το προφίλ μου είναι απαλλαγμένα από όποια μορφή μισανθρωπισμού που με τόση άνεση μου προσάπτεις, όμως δεν μπορώ να συμφωνήσω και με τα όποια θύματα που στηρίζουν και γίνονται όργανα των θυτών τους.
Και δεν συμφωνώ με όποιον «αποψιλισμό» πληθυσμών, όποιας θρησκείας και αιρέσεως, γιατί απεχθάνομαι τους γενοκτόνους Χίτλερ, Κεμάλ κλπ., ο πρώτος των οποίων ευθύνεται, για την εξόντωση, έξι εκατομμύρια εβραίων και για στυγερές δολοφονίες δεκάδων χιλιάδων ελλήνων πατριωτών σε Καισαριανή, Καλάβρυτα, Χορτιάτη, Κλεισώρεια κλπ, και, ο δεύτερος ευθύνεται για 355.000 έλληνες του Πόντου και ενάμισι εκατομμύρια Αρμενίους από το 1915 έως το 1922.
Αυτά προς αποκατάσταση της συνοχής και το αξιόμαχο του συλλογικού Είναι της Ένωσής μας.
Και ξεκαθαρίζουμε μια και έξω, ότι οι αγώνες μας θα είναι ειρηνικοί με βάση το διάλογο και το συμφέρον όλων των Ελλήνων. Πρέπει να πείσουμε το 0,3%των προνομιούχων που ρυθμίζουν τις τύχες μας και ελέγχουν το 80% του πλούτου της Γης, να σεβασθούν το 99,7% του πληθυσμού που μόλις αποσπά το 20% αυτού του πλούτου. Άσχετα αν οι απαισιόδοξοι το θεωρούν ως όνειρο θερινής νυκτός, εμείς πρέπει να προσπαθούμε και να τοποθετηθούμε πάνω σ’ αυτό το στόχο.
Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010
Σωτήρας Θεός η Ανθρωπιστική Επιστήμη
Θέμα δημοσίευσης: Άν έπρεπε να διαλέξετε θεό-θρησκεία τι θα επιλέγατε;
Nemertes
«Το θεματάκι είναι εμπνευσμένο από μια συζήτηση με έναν συμφορουμίτη στο μσν. Κουβέντα στην κουβέντα προέκυψε το ερώτημα αυτό.
Εννοείται πως το "κανέναν" ως απάντηση το ξέρουμε ήδη για τους περισσότερους. Το θέμα είναι αν υπάρχουν χαρακτηριστικά θεών ή θρησκειών που να σας αρέσουν, άσχετα με το αν θεωρείτε πιθανή την ύπαρξή τους ή αν τις ενστερνίζεστε.
Το θεματάκι είναι χαβαλέ τάιμ, κοινώς δεν υπάρχει λόγος για αντιπαραθέσεις, σύμπαντα, πλάσματα, Λε-Πα και άλλα όμορφα»
Σωτήρας Θεός η Ανθρωπιστική Επιστήμη
Nemertes, μόνον εσύ θα είχες επιλέξει ένα παρόμοιο θέμα με το δίλλημα επιλογής ανάμεσα σε θρησκείες και θεούς, γιατί περιηγείσαι από θρησκεία, σε θρησκεία και από θεό σε θεό, από Δευτέρα μέχρι Πέμπτη και από Παρασκευή πρωί μέχρι και την εκπνοή της Κυριακής τις απορρίπτεις όλες.
Τι να διαλέξει κανείς ανάμεσα σε θρησκείες και θεούς, αφού αποβλέπουν στην παραποίηση της ιστορικής αλήθειας, τον έλεγχο, την υποταγή, τη εκμετάλλευση και την εξαθλίωση του ανθρώπου;
Σ΄ έναν από τους δύο στόχους πρέπει να επικεντρωθούμε: ή να μετατρέψουμε τις εκκλησίες σε χώρους γενικών συνελεύσεων, όπου οι λειτουργοί του Υψίστου να μετατραπούν σε διαφωτιστές και πραγματικούς προστάτες του ποιμνίου, αφού μεταμεληθούν ειλικρινά, για τις συμφορές που προκάλεσαν στην ανθρωπότητα για δύο χιλιάδες χρόνια, ή να αναγορεύσουμε ως σωτήρα θεό την ανθρωπιστική Επιστήμη, με κεντρική επιδίωξη την εξουδετέρωση – εξάλειψη όλων των αιτιών του «κάθε μας κακού» με τελικό στόχο την ευημερία και προκοπή του ανθρώπινου γένους.
Ο πρώτος στόχος είναι ανέφικτος, επειδή στο χώρο αυτό έχουν επενδυθεί ανυποχώρητες σκοτεινές επιδιώξεις με στρατηλάτες τους ισόβιους ανυποχώρητους καλοπερασάκηδες.
Και ο δεύτερος είναι δύσκολος, αλλά όχι ακατόρθωτος. Έχουμε υποχρέωση να προσπαθήσουμε.
Έ, έπρεπε να πούμε κάτι, τιμώντας το θέμα που σωστά επέλεξες, Nemertes.
Nemertes
«Το θεματάκι είναι εμπνευσμένο από μια συζήτηση με έναν συμφορουμίτη στο μσν. Κουβέντα στην κουβέντα προέκυψε το ερώτημα αυτό.
Εννοείται πως το "κανέναν" ως απάντηση το ξέρουμε ήδη για τους περισσότερους. Το θέμα είναι αν υπάρχουν χαρακτηριστικά θεών ή θρησκειών που να σας αρέσουν, άσχετα με το αν θεωρείτε πιθανή την ύπαρξή τους ή αν τις ενστερνίζεστε.
Το θεματάκι είναι χαβαλέ τάιμ, κοινώς δεν υπάρχει λόγος για αντιπαραθέσεις, σύμπαντα, πλάσματα, Λε-Πα και άλλα όμορφα»
Σωτήρας Θεός η Ανθρωπιστική Επιστήμη
Nemertes, μόνον εσύ θα είχες επιλέξει ένα παρόμοιο θέμα με το δίλλημα επιλογής ανάμεσα σε θρησκείες και θεούς, γιατί περιηγείσαι από θρησκεία, σε θρησκεία και από θεό σε θεό, από Δευτέρα μέχρι Πέμπτη και από Παρασκευή πρωί μέχρι και την εκπνοή της Κυριακής τις απορρίπτεις όλες.
Τι να διαλέξει κανείς ανάμεσα σε θρησκείες και θεούς, αφού αποβλέπουν στην παραποίηση της ιστορικής αλήθειας, τον έλεγχο, την υποταγή, τη εκμετάλλευση και την εξαθλίωση του ανθρώπου;
Σ΄ έναν από τους δύο στόχους πρέπει να επικεντρωθούμε: ή να μετατρέψουμε τις εκκλησίες σε χώρους γενικών συνελεύσεων, όπου οι λειτουργοί του Υψίστου να μετατραπούν σε διαφωτιστές και πραγματικούς προστάτες του ποιμνίου, αφού μεταμεληθούν ειλικρινά, για τις συμφορές που προκάλεσαν στην ανθρωπότητα για δύο χιλιάδες χρόνια, ή να αναγορεύσουμε ως σωτήρα θεό την ανθρωπιστική Επιστήμη, με κεντρική επιδίωξη την εξουδετέρωση – εξάλειψη όλων των αιτιών του «κάθε μας κακού» με τελικό στόχο την ευημερία και προκοπή του ανθρώπινου γένους.
Ο πρώτος στόχος είναι ανέφικτος, επειδή στο χώρο αυτό έχουν επενδυθεί ανυποχώρητες σκοτεινές επιδιώξεις με στρατηλάτες τους ισόβιους ανυποχώρητους καλοπερασάκηδες.
Και ο δεύτερος είναι δύσκολος, αλλά όχι ακατόρθωτος. Έχουμε υποχρέωση να προσπαθήσουμε.
Έ, έπρεπε να πούμε κάτι, τιμώντας το θέμα που σωστά επέλεξες, Nemertes.
Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010
Το αλαλούμ της ασυνεννοησίας
Τα αλαλούμ της ασυνεννοησίας
Φίλες-φίλοι αθεϊστές στα περισσότερα νήματα οι εντάσεις αντιπαραθέσεων δίνουν και παίρνουν και μεταφερόμαστε, άθελά μας, σε απομιμήσεις καυγάδων φοιτητικών συνελεύσεων και συνεδριάσεων του ελληνικού κοινοβουλίου. Θέλω να ξέρω, για ποιο λόγο στήνουμε την Ένωση των Άθεων, αν παρουσιάζουμε παρόμοιες και χειρότερες εικόνες που αποτελούν αρνητικές προϋποθέσεις στην υλοποίηση των σκοπών που αναφέρονται στην ιδρυτική πράξη του Καταστατικού μας.
Όπως βλέπετε, δικαιώνεται ο Batsic, για τα μιμίδια που κουβαλάμε, όπως και τα γονίδια, από γονείς και δασκάλους. Το μυαλό μας υπόκειται σε επιρροές και φορτωνόμαστε με τα θετικά και τα’ αρνητικά που βλέπουμε και ακούμε.
Πρέπει ν’ ακούμε τη αγαπητή μας Ιοκάστη που φωνάζει ότι μεγαλώσαμε πια, και καιρός είναι να απαλλαγούμε από τις όποιες παιδικές μας αρρώστιες, προσθέτει ο Επικουρίδης.
Είναι επικίνδυνα αυτά που κουβαλούμε, ως κληρονομική κατάρα από γενεά σε γενεά. Αυτά μας αναγκάζουν, με τη παραμικρότερη αφορμή και σε κάθε ευκαιρία, να ξιφουλκούμε, έτοιμοι, να ξεκοιλιάσουμε κάθε ένα που διαφωνεί μαζί μας. Με αυτές τις «αρετές» πως θα αποδείξουμε ότι μπορούμε να περάσουμε τις αξιόλογες αντιθεϊστικές θέσεις μας; Θα μπορέσουμε να λέμε όλοι μαζί το ίδιο τραγούδι συγχρόνως; Να γίνουμε το τιμ σοβαρών και υπεύθυνων πολεμιστών με ομόρροπη και ομόφωνη επιδίωξη ξεκάθαρων και αποφασιστικών θέσεων και ενεργειών;
Αγαπητή Μελάνη και υπόλοιποι συντονιστές- διαχειριστές, όταν μπήκα στην ομάδα, σας είχα ευχαριστήσει για τη θερμή υποδοχή και γράφτηκα, με δονούμενη την ελπίδα, ότι βρήκα επί τέλους ένα ενεργειακό και ελπιδοφόρο-αγωνιστικό πνευματικό ορμητήριο, μέσα από το οποίο, θα μπορούσα, μαζί σας, πριν αποχωρήσω για τους «μεταφυσικούς παραδείσους», να αφήσω και εγώ το κάτι τι. Έτσι για τη τιμή και την μνήμη των κακοποιηθέντων προγόνων μας, από τη «σάρα, τη μάρα και το κακό συναπάντημα». Θα κάνουμε κάτι ή θα με αναγκάσετε να αποσυρθώ με σκυμμένο το κεφάλι, αποθαρρυμένος, ότι δεν μας απόμεινε καμιά ελπίδα πια, για κάτι ελπιδοφόρο, στο μελλοντικό χωροχρόνο, για τα παιδιά και τα εγγόνια όλων σας κ’ εμού που βρίσκομαι κοντά στα σύνορα της ανυπαρξίας;
Φυσικά, δεν φιλοδοξώ να αναλάβω ηγετικές πρωτοβουλίες. Θα είμαι όμως κοντά σας. Έτσι σαν γηραιός σύντροφος-εκπρόσωπος των δικών σας γονέων-μέλος, για να παρακολουθώ με χτυποκάρδι τις δικές σας επιτυχίες και να διαλαλώ τα εύγε περιχαρής, για τους νικηφόρους αγώνες σας. «Άιντε ορέ τραβάτε ομπρός χωρίς κιουτέμματα και μην κοντοστέκεστε», όπως ορμήνευε και ο Μακρυγιάννης.
Θεωρώ ότι αποτελεί καλή ιδέα , να δούμε τι λέει ο σατυρικός Γ. Σουρής στο διαχρονικό και προφητικό ποίημα που ακολουθεί, σχετικά με την οικονομική κρίση που περνούμε σήμερα, ώστε ν’ αλλάξουμε κάτι από αυτά που μας ταλανίζουν και τυρρανικά μας στροβιλίζου:
«Ἀνθολογία τῆς Οἰκονομίας»
Πρώτος στίχος:
Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ
σ᾿ ὅλη τὴ γῆ ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ
καὶ πενήντα νὰ μαζεύη
Τελευταίος στίχος:
«Δυστυχία σου Ἑλλάς, μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς.
Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;»
Απολαύστε το, στο ιντερνέτ ολόκληρο.
Αγαπητέ μου Επικουρίδη, χαίρομαι για το αγωνιστικό σου πνεύμα, όπως και για τα μηνύματα ομοψυχίας που συχνά αναρτάς. Υπάρχουν πάρα πολλά που μπορούμε να κάνουμε, και θα ξεκινήσουμε σύντομα, συντομότατα. Υπήρξε μια παύση λόγω καλοκαιριού, αλλά σύντομα θα είμαστε όλοι στα πόστα μας. Μην ανησυχείς, και μην περνάει καμία σκέψη στο μυαλό σου για αποχώρηση. Θα χρειαστούμε τις πρωτοβουλίες σου, τις προτάσεις σου και την άποψή σου, όπως όλων.
Μη συγχέεις το φόρουμ με την Ένωση. Το φόρουμ είναι ένας χώρος συζητήσεων, για όσους θέλουν απλώς να συζητούν. Αναπόφευκτα, θα έχουμε και αψιμαχίες.
Η Ένωση έχει στόχο να οργανώσει δράσεις, και εκεί, όπως θα δεις, δεν υπάρχει κανένας καυγάς. Στη συντριπτική πλειοψηφία οι τελικές αποφάσεις αποτελούν σύνθεση απόψεων, οι ελάχιστες διαφωνίες συζητούνται πολιτισμένα, και αποφασίζονται δημοκρατικά.
Σκέψου ότι, χωρίς πρακτικά να έχουμε προβληθεί πουθενά, και έχοντας ξεκινήσει μέσα στο δεκαπενταύγουστο που τα πάντα είναι νεκρά, αυτή τη στιγμή η παρέα μας ως Ένωση αριθμεί 100 άτομα (μέλη και υποστηρικτές). Και θα μεγαλώσουμε ακόμα παραπάνω. breadfan
Θέμα δημοσίευσης: Re: Προτάσεις για τη βελτίωση του Forum
Ότι θυμάμαι χαίρομαι: Ιστοριούλες πάσης φύσεως
Φίλες-φίλοι αθεϊστές στα περισσότερα νήματα οι εντάσεις αντιπαραθέσεων δίνουν και παίρνουν και μεταφερόμαστε, άθελά μας, σε απομιμήσεις καυγάδων φοιτητικών συνελεύσεων και συνεδριάσεων του ελληνικού κοινοβουλίου. Θέλω να ξέρω, για ποιο λόγο στήνουμε την Ένωση των Άθεων, αν παρουσιάζουμε παρόμοιες και χειρότερες εικόνες που αποτελούν αρνητικές προϋποθέσεις στην υλοποίηση των σκοπών που αναφέρονται στην ιδρυτική πράξη του Καταστατικού μας.
Όπως βλέπετε, δικαιώνεται ο Batsic, για τα μιμίδια που κουβαλάμε, όπως και τα γονίδια, από γονείς και δασκάλους. Το μυαλό μας υπόκειται σε επιρροές και φορτωνόμαστε με τα θετικά και τα’ αρνητικά που βλέπουμε και ακούμε.
Πρέπει ν’ ακούμε τη αγαπητή μας Ιοκάστη που φωνάζει ότι μεγαλώσαμε πια, και καιρός είναι να απαλλαγούμε από τις όποιες παιδικές μας αρρώστιες, προσθέτει ο Επικουρίδης.
Είναι επικίνδυνα αυτά που κουβαλούμε, ως κληρονομική κατάρα από γενεά σε γενεά. Αυτά μας αναγκάζουν, με τη παραμικρότερη αφορμή και σε κάθε ευκαιρία, να ξιφουλκούμε, έτοιμοι, να ξεκοιλιάσουμε κάθε ένα που διαφωνεί μαζί μας. Με αυτές τις «αρετές» πως θα αποδείξουμε ότι μπορούμε να περάσουμε τις αξιόλογες αντιθεϊστικές θέσεις μας; Θα μπορέσουμε να λέμε όλοι μαζί το ίδιο τραγούδι συγχρόνως; Να γίνουμε το τιμ σοβαρών και υπεύθυνων πολεμιστών με ομόρροπη και ομόφωνη επιδίωξη ξεκάθαρων και αποφασιστικών θέσεων και ενεργειών;
Αγαπητή Μελάνη και υπόλοιποι συντονιστές- διαχειριστές, όταν μπήκα στην ομάδα, σας είχα ευχαριστήσει για τη θερμή υποδοχή και γράφτηκα, με δονούμενη την ελπίδα, ότι βρήκα επί τέλους ένα ενεργειακό και ελπιδοφόρο-αγωνιστικό πνευματικό ορμητήριο, μέσα από το οποίο, θα μπορούσα, μαζί σας, πριν αποχωρήσω για τους «μεταφυσικούς παραδείσους», να αφήσω και εγώ το κάτι τι. Έτσι για τη τιμή και την μνήμη των κακοποιηθέντων προγόνων μας, από τη «σάρα, τη μάρα και το κακό συναπάντημα». Θα κάνουμε κάτι ή θα με αναγκάσετε να αποσυρθώ με σκυμμένο το κεφάλι, αποθαρρυμένος, ότι δεν μας απόμεινε καμιά ελπίδα πια, για κάτι ελπιδοφόρο, στο μελλοντικό χωροχρόνο, για τα παιδιά και τα εγγόνια όλων σας κ’ εμού που βρίσκομαι κοντά στα σύνορα της ανυπαρξίας;
Φυσικά, δεν φιλοδοξώ να αναλάβω ηγετικές πρωτοβουλίες. Θα είμαι όμως κοντά σας. Έτσι σαν γηραιός σύντροφος-εκπρόσωπος των δικών σας γονέων-μέλος, για να παρακολουθώ με χτυποκάρδι τις δικές σας επιτυχίες και να διαλαλώ τα εύγε περιχαρής, για τους νικηφόρους αγώνες σας. «Άιντε ορέ τραβάτε ομπρός χωρίς κιουτέμματα και μην κοντοστέκεστε», όπως ορμήνευε και ο Μακρυγιάννης.
Θεωρώ ότι αποτελεί καλή ιδέα , να δούμε τι λέει ο σατυρικός Γ. Σουρής στο διαχρονικό και προφητικό ποίημα που ακολουθεί, σχετικά με την οικονομική κρίση που περνούμε σήμερα, ώστε ν’ αλλάξουμε κάτι από αυτά που μας ταλανίζουν και τυρρανικά μας στροβιλίζου:
«Ἀνθολογία τῆς Οἰκονομίας»
Πρώτος στίχος:
Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ
σ᾿ ὅλη τὴ γῆ ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ
καὶ πενήντα νὰ μαζεύη
Τελευταίος στίχος:
«Δυστυχία σου Ἑλλάς, μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς.
Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;»
Απολαύστε το, στο ιντερνέτ ολόκληρο.
Αγαπητέ μου Επικουρίδη, χαίρομαι για το αγωνιστικό σου πνεύμα, όπως και για τα μηνύματα ομοψυχίας που συχνά αναρτάς. Υπάρχουν πάρα πολλά που μπορούμε να κάνουμε, και θα ξεκινήσουμε σύντομα, συντομότατα. Υπήρξε μια παύση λόγω καλοκαιριού, αλλά σύντομα θα είμαστε όλοι στα πόστα μας. Μην ανησυχείς, και μην περνάει καμία σκέψη στο μυαλό σου για αποχώρηση. Θα χρειαστούμε τις πρωτοβουλίες σου, τις προτάσεις σου και την άποψή σου, όπως όλων.
Μη συγχέεις το φόρουμ με την Ένωση. Το φόρουμ είναι ένας χώρος συζητήσεων, για όσους θέλουν απλώς να συζητούν. Αναπόφευκτα, θα έχουμε και αψιμαχίες.
Η Ένωση έχει στόχο να οργανώσει δράσεις, και εκεί, όπως θα δεις, δεν υπάρχει κανένας καυγάς. Στη συντριπτική πλειοψηφία οι τελικές αποφάσεις αποτελούν σύνθεση απόψεων, οι ελάχιστες διαφωνίες συζητούνται πολιτισμένα, και αποφασίζονται δημοκρατικά.
Σκέψου ότι, χωρίς πρακτικά να έχουμε προβληθεί πουθενά, και έχοντας ξεκινήσει μέσα στο δεκαπενταύγουστο που τα πάντα είναι νεκρά, αυτή τη στιγμή η παρέα μας ως Ένωση αριθμεί 100 άτομα (μέλη και υποστηρικτές). Και θα μεγαλώσουμε ακόμα παραπάνω. breadfan
Θέμα δημοσίευσης: Re: Προτάσεις για τη βελτίωση του Forum
Ότι θυμάμαι χαίρομαι: Ιστοριούλες πάσης φύσεως
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)